Hey allemaal ik ga nu mijn eerste verhaal schrijven dus hopelijk zijn jullie niet te streng :)
Het zou fijn zijn als je niks zou kopieëren.
Mijn verhaal gaat over Lucy die gaat verhuizen, omdat Haar vader heeft een betere baan gekregen, tenminste...
Pov Jake: Ik storm de slaap kamer in en wil kijken of Lucy het bed al heeft verschoond. Als ik in de kamer ben zie ik dat de lakens eraf zijn, maar dat het ook in het matras zit. Ik zie dat Lucy een hand doek op de grond heeft gelegd en erop zit. Toen ze zag dat ik binnen kwam probeerde ze snel iets weg te leggen, wat ik nu snel uit haar handen heb gepakt. Het is een of ander teken boek. Ik wil er door bladeren als Lucy het uit mijn handen probeert te trekken. Ik hou het boven haar wat betekent dat ik er niet door kan kijken. Na een tijdje zo gestaan te hebben en dat Lucy probeert dat ding te pakken stopt Lucy opeens en gaat naar de badkamer. Ze sluit zich weer net op tijd in. Ik sla op de deur en zeg dat ze open moet maken. Wat ze niet doet. Dan besluit ik maar om door de tekeningen te kijken. Ze heeft er al veel getekend, maar het zijn vooral verdrietige tekeningen. Ik vraag me af waarom verdrietig en niet blij. Dan schreeuw ik: "Lucy maak die verdomde deur nu open." Ik kijk naar het bed en door de woede zeg ik: "En als je er uit kom kan je gelijk een nieuw matras kopen. Je kan echt niks. Of je zorgt dat die vlek eruit gaat. Oh ja, maak niet zo een verdrietige tekening maak gewoon blije dan ben je misschien ook wat vrolijker." Ik hoor in de badkamer een klap, maar besteed er geen aandacht aan. Ik loop de kamer uit en sla de deur achter me dicht. Ik loop door naar de trainings zalen waar ik naar het hoogste niveau ga. Als ik binnen kom schrikt iedereen, maar buigt gelijk. "Jullie krijgen vandaag weer eens les van mij. Het is al te lang geleden dat jullie les van mij krijgen, maar zo te zien hebben jullie mij weer nodig. Iedereen begin met 20 rondjes rennen en daarna hinder push-ups, na de push-ups doen jullie nog 150 sit-ups en dan zoek je een tegenstander en ga je tegen die gene vechten."
Pov Lucy: Ik zit in de badkamer opgesloten en hoor Jake net weggaan. Ik durf nog niet naar buiten te gaan, dus wacht ik nog even. Ik besluit om de bath bomb die ik vanochtend tegen de muur had gegooid op te ruimen en te zorgen dat de nieuwe muren weer mooi wit worden. Ik durf nu wel uit de bad kamer te komen en loop naar de inloopkast. Ik doe daar een joggings broek aan en een crop top en natuurlijk natuurlijk witte schoenen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ren zowat naar buiten aangezien ik geen zin heb om gezien te worden door Jake en loop naar mijn auto. als ik dat in zit begin ik te huilen. Het word me gewoon allemaal te veel. Ik ben ongesteld, waar ik niet eens iets aan kon doen. Ik dacht echt dat het eindelijk goed ging tussen Jake en mij. Ik probeer me in te houden. Ik droog mijn tranen na een tijdje af en start de auto. Ik kom aan bij de grens als ik allemaal bewakers mijn weg zie versperren. Ik wil door rijden als ik me bedenk dat ik niet zoals Jake wil worden en geen mensen wil doden. Ik stop en ze seinen dat ik mijn raam open moet doen. Een van de bewakers veranderd terug aangezien ze in hun wolf veranderd waren. Dan zegt de bewaker die terug veranderd was: "Luna, u kunt niet gaan we hebben orders gekregen om u er niet uit te laten." Kijk ik wil niet bot overkomen ofzo, maar Jake heeft mij nou net heel duidelijk gezegd dat als ik geen nieuw matras zou halen, dat ik dan problemen zou krijgen. Dus in verzoek jullie nu vriendelijk om aan de kant te gaan. Anders rijd ik jullie gewoon aan zeg ik. De bewaker schrikt van wat ik zeg en zijn ogen worden wazig. De wolven gaan na een tijdje aan de kant en de man zijn ogen worden weer normaal. Hij zegt dan: "Sorry voor het storen Luna we wouden u niet verhinderen, maar we kunnen bevelen niet negeren. U kan nu gaan." Bedankt zeg ik en race het terrein af. Na een tijdje kom ik aan in het winkel centrum van Cornwall. Ik loop een tijdje rond aangezien ik het hier niet ken. Als ik een half uur verder ben vind ik dan ook eindelijk een bedden winkel. Ik loop naar binnen en word gelijk begroet door een van de medewerkers: "Hallo Luna, wat komt u hier doen?" Ik kom een nieuw matras kopen. Ik wil graag een matras van 180 bij 200 en hard niet zacht. Natuurlijk loop maar mee Luna zegt de medewerker. Hij loopt naar de tweede verdieping waar allemaal twee persoons bedden/ matrassen zijn. Hij wijst een matras aan en zegt: "Dit is degene die de alpha heeft, wilt u deze of wilt u een andere?" Ik zou graag deze willen, zou u hem kunnen afleveren? "Ja tuurlijk kan dat Luna ik stuur er nu gelijk iemand op af." Oké bedankt ik loop naar de kassa en reken hem af, na heel wat gezeur aangezien ze niet wouden dat ik betaalde. Maar ik heb het toch gedaan. Ik begin op de terug weg naar huis en zet de muziek keihard aan. Ik hoor het liedje is that alright van lady gaga en ben gelijk stil. Het klinkt misschien dom, maar dit liedje raakt mij heel erg. Ik heb namelijk niet een heel erg leuk verleden en ja, dit liedje heeft me wel vaak geholpen in die tijden. Ik kom aan bij de grens en geef een knikje aan de bewakers. De bewakers buigen en laten me erlangs. Ik zet mijn auto af en loop naar het packhuis en ga naar binnen.
Hey allemaal, Thank you voor het lezen van mijnboek ik vind jullie geweldig💓💕
