Marketteki çocuk || Texting

0.1

Annemle alışverişimizi yapmış halamlara doğru yürüyorduk. Market halamların evlerinin hemen yanındaydı, yani çok yürümemize gerek kalmıyordu. Bundan sonra o çocuğu bir daha görmeyecektim. Yani ben hep öyle platonik takılırdım ama hiçbir platoniğimde bu hissi yaşamamıştım. Hislerime içimden küfür ederken annemin kolumdan dürtmesiyle başımı kaldırdım.

"Uyudun mu Ayda? Araba çarpsa farketmeyeceksin, hep böyle dalgınsın bak sen. Kafanı niye eğip yürüyorsun?"

"Hiç, sorgulayıp durma sen de beni, bak benim en korkunç zamanlarım. Ergenlikten bir çıkıyorum, bir çıkamıyorum. Anlayış göster birazcık!"

"Bağırma kız bana, ergenmişte çıkamıyormuşta. Sen onu külahıma anlat, yine neye daldın kim billir."
Somurtup başımı yine aşağı eğdim. Halamın sesiyle kafamı kaldırdım. Aa, varmış mıydık ayol biz?

"Hoş geldiniz canım," dedi anneme sarılarak. Daha sonra gelip yanaklarımı öptü. Hemen yanaklarımdaki ıslaklığı yok ederken içeri geçtik.

"Sen de hoş geldin kuzum."

Ve evet "en sevdiğim" kuzenim de evdeymiş. O kadar gıcık oluyordum ki kendisine, lanet çocuk!

Aniden aklıma gelen şeyle duraksadım.

Bir dakika ya? Bu çocuk buradan alışveriş yapıyorsa burada kalıyor demek ki. Benim canım kuzenim de bu mahalledeki herkesi tanıyor. Yoksa..

Sanırım bulacağım seni marketteki çocuk!
Ay marketteki çocuk mu? Ayda Allah kahretmesin seni ne güzel nick buldun!

"Canımın içi! Seni nasıl özledim Kerem," dedim sevinçle kollarımı boynuna dolayarak.

"Tamam, çok sırnaşma. Hem sen benden nefret etmiyor muydun kızım, bir tek büyüyle bana cin musallat etmediğin kaldı," dedi yüzünü buruşturup kollarımı iterken.

İşim düşmeseydi ne yapacaktım seni göt!

"Ya olur mu öyle şey Kerem, saçmalama. Sen benim kanımsın, canımsın!"

Yılışık tavırlarım onu bıktırmış olacak ki sabırsızca nefesini dışarı verdi.
"Sadede gel Ayda."

"Bana birisini bulman lazım."
Saçlarımla oynayarak sorduğum bu soruya karşı Kerem'in kaşları havalandı. Anlaşıldı ifadesi yaparak başını salladı.

"Kimi bulacağım Allahın vampiri?"
Hah, Kerem bana vampir der dururdu. Tamam bunun Alacakaranlıkla alakası yoktu. Kansızlık problemim olduğu için ten rengim neredeyse beyazdı ve o da bana böyle hitap ediyordu. Ha birde sinirlendiğimde onu ısırdığımı saymazsak...

"Marketteki çocuğu."

Yüzünü buruşturduğunda hemen telefonumu açıp fotoğrafını gösterdim. Çocuk nereden bilsin kendi kendine bulduğun nick'i salak Ayda?

"Ne yapacaksın sen bunu?"

"Kerem ben aşık oldum, ay yani aşk demeyelim de hoşlanıyorum!"
Söylediklerimin neresi komik anlamadım ama Kerem kahkaha attı.

"Ne? Kızım bir kez gördün daha çocuğu, gerizekalı mısın?"
Omuz silktim.

"Ay sana ne, tanıyor musun sen bu çocuğu?"

"Tanıyorum ama söylemem ki."
Yalvarışlı bakışlarımı ona çevirdim.

"Ne istersen yaparım, bak hırs yaptım bu çocuğu bulacağım diye."

"Seni zaaflarından vuracağıma emin olabilirsin!"
Siktir!
Yalvarırım düşündüğüm şeyi yapmasın!

"Git annemi ve Esra teyzeyi öp!"

Şansımı sikeyim.. Cidden zaafımdan vurmuştu. Benim öpmemek gibi bir huyum vardı. Böyle bir huyu nasıl edinmiştim bilmiyorum ama öpemiyordum hiçkimseyi.

Ama o gün sanırım bu gündü. Zaten bu korkumu yenmek için beni gaza getirecek bir şeye ihtiyacım vardı.

Özür dilerim hiçkimseyi öpmemeye yeminli olan dudaklarım, sahibiniz tutuldu birine ya da sadece sandı..

"Tamam, yapacağım. Ama sen de az şerefsiz değilsin ha, en büyük zaafımdan vurdun, beklemiyordum doğrusu."

"Hadi, hadi git."
Korkuyla ayağa kalkıp mutfağa ilerledim. Annem ve halamı daldıkları sohbetten uyandırdım ve yavaşça eğilip annemin yanağına öpücük kondurdum. Böyle mi öpülüyordu ya? Daha sonra da halamın. İkisi de şaşkın gözlerini bana çevirip bağırdı.

"Kızım sen bizi öptün mü?"
Halamda aynı heyecanla anneme döndü. Al işte, bir yıl boyunca konuşulur bu olay.

"Şoktayım ben Esra, bu kız ilk kez öpüyor bizi. Hem de kendi rızasıyla."

"Anne uzaydan gelmişim gibi konuşmayın, iddiaya girdik o yüzden!"

"Bak sen, ne iddiasıymış bu?"

"Hiçbir şey ya, noş versenize siz. Tatlı gıybetinize devam edin. Aysele bak hele," dedim sohbetlerinin ortasına daldığım için.

"Kızının çeyizine 200 bin tl mi harcamış? Nerede onda o kadar para?"
İnsanların hayatı beni ilgilendirmezdi ama lafı dolandırmak için gıybetini yaptıkları Aysel teyzeyi de araya sokmuştum.

"Evet Ayda, İnşallah Keremimle sen evlenin hayırlı kısmet çıkınca, biz tek tek düğününüzü yapar, onun iki katı harcarız. Aysel de kimmiş? Sonradan görme!"
Annemle kahkahalara boğulurken onlara doyum olmadığını anlayarak mutfaktan çıktım ve Kerem'in odasına ilerledim.

İşte şimdi her şeyini öğrenecektim çocuk. Ben hırs yaptıysam bırakmam.

^^^
İnstagram:@aydan_blogg