6.Bölüm

671 45 2
                                    




Bahar on yedi gün sonra hastaneden taburcu olup eve döndüğünde Yusuf sıkı sıkı sarılmıştı ablasına.Ablasına sarılırken Bahar hüngür hüngür ağlıyor,kardeşide gözyaşlarını silmeye çalışıyordu minicik elleriyle.O gün Bahar'ın bayramıydı.

İyileştikten sonra okuluna dönen Bahar, her gün Ömer babasının verdiği harçlıkları biriktiriyor ve kardeşine kıyafet,oyuncak ve yiyecekler alıyordu.Kendinden çok onu düşünürdü.Çünkü Bahar çocukluğunu yaşayamadan büyümüştü ve abla olmuştu.Kendisini hiç çocuk gibi hissedememişti. O zamanlar hala bilemezdi çocukluk ne demek oyuncak sevinci ne demek...Hani herkesin içinde bir çocuk vardır derler ya Bahar o içindeki çocukla hiç tanışmamıştı bile.Acaba nasıl bir duyguydu içindeki çocukla çocuk olmak..

Bahar Yusuf'la birlikte çocukluğun ne demek olduğunu öğrenmişti.Hala bisiklet sürmeyi,uçurtma uçurmayı bile bilmiyordu.Kendisinin yaşayamadığı her şeyi kardeşi yaşasın istiyordu.Onun ilk bisikletini bile biriktirdiği harçlıklarla  almıştı.Kendi içindeki hiç tanımadığı çocukluğunu onunla  birlikte yaşatıyordu.Yusuf oyuncaklarla oynarken,bisiklet sürerken sanki o yaşıyormuşçasına heyecanlanırdı.Kardeşi her pedal çevirdiğinde sanki onun ayakları bisiklet pedallarını çeviriyor,pembe bisikletinin üzerinde uçsuz bucaksız yeşilliklere doğru gidiyormuş gibi hayal ederdi. Kendi içindeki çocuğu kardeşiyle birlikte büyütüyordu.Belkide Bahar'ın içindeki çocuktu Yusuf...Kardeşine her baktığında kendini görüyordu.Bilmiyordu çocukluk duygusunun ne demek olduğunu.O yüzden hayatının her bir yanını Yusuf'la doldurmuştu.

Bahar kardeşiyle birlikte uyurdu her gece.Uyumadan önce ona 'mis gibi uyusun bebeğim' ninnisini söylerdi;

Ninni de kuzum bebeğim

Mis gibi uyu bebeğim

Usul usul yavaşça

Meleklerin yanında

Bahçeler yeşerecek

Kuzuma yemiş verecek

Hasır beşikte uykuda

Pamuk rüyalar görecek

Kardeşinin en sevdiği ninniydi bu.Ablasından başkasıyla uyumak istemezdi.Ablası gelecek diye pencereden bakıp dururdu akşama kadar. Bahar'a sadece Yusuf düşkün değildi,büyük abisi Çetin ve küçük abisi Yavuz'da çok seviyordu.Çetin abisinin eşi de Bahar'ı çok bambaşka severdi.Kendi kızlarından ayırmıyorlardı.Her bayram kıyafet almaya götürürlerdi.Dizlerine oturtup severlerdi onu.Ailecek gidilen bütün pikniklere de onu mutlaka götürürlerdi.Bahar kendisini aileden biri gibi hissediyordu.











**Not:Mis gibi uyusun bebeğim (Anonim)

Uk'de (Meçhul Araf)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin