Marketteki çocuk || Texting

2.0

Son bir hafta kalmıştı.
Düğünümüze.
Ve bugün sevgililer günüydü. Hiç bir zaman böyle günleri umursamazdım ama şimdi umursayasım gelmişti. Sanırım Eren'le Aysu'yu kıskanmıştım. İkisi birlikte Kapadokya'ya gitmişti.
Telefonumun çalmasıyla başımı kitaptan kaldırdım. Evet düğünüme bir hafta kalmıştı ama ben "Şeker portakalı" okuyordum.

"Efendim Emir?"

"5 dakikaya geliyorum ben. Giyin de çık dışarıya."

"Neden?"

"Özledim..."

"Emir iki gün önce görüşmüştük zaten," diyerek sıkıntıyla nefesimi verdim..

"Bu özlememe engel mi?"

"Değil..Tamam, bekle biraz, geliyorum."

Telefonu kapattı. Yüzüme kapattı!

Sinirle telefonu yere bırakıp odama gittim. Annem çeyiz alışverişine çıkmıştı. Ben mi?Bir kere gitmiştim.
Yeter sanırım.

Üzerime kırmızı bir elbise geçirdim. Saçlarımı özgür bıraktım ve yüzüme kendim bile şaşıracağım türden bir makyaj yaptım.
Daha sonra telefonu elime aldım.
"Annem" kişisine tıklayıp açmasını bekledim.

"Alo, anne."

"Söyle yavrum."

"Neredesiniz?"

"Masal yemek istedi.Yemek yiyoruz şu an."

"Oh ne güzel. Ben çıkıyorum şimdi, anahtarın var mı senin?"

"Nereye gidiyorsun Ayda?"

"Emir'le-"

"Bir hafta duramıyor mu bu çocuk? Evleneceksiniz zaten, baban kızıyor bak."

"Anne hemen döneriz ya."

"Ayda-"

"Hadi öptüm sizi," dedim ve telefonu yüzüne kapattım.
Eve gelince ağzıma sıçacaktı ama.

Marketteki çocuk: Kapıdayım.
(16:25)

Siz:Çıktım.
(16:27)

Ayakkabılarımı ayağıma geçirip kapıdan çıktım. Kapıyı arkadan kilitleyip aşağı indim. Yine arabanın önüne yaslanmış binamıza bakıyordu. Yanına gittim ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Ondan ayrılacağım zaman kolunu belime sarıp beni kendine çekti. Saçlarımdan öpüp konuştu.

"Deli gibi özledim seni..İki gün ayrı kalamıyorum," dediğinde kıkırdadım.

"Bir hafta dayanamadın değil mi?"

"Bir hafta az bir süre değil Ayda!"

Gözlerimi devirip arabaya bindim. Arabadan gelen gül kokusu'nu içime çekme ihtiyacı hissettim. Gül kokulu parfüm mü almıştı?
Arabaya bindiğinde ona baktım.

"Emir arabadan gül kokusu geliyor. Parfüm mü aldın?"

"Arkaya bak."
Anlamazcasına arkaya döndüm. Koca bir gül buketi gördüğümde gülümsedim. Gülleri elime alıp burnuma götürdüm.
Çok güzel kokuyorlardı.

"Sevgililer günü olan zımbırtıyı sevmem, sen de sevmezsin biliyorum. Ama yapmak istedim."

Elimdeki gülleri kucağıma bırakıp kollarımı boynuna doladım.