öpüşlerim hafifletti kahkahanı, chensung

1.2

"Hadi dönme dolaba binelim!"

Yangyang'ın coşkuyla söylediklerinden sonra Renjun ve Yangyang dışındaki herkes korkuyla Renjun'den gelecek atağı bekliyordu.

Lunaparka gelmelerinin üzerinden on beş dakika geçmiş olsa da hâlâ hangi alete bineceklerini kararlaştıramamışlardı ve bunun tek nedeni Yangyang ve Renjun'di.

Yangyang ortaya bir fikir attığında Renjun asık bir surat ifadesi ile onun dediğini saçma bulduğunu imalarla belirtiyordu. Renjun ortaya bir fikir attığında ise aynı şeyleri birkaç farklı özellik dışında aynı şekilde Yangyang yapıyordu.

Yangyang'ın dediği şeyi duyan Renjun öncelikle bugün en az on kez yaptığı gibi gözlerini devirmiş ardından da ellerini gri renkteki pantolonunun ceplerine sokmuştu.

"Neden? Üç yaşında mıyız biz?"

Renjun'in söylediklerinden sonra Yangyang göz devirmiş ve o da aynı pozisyona geçip yeniden konuşmaya başlamıştı.

"Üç yaşında olsak lunaparka mı geliriz?"

Yangyang'ın Renjun'e verdiği cevaptan sonra Renjun derin bir nefes alıp çocuksu konuşmayı devam ettirmişti.

"Neden gelmeyelim?"

Renjun'den karşılık aldıktan sonra ona cevap vermeden önce Renjun'in yaptığı gibi derin bir nefes almıştı Yangyang.

"Neden gele-"

"Yeter!"

Sonunda sabrı taşmış olan Jaemin on beş dakikadır devam eden saçma konuşmayı engellemek amaçlı bağırmış ve Yangyang ile Renjun'in arasına geçmişti.

"Bıktım sizden cidden. Ortak karar vereceğimizi hiç düşünmeden kendi çocuksu kavganıza etrafınızdaki insanları beklettiğinizi umursamadan devam ediyorsunuz!"

Jaemin'in yüksek sesli şikayetleri kavga eden ikilinin umurundaymış gibi gözükmüyordu.

"Beklemek zorunda değildiniz."

Renjun Yangyang ile konuşurken kullandığı ses tonunu bu sefer Jaemin'e karşı kullandığında Jaemin sinirle etrafında bir tur dönüp çevreye bir göz atmıştı.

"Siz gelsenize buraya."

Bugüne özel geldikleri lunaparkta çocuklar için gösteri yapılacaktı ve bu nedenle de soyunma kabinleri koyulmuştu. Jaemin bu soyunma kabinlerini gördüğünde hiç düşünmeden Renjun ve Yangyang'ın kolunu kavramış ve onlara onları nereye götürdüğünü söylemeden sürüklemeye başlamıştı.

"Tüm gün boyunca size katlanacak değilim. Biraz burada kalın da aklınız başınıza gelsin."

Kabinlerin önüne geldiklerinde Jaemin'in konuşması ile onun amacının ne olduğunu anlamış ve kaçmaya çalışmışlardı. Ama onların konuşmasından sıkılan tek kişi Jaemin olmadığından dolayı Jeno ve Mark da yardıma gelince kaçmaları imkansız hale gelmişti.

İkiliyi zorla kabine soktuktan sonra Mark, Jeno ve Jaemin kapıyı tutarken Haechan, Chenle ve Jisung da bir sandalye bulup onu çıkmamaları için kapıya dayamışlardı.

Yangyang ve Renjun'i kabine kapatmalarının ardından öncelikle hep beraber derin bir nefes almış, ardından da sevinç nidaları eşliğinde oradan ayrılmışlardı.

"Hadi çarpışan arabalara binelim!"

Chenle ellerini birbirine çarparak söylediğinde diğer herkes onu kafalarıyla onaylamışlardı.

Çoğu kişi tarafından çarpışan arabalara binmek çocuksu olsa da onlara göre kendileri de hâlâ çocuktu ve eğlenip başlarını belaya sokmadıkları sürece ne yaptıkları önemli değildi.