F5.5 - The Official F Buddy - Davien and Daniella Story

Chapter 44 - Wedding

Daniella Angeles

PAGKAALIS ni Jaime Almeida ay hinarap ko si Davien. Ayoko ng mga cryptic conversation. Madali ako mag-assume kaya kinausap ko siya ng derecho.

"May narinig akong word na wedding. Baka gusto mo sabihin sa akin kung ano ang ibig sabihin ng daddy ko?"

"What? I did not hear anything," nakangiti niyang sagot sa akin.

"Davien Fondevilla, umayos ka. Sabi ni Jaime, gusto niya isuot ko itong necklace sa wedding day ko. Umaasa ko na ko na papakasalan mo ko."

"Wala akong narinig na sinabi ng daddy mo about sa wedding ha?"

"Well, may narinig akong word na wedding! Pakasalan mo na ko dahil nag-assume na ko!"

Tumawa lang si Davien sa akin na parang nakakatawang bagay ang kasal sa pagitan namin. Padabog kong iniwan ko si Davien sa living room at sumalubong sa akin ang isang malaking swimming pool sa likuran ng bahay ni Jaime Almeida. Dahil nasa mataas na parte ang bahay, tanaw mula dito ang white sand beach.

Siguro nga nagsabi na siya sa daddy ko na papakasalan niya ko someday, pero hindi pa siguro sa ngayon. Umasa naman kasi ako agad na makakatikim ako ng kasal sa piling ni Davien.

"Daniella..." bulong ni Davien na nasa likuran ko na pala.

"Davien, kung hindi ka magpo-propose sa akin ngayon, lubayan mo muna ko."

"Bakit ka ba nagagalit? Napaka mainitin naman ng ulo mo," bulong niya sa akin sabay yakap sa akin.

"So wala ka nga balak pakasalan ako?" tanong ko kay Davien sabay harap sa kanya.

"Dany, wedding bells never crossed my mind."

Wow, fuck buddy lang kami for life?

"So ako lang may gusto ng kasal? Ako lang ang nag-imagine na gusto mo ko makasama habang buhay? Ako lang ang nag-assume na mahal mo rin ako?" tanong ko sa kanya habang nakatingin sa mga mata niya.

He suddenly cupped my face and without warning, he ravished me with his lips. A soothing kiss to stop me from my childish tantrums.

"Dany, ang sabi ko, wedding bells never crossed my mind. It is a different story now that I found you, now that I have you," he said before kissing my nose.

"Totoo?"

"Yes, Dany. For the first time in my life, I want to settle down and be happy. I want to grow old and I want you to be by my side when my hair turns gray. I want to have a family of my own and I want you to be that person who will be with me until my dying breath. Daniella Almeida, will you marry me?" tanong ni Davien sabay luhod sa harapan ko.

I almost had a heart attack when he took an engagement ring from his pocket. Mukhang ito na ang simula ng katuparan ng pangarap ko sa piling ng beshie ko na si Davina.

"I will marry you, Davien Fondevilla. Kahit now na!" I answered back with tears in my eyes.

Ang tagal ko minahal at pinangarap na maging akin si Davina, ang baklitang manager ni Hunter Robson. Ngayon na nandito na siya, hindi ko na hahayaan na mawala pa siya sa akin.

"Dany, if I can marry you now, I will. I already ask your father's blessing and he did say yes. But just give me at least a month or two so I can prepare the best wedding for you."

"Sabihin mo lang na akin ka, masaya na ko."

"I am always yours, Dany. From the very first day you said hello, my heart is already yours."

"And I am yours too, Davien. Forever yours."

---The End---