Passions&Love|Yoonkook ✓

12

Jungkook

Aklımdan tonlarca düşünce geçiyordu ve onları sıralayabilirdim.
1) Neden tonlarca insanın olduğu ortamda beni öptü?
2)Eğer benden hoşlanıyorsa neden bana şantaj uyguladı?
3) O sinemada gördüğüm kız kimdi?
4) Yoongi tekrar bir oyun mu oynamaya çalışıyordu?
4. Sorum hakkında o kadar endişeliydim ki!
Yoongi yanımdayken aklımda tek bir soru bile yoktu sadece ona odaklıydım fakat şimdi.... düşünceler içinde boğulacaktım.
Yoongi beni sevebilir miydi?
Yoongi...
Ünlü bir popstar! Tek derdim şu lanet mesleğiydi.
Beni sevse bile mesleğinden vazgeçemezdi, o işine âşıktı.
Alkışlara,haykırışlara,sahne ışığına... ben ise ona.
Sadece ona.
Artık çıldırmanın son raddesine geldiğim için hayatım şu başlık altında toplanmıştı.
Yoongi ve diğerleri.
Ki bu diğerleri kısmına arkadaşlarımı katmıyordum,katamazdım.
Katsam bile Taehyung ayakkabısını bana yedirirdi.
Bir kere denemişliği bile vardı.
Dış kapıdan tıkırtılar geldiğinde kafam direkt o yöne dönmüştü.
Kilit yeri çevrildi ve kapı açıldı.
Yırtık kot pantalonu,oduncu kahverengi gömleği ile parlıyordu adeta gözümde.
Saçları dağınıktı ve gömleğin bilek kısımları katlanmıştı.
Dur bir dakika.
Benim evimin anahtarı onda ne arıyordu lan?
"Anahtarı nereden buldun?"
Şaşkınlıkla açtığım gözlerimle sormuştum.
"Konumuz bu değil. Konuşmamız lazım değil mi?"
Gözlerine baktığımda hem cesaret hem korku görmüştüm.
Korkuyor muydu?
Neden?
"Yoongi... sana inanmam güç."
Ses tonum acizliğimi yansıtıyordu.
Hızlı adımlarla yanıma gelip kolumu tuttu.
Ürküp geri kaçtım.
Yolun ortasında deli gibi öpüştükten sonra tek bir teması ile kaçmam ironiydi.
"Benden kaçma Jungkook. Ne sorarsan cevaplayacağım."
Gözlerinde şu an yenilmişlik,bıkmışlık vardı.
"Sinemada ki kız kimdi?"
Basit bir soruydu.
"Kuzenim."
"Onu neden bir gay filmine getirdin?"
"Peki sen neden bir gay filmine Hoseok ile geldin?"
Kaşlarımı çatmıştım. "İlk ben sordum! Ama herneyse bir sebebi yok öylesine girdik işte."
"Kuzenim gay,izlemek istedi ve izledik."
"Neden onca insan içinde beni öptün?"
İşte başlıyoruz!
Düşündü.
"Çünkü öpmek istedim. Çok özlemiştim." "Neden özleyesin ki?"
Cevap vermedi.
"NEDEN BENİ MERAK EDESİN? NEDEN BENİ ÖZLEYESİN LANET OLASI?!"
Elleri omzuma gitti ve orayı sıktı. "Jungkook sakin ol, anlatacağım."
Omzumda ki elini ittirdim.
"Anlat! Neden bana şantaj yaptığını! Neden seni öptüğümde karşılık verdiğini! Ve bunu Hoseok'a anlattığını!"
Ellerim titremeye başlamıştı sanırım bu aralar geçirdiğim sinir krizi gibi bir şey geçiriyordum.
Olduğum yere çömeldim ve sarsıla sarsıla ağlamaya başladım. Dayanamıyordum,olmuyordu!
Yoongi de yanıma çömelip alınlarımızı birbirine yasladı.
Sakinleştim. Bundan nefret ediyordum ama sakinleştim.
Beni yerle yeksan eden adamın beni saniyeler içerisinde toparlaması tükürdüğünü yalamakla eş değerdi.
Tek elini yanağıma yasladı.
"Kook, iyi olursan anlatacağım."
Burnumu çekiştirdim.
