Marketteki çocuk || Texting

1.Yılımıza Özel

"Emir, ne kadar güzel yapmışlar!"
Emirle Miray için sipariş verdiğimiz pastaya bakıp gülümsedim.
Tam istediğim gibi yapmıştılar.
Pastanın etrafı çiçeklerle donatılmış, üzerine pembe süsler koyulmuştu. Tam ortasına da kocaman "1" yazan bir mum..

Mirayımın yaş günüydü bugün.
Yirmi Ekim.
Hayatımızın hediyesiydi Miray.
Sanki biz yarımdık ve o geldiğinde tamamlanmıştık.

Doğum günlerinde ne ben, ne de Emir severdi abartıyı.
Biz samimiyetten yanaydık. Arkadaşlarımızdan sadece Aysu ve Ereni çağırmıştık.
Ve her ikimizin de ailesini.

Masadaki eksikleri tamamlarken Emir elindeki salatayı bırakıp boynumu önce kokladı sonra öptü.

"Artık eminim, lavanta kendi kokun, şampuan falan değil."
Gülerek ona karşılık verdim.Her zaman aynı şampuanla yıkanan birisi değildim, bir yerden sonra sıkılır farklı şampuanlar kullanmaya başlardım.
Ve sanırım Emir haklıydı, lavanta kokmam konusunda.

Masaya son bir kez göz gezdirdikten sonra artık kıyafetimi giymem gerekiyordu sanırım.
Üzerimde "Kitchen" yazılan önlüğümle hiç güzel değildim bence.

Hemen odamıza çıkıp doğum günü için aldığım elbiseyi üzerime geçirdim. Makyaj masama geçip pembe tonlarında sade makyajımı yapmaya başlarken Emir odaya girdi. İlk önce bana baktı, daha sonra dolaba doğru yürüdü.Bir çırpıda tişörtünü çıkarıp yatağın üzerine koyduktan sonra dolabından bir gömlek çıkarıp üzerine geçirdi.

"Çok makyaj yapma, öpemiyorum."
Emir Bey ve emirleri..

"Emredersin!"
Yanaklarıma allık sürdüğüm fırçayı bırakıp ayaklandım. Düğmelerini bağlayan ellerini durdurdum, onları ben bağlamaya başladım.

O beni izlerken bunu yapmak hoşuma gidiyordu. Son düğmeyi de bağlayıp üzerini düzelttiğimde yanağına tutkulu bir öpücük bırakıp yeniden makyaj masama geçtim.

"Sen çok fenasın, kesinlikle!"
Saçlarımı taradığım sırada söylediği bu kelimelere karşı güldüm.

Belki.

Kapı çaldığında Emir hızla aşağı inmiş, bende saçlarıma baktıktan sonra odadan çıkmıştım.
Miray'ın odasına gidince uyandığında ve yerinden bana bakıp gülümsediğini farkettim.

"Bebeğim uyanmış mı?"
Onu kucağıma alıp rujumu bulaştırmadan öpmeye çalışırken aşağıdakilerin sesi kulaklarıma doldu. Aysu ve Eren gelmişti.

Miray'ı yatakta doğrultup onun için aldığım pembe elbiseyi ona giydirirken ağlamaması için komik hareketler yapmayı da ihmal etmedim.

Saçlarını düzeltip kucağıma aldım ve birlikte aşağıya indik.
Aysu bizi görür görmez artık büyüyen karnıyla birlikte bize doğru yürüdü ve Miray'ı kucağına aldı.

"Benim çiçeğim bir yaşına mı girdi?"
O Miray'ın yanaklarını öperken Eren bana doğru geldi ve sarıldı.

"Tebrik ederim yenge, bütