Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Song: Clear The Air- Javier Colon & Dave Koz
Truth
When the van halted to a stop, someone immediately grabbed my arm. Masyadong mahigpit ang pagkakakapit sa akin ng taong iyon kaya napangiwi ako. Habang nasa byahe kanina ay piniringan nila ang mga mata ko kaya wala akong ideya kung saan kami papunta.
My belongings are also not with me. I will not be able to contact anyone so it will be harder for my security team to track us down. Tinulak nila ako pababa ng sasakyan. I gasp as I felt the cold muzzle of the gun against the back of my head.
"Lakad." Boses ito ni Jake at naramdaman ko ang bahagya niyang pagtulak sa akin.
"Why are you doing this, Jake? Wala akong ginawang masama."
Sa halip na sagutin ang tanong ko ay mahigpit niya lang hinawakan ang magkabila kong pisngi gamit ang isang kamay. Ramdam ko ang lapit ng mukha niya sa akin.
"Kung ayaw mong mapahamak, sumunod ka nalang sa amin."
Sunod ko nalang narinig ay ang pagbukas ng pinto. I heard some murmurs. Siguro mga kasamahan nila ito. It sucks that I can't see anything. Nag-aalala ako para sa amin ni Damon. Ano na kayang ginagawa nila Axel ngayon? How can they track us down if I don't have anything with me here?
Tumigil kami sa paglalakad at narinig ko ang pagbubukas ng gate. I feel like I'm in a penitentiary or something. Tahimik at malamig dito.
Nang tinanggal nila ang piring sa aking mata ay agad nila akong tinulak papasok. Inalis na rin nila ang duct tape sa aking bibig at pati na rin ang tali sa aking kamay. Hindi pa masyadong nakakapag-adjust ang mga mata ko sa ilaw. I squinted and tried to roam my eyes around. Ang natatanging ilaw lang na nagsisilbi sa amin dito ay ang ilaw sa labas.
Suminghap ako nang makita ko si Damon na namumulupot sa sakit. I quickly moved towards him.
"Damon!" I called.
Namumutla na siya ngayon at halatang marami nang dugo ang nawawala sakanya. Nakita ko ang tama ng baril niya. Nanatili siyang nakahawak doon upang pigilan ang pagdurugo nito. Hinawakan ko ang pisngi ni Damon. Halos papikit na siya pero paulit-ulit ko siyang pinapaalalahanan na huwag pumikit.
Nilingon ko sila Joseph na may kung anong inaayos sa gilid. Nakita ko ang pagbaling niya ng tingin sa amin. We should've interrogated him already the first time we found him suspicious. Kaya ba siya patungo sa akin noong oras ng pagsabog sa SONA ay dahil may balak rin silang dakipin ako noon?
Paalis na sana sila sa loob ng silid nang tinawag ko ang atensyon ni Joseph. Malamig siyang bumaling muli ng tingin sa amin.
"Joseph, hindi ko man naiintindihan kung bakit nagawa mo ito pero kailangan ko ang tulong mo. Damon is not in good condition. He needs first aid. And if you could bring me some-"