Sanırım iyiydim. "Anlat."
Yoongi ellerini, çenemden tutup yukarı kaldırdı.
Gözleri doluydu,onunda canı acıyordu bunu görebiliyordum.
Ama elimden bir şey gelmiyordu çünkü o beni berbat ediyordu.
"Seni seviyorum." Bakışlarım hışımla yüzüne çıktı.
Her şeyi bekleyebilirdim.
Benimle oynamasını,beni becerip kenara bir paçavra gibi atmasına kadar fakat bu... rüyalarımdan bir parçaydı.
"N-nasıl?" Gözlerim umutla bakıyordu belki gerçektir diye.
"Seni bu kadar mı kırdım güzelim?"
Durdum. Cevap vermedim,veremedim.
Evet, beni bu kadar kırıp parçalamıştı.
Durdurak bilmeyen tehtit mesajları,gece gece kapıma dayanıp bana Hoseok'un sürtüğü olduğumu söylemeleri,çevresinde ki insanların bana kötü bir şekilde bakmalarını unutmamıştım.
"Sen beni kırmadın. Yakıp yıktın Yoongi. Ama bakma işte bu kalp beni dinlemiyor! Dinleseydi zaten evimde olamazdın.
Eğer bu kalp beni dinleseydi böyle olmazdı,üzülmezdim.
Seni sevmezdim,beni parçalayan adamı sevmezdim. Elin popstar bozuntusuna gönül vermezdim."
Yaşlar akıyordu gözünden.
Kıyamadım.
Olmadı işte! İçim acıdı.
O bana kıysa da ben kıyamadım.
Ellerim yanağında ki yaşları temizlerken yüzünü bana doğru kaldırdı ve tüm içtenliği ile avuç içlerime öpücükler bıraktı.
Verdiği his pahabiçilemezdi...
"Jeongguk." "Hıhım?"
"Yapamazdım inan ki yapamazdım. Dediğin gibi bir popstar bozuntusuyum. Sahneyi,ışıkları,tezahüratları daha önemlisi işimi seviyorum. Soluğum kesinele kadar rap yapmaya bayılıyorum fakat... seni daha çok. Sana daha çok aşığım Kook. Dayanmalıydım. Bu o kadar basit değildi, yani seni sevmemi fark etmem. Seni sevmiyordum bana göre ancak seni Hoseok ile görmek beni çıldırtmaya yetti. Onu sevdiğini anlatman beni kışkırttı Hoseok'a karşı. Başta Hoseok ile arkadaş olabilecek kıvamdayken seninle onu gördükten sonra düşman kesildim. O... olamazdı!
Seni benden alamazdı ki gerçi benim bile değildin! Samimi olarak söylüyorum, başta sadece hırs sandım. Seni öpmem daha doğrusu teşvik etmem bunun içindi. Ben sana tutuluyordum.
Bu benim için kabul edilir bir şey değil di Jungkook. Hele ki bir erkeğe! Yanlış anlama kınamıyorum fakat homofobik bir ailem var ve beni bir homofobik olarak yetiştirdi,öyleyim sanıyordum.
Bir erkeğe âşık olunamayacağının kanısındaydım! Bu yanlıştı benim için. Nasıl kendi cinsime ilgi duyabilirdim?! Geç öğrendim ama olsun,aşkın cinsiyeti olmazmış. Sana şantaj uyguladım evet dayanamıyordum. LANET OLSUN Kİ SENİ HOSEOK İLE GÖRMEYE DAYANAMIYORDUM! BELKİ ADINI ÇIKARTABİLİRSEM SENDEN AYRILIR DİYE UĞRAŞTIM! ONU SEVMENİ HİÇ İSTEMEDİM! BENİM OLAMIYORDUN KİMSENİN OLAMAZDIN. Bencilim biliyorum ama yapacak bir şeyim yoktu. Âşk satın alabileceğil bir şey değildi. Artık karar senin. Senden uzak dururum ama benide düşün,kokunu duyamazsam nasıl yaşarım? Taehyung sayesinde evinden aşırdığım sweetlerinle yaşıyordum ben. Onların kokusu ile! Senden uzak dururum ama bir o kadar da yakın,hep bir adım arkanda."