Uk'de (Meçhul Araf)

30.Bölüm

Evliliğin 3.ayı çoktan bitmişti bile. Bahar yeni yaşantısına alışmıştı. Tüm gün ev temizliği yapıyor, sonrasında da kahvesini alıp geniş balkonuna kuruluyordu. Gün içinde yapmaktan hoşlandığı en güzel şeydi bu. Evin manzarası da oldukça güzeldi. Akşam olduğunda ise Nedim koşa koşa eve geliyordu. Hiç bir zaman anahtarla kapıyı açmazdı. Hep zile basar ve Bahar'ın "hoşgeldinn" diyerek sarılmasını isterdi.

Günün en eğlenceli saatleri Nedim eve geldikten sonra başlıyordu. Bazen balkonda sohbet eşliğinde kahvelerini içiyorlar bazen de dışarı çıkıp dolaşıyorlardı. Haftanın belli günlerinde ise birlikte film izlemeye bayılıyorlardı. İkisi de büyük bir rüyada gibiydi. Hiç uyanmak istemiyor, daha çok birbirlerine kenetleniyorlardı.

Günlerden bir gün birlikte balkonda keyif yaparlarken Nedim "Hadi film izleyelim" dedi. Olay örgüsü ilginç bir şekilde devam eden filmi izlerken Bahar'ın ağladığını gören Nedim şaşkınlıkla sordu;

-"Bahar'ım ne oldu bir yerin mi ağrıyor?" Bahar burnunu çekerek cevap verdi;

-"Hayır bir şey olmadı."

-"O zaman neden ağlıyorsun iki gözümün çiçeği?"

-"Baksana birbirlerini ne kadar çok sevmişler ama erkek kadını aldatıyor. Nasıl yapabildi ona ya. Dünya'da gerçekten çok acı var. Şimdi ne yapacak o kadın? Bütün gençliğini o adama vermiş, saçını süpürge etmiş." Nedim kahkahalara boğulmuştu. O güldükçe Bahar'da gülmeye başlamış ve Nedim'e güzel bir çimdik atmıştı.

-"Ya senin o güzel kalbini yerim beeennn. Sen dizideki bu olaya mı bu kadar içerledin. Bak aşkım bu bir kurgu, senaristler yazıyor." diyerek gülmeye devam etti.

-"Ya biliyorum tabiki uyuzluk yapma. Ama yazık yani kadına.Gerçek hayatta da bunları yaşayanlar vardır.RABBİ'M esirgesin."

-"Bak hala ya.Kurgu kurgu.Gerçek hayatta çok zor böyle olması.Hem kadında birazcık sahip çıksaydı kocasına oda başkasına gitmezdi."

-"Niye öyle diyorsun.Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?Yoksa gıcık etmeye mi çalışıyorsun?"

-"Yavrum bak erkekler farklı düş.."cümlesini bitiremedin Bahar sözünü keserek;

-"Ne yani ben sana sahip çıkmazsam sen mi beni aldatacaksın?"Bahar'ın gözleri sinirden kan çanağına dönmüştü.Nedim Bahar'ı daha önce hiç böyle görmemişti.

-"Aşkım sakin ol.Tabiki öyle bir şey demek istemedim.Ben senin üzerine hiç gül koklar mıyım?Benimle olabilmen için nelerle uğraştım.Sen benim en kıymetlimsin."

-"Bir gün şayet böyle bir şey yaparsan seni asla affetmem bunu böyle bil."

-"Bahar yeter tamam dedim, kızıyorum artık bu diziyi izlemeni yasaklıyorum. Bir gün böyle bir şey yaparsam şeytana uyup sana bırakmam kendi cezamı kendim veririm" diyerek Bahar'a sımsıkı sarıldı.Sonra konuşmaya devam etti;

-"Benim gözlerim seninle açıldı.Ben senden önce yaşamıyormuşum bile.Sen öyle bir şeysinki benim minik bebeğimsin.Böyle seni pamuklara sarasım geliyor.Bir daha lütfen aklına böyle şeyler getiripte beni üzme."

-"Düşüncesi bile korkunç geldi.Sakın beni bırakma olur mu?"

-"Bizi ancak ölüm ayırır.Bunu sakın unutma. Aa bak çok önemli bir şeyi unuttum."

-"Ne oldu neyi unuttun yine?"Nedim yerinden doğrularak salondan çıktı ve elinde bir kutuyla geri döndü.

-"Bu ne?" diye sordu Bahar.

-"Tatilde aldığımız fotoğraf makinesini bavulu toplarken düşürmüştük ve sen onca fotoğraf gitti diye çok üzülmüştün ya hani."

-"Evet"

-"İşte sevgili kocan tamir ettirdi ve fotoğrafları kurtardılar."

-"Yaaaaaa sen ciddi misin?" diyerek kollarına atıldı Nedim'in.

-"Evet hadi bakalım birlikte."

O akşam birlikte fotoğraflara bakıp iç geçirdiler.Bahar o kadar mutlu olmuştu ki içinden "Her şey için çok teşekkür ederim Allah'ım" diyerek Nedim'in kollarına bıraktı kendini..