Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Song: One Good Reason- Hunter Hayes
Mobbed
I woke up to a light tap on my cheek. Para akong naalimpungatan at agad na inangat ang ulo ko at unti-unting sinusubukan na dumilat.
"We're here." someone beside me said.
My vision is still slightly blurry but I can manage. Nakikita ko pa naman ng bahagya ang paligid ko. Bumaba ng sasakyan iyong katabi ko. Agad naman siyang lumingon sa akin upang mag-alok ng tulong. He offered his hand to me.
Tamad kong kinuha iyon at pinilit ang sarili na bumaba na ng sasakyan. I stumbled a bit but thankfully, this guy who's holding me caught me in his arms.
I giggled. "Oops."
Bumitaw ako sakanya at sinubukang lumakad na papasok ng palasyo. I keep on stumbling because of so much tipsiness but this guy keeps on catching me to prevent me from falling on the floor.
I pushed him off a bit.
"I can manage." I said.
"Oh, I bet you do." He mocked.
Sinamaan ko naman siya ng tingin matapos iyon. Magsasalita na sana ako nang may tumawag ng pangalan ko.
"Aria?"
Agad kong ibinaling ang tingin doon at nakita ang nanay ko na nag-aabang na para sa akin sa may entrada. Though I cannot see clearly, I know she's already wearing her usual night gown. Mukhang handa na siya sa kanyang pagtulog.
"Oh! Mom! Hey!" bati ko. tumawa ako ng malakas pagkatapos kong sabihin iyon.
"What happened to you? At bakit ngayon lang kayo? Kanina pa tapos ang event ah?" lumapit sa akin at may kung anong hinahanap sa mukha ko.
I scoff. "The event you didn't dare to attend, you mean? Yes, of course. Kanina pa tapos iyon. But I didn't want to go home yet so I celebrated my achievement with people who truly cares for me."
"Aria... your Dad and I really tried to get to the event but-"
"Ohh... don't try to explain anymore, Mom. I understand! Like I always do! At tsaka, sino ba naman ako para paglaanan niyo ng oras di ba? Di hamak naman na mas importante pa iyon kaysa sa akin. Kaya okay lang! Nandon naman si Tito Isiah!"
Tamad ko siyang nilagpasan. Gusto ko nalang talaga magpahinga. Feeling ko bukas sobrang sakit ng ulo ko. Gusto ko pa naman na sa shop nalang muna para may pagkaabalahan ako kahit paano.
