Hey allemaal ik ga nu mijn eerste verhaal schrijven dus hopelijk zijn jullie niet te streng :)
Het zou fijn zijn als je niks zou kopieëren.
Mijn verhaal gaat over Lucy die gaat verhuizen, omdat Haar vader heeft een betere baan gekregen, tenminste...
Pov Lucy: Ik wordt wakker en doe (het setje hierboven) aan. Beneden zijn mijn broer en ouders aan het praten maar stoppen abrupt als ze zien dat ik beneden kom. Waarom stoppen jullie met praten?
Pov Caiden: Waarom stoppen jullie met praten vraagt Lucy. Niks we waren net klaar met praten maar hoe voel je je zusje? Caidennnn! Rot op met je zusje en verander niet zomaar van onderwerp.
Pov Lucy: Caiden kijkt me aan van praat niet zo tegen me maar zegt niks dus besluit ik maar weg te gaan. Ik kan er niet tegen als dingen mij niet worden verteld gewoon omdat ik de jongste ben, dus ik rijd naar Londen om te shoppen wat een paar uurtjes rijden is; niet dat mij dat wat boeit. Ben ik alleen maar langer van huis. •Londen• Op zoek naar een parkeerplaats rij ik door Londen heen. Wanneer ik opeens een plek zie, snel rijd ik erheen en parkeer. Na een tijdje wandelen komt de Starbucks in zicht en ga ik die richting op. Bij de Starbucks bestel ik mijn iced coffee en ga naar de Louis Vuitton winkel om een nieuwe tas te kopen aangezien ik er nog niet genoeg heb:)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Na nog wat winkels bezocht te hebben heb ik besloten om in Londen te blijven aangezien ik nog boos ben op mijn broer/ouders en zie ik een mooi hotel en boek gelijk. Terwijl mijn telefoon de hele tijd afgaat door mijn broer en ouders die bellen ga ik lekker in bad, op een gegeven moment kijk ik op instagram en zie alleen maar haar onder mijn post waardoor ik gewoon geen zin meer heb in het leven en begin met sneetjes zette in mijn arm. Ik schreeuwde het uit maar ging door. Nadat er 15 staan is het genoeg vind ik en heb geen zin om het schoon te maken ik bedoel; het worden toch littekens waarom zou ik dan moeite doen.
Pov Caiden: Fackkkkk Lucy is nu al een hele dag weg en ik ben bang. Bang dat een van de roedels hier Lucy heeft genomen, maar de auto staan in Londen (er is een programma waar je kan zien waar al je auto's zijn) en daar zijn geen tot weinig roedels. Dus de kans is klein.
Pov Lucy: Ik word wakker en besluit voordat ik terug naar huis ga ik deze foto op insta zet:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
@lucyjackson: the nature is a place where nobody jugdes you and you can be yourself💞 Reacties zijn uitgeschakeld •eenmaal thuis• Mijn broer komt op mij afrennen en roept: ben je helemaal gek in je hoofd waar de fack denk je dat je mee bezig bent, zomaar weggaan en niet terug komen en pas de volgende dag wtf Lucy. Ik negeerde hem en liep door naar boven, gelukkig waren mijn ouders niet thuis, heb echt geen zin in nog meer gezeik. Ik kan er gewoon niet meer tegen als iemand gaat schreeuwen tegen mij, ik voel me al facking onzeker en ja daar maken zei het niet beter op. Ik kan het niet meer aan en pakte mijn scheermesje en snee weer over mijn armen proberend zo zacht mogelijk te huilen. Mijn broer mocht het natuurlijk niet horen. Mijn ouders komen thuis en roepen me om te eten aangezien het al 7 uur 's avonds is, maar ik heb geen honger of zin om naast hun te gaan zitten dus ga ik maar slapen.
Pov Caiden: Ik ben net helemaal uitgevallen tegen Lucy wat misschien niet helemaal handig was, maar ik was super bezorgd om haar en ze laat niks van haar weten. Onze ouders zijn net thuisgekomen en ik heb ze het verhaal uitgelegd. Ze begrijpen me gelukkig wel en zeiden dat we het tijdens het eten gaan vertellen tegen haar. Als het eten op tafel staat roepen we Lucy, maar er komt geen geluid uit haar kamer dus ik doe de deur open met de sleutel aangezien ik hetzelfde slot heb voor mijn kamer en zie dat ze aan het slapen is. Ik loop naar beneden en zeg tegen m'n ouders: " mam, pap ik denk dat we het morgen moeten uitleggen, want Lucy slaapt en ik zou haar nu niet wakker maken." •volgende dag• Pov Lucy: Lopend naar beneden hoor ik mijn ouders en broer weer praten. Hoi mam, pap. Ik pap een bakje yoghurt en wil weer naar boven lopen als mijn moeder mij terug roept door te zeggen: " Lucy we moeten iets met je bespreken het is belangrijk voor je veiligheid." Ik loop terug naar beneden. Zeg het is mam. Mijn moeder zegt: " Lucy we zijn hier niet naar gekomen omdat je vader beter werk heeft maar voor iets anders. Wij zijn weerwolven en als weerwolf ben je niet overal veilig. Ook zijn en roedels, dat zijn groepen waar je als weerwolf bij hoort, maar je hebt ook rouges die weerwolven hebben geen groep. Wij hebben wel een groep alleen we zijn onze groep tijdens een gevecht kwijt geraakt. Daarom verhuizen wij steeds, maar we hebben gehoord dat die roedel hier in de buurt is dus ik denk dat we niet meer hoeven te verhuizen hierna, maar dat is dus wel gevaarlijker voor jou want jij bent als enige een niet weerwolf in deze familie waardoor je als wij onze pack hebben gevonden twee keuzes heb. Dat zijn: of je gaat met ons mee maar moet altijd met weerwolven leven wat best kut kan zijn aangezien zij een veel beter gehoor, conditie en andere dingen hebben. Maar, je kan ook alleen blijven wonen. Wij kopen dan een huis en die dingen voor je. Je mag er even over nadenken wat je wil maar je moet wel snel kiezen."
Ik zit hier nu al 10 min gewoon voor me uit te kijken ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik loop zonder iets te zeggen naar boven en ga op mijn bed liggen en kijk naar buiten. Dat doe ik altijd als ik moet nadenken.
