15. Bölüm

390 35 7
                                    

 Bahar hiç bir şey düşünmek istemiyordu. Ne Nedim'in aklında yer etmesini ne de onun kendisini kaptırmasını istemiyordu. ''Kıyamete kadar kapatmıştı kalbinin kapılarını". Hep böyle söylüyor ve aklını başka şeylerle meşgul etmeye çalışıyordu. Sevmek bu kadar basit bir şey olmamalıydı. Artık Nedim'in de gönlünü aldığına göre –ki ona hediye konusunda yardım etmişti-daha fazla hayatında olmasına gerek yoktu. Buz gibiydi yüreği... İçini ısıtacak hiç bir duygu yoktu içinde. Her duyguya kör ve sağır olduğunu düşünürken aklına ailesi geldi. Çok özlemişti onları ve kızgınlığı da geçmek üzereydi. Tek gerçek sevgi onlarınkiydi biliyordu. Sevgilerine sonsuz güven duyuyordu. Ömrünün sonuna kadar yeterdi bu sevgi..

Ani bir kararla toplanmaya başladı Bahar. Bir an önce evine dönmek istiyordu. Hemde gecenin bir vakti... Bu geç saatte ailesinin aklına düşmesinin altında kesin bir şeyler vardı. Bahar bir şey hissettiği zaman kesinlikle hissettiği şey doğru çıkardı. Sabahı bekleyemezdi. Teyzesi ne kadar dil döktüyse de sabah gitmesi konusunda ikna edemedi onu. Bahar ya burada kalmaya devam edecekti ya da ailesinin yanına dönecekti.Zaten içine kurt düştükten sonra burada kalması imkansızdı.Hem burada kalırsa Nedim sürekli karşısınada çıkabilirdi.Bahar arada kalmayı sevmezdi. Araf ona göre bir şey değildi. "Bu hayatta ya siyah olacaksın ya da beyaz, ama gri gibi ortalarda olmayacaksın" derdi hep kendi kendine. Şimdi de arafta kalmış gibi hissediyor ve bunu hemen engellemeliydi. Ya ailesinden birisine bir şey olduysa? Ya Bahar'a söylemiyorlarsa ?

Çantasını hazırlarken çoktan taksi gelmiş ve aşağıda bekliyordu. Teyzesi ve kuzenleri de ona eşlik etmek istediler. Fakat Bahar reddetti. Bir şey olmuştu içi hiç rahat değildi. Teyzesi onu vazgeçirmek için var gücüyle söylendi;

_''Bu saatte kız başına ne yapacaksın taksilerde. Dünya'nın binbir türlü hali var kızım'' Teyzesi aslında tutucu bir kadın değildi, Kız erkek ayrımı hayatı boyunca hiç yapmamıştı. Bu şekilde davranırsa belki vazgeçer umuduyla son hamlesini yapmıştı. Bahar ise teyzesine inanmayan gözlerle bakarak alaylı bir sesle cevap verdi;

_ "Teyze senin ağzından neler çıkıyor çıkıyor öyle? Beni vazgeçirmek için söylüyorsun biliyorum . Ayrıca erkek diye gezen bir sürü hödükten daha delikanlıyım ben. Kendimi korurum ben."

Bahar akıllı bir kızdı. Teyzesi bunu çok iyi biliyordu. Zeki olduğu kadar da hisliydi de. ALLAH 'ın nadir kullarına verdiği bir hediyeydi bu 6. his.. Taksiye binmek için davranan Bahar'ı gören teyzesi onun vazgeçmeyeceğini anlamıştı. Gerçekleri söylememek için Melek sıkı sıkı tembihlemişti kardeşi Nergis'i. Fakat bu güzel yüzlü kızı tutmak çok zordu.Peki şimdi Bahar'a gerçeği nasıl söyleyecekti?

Uk'de (Meçhul Araf)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin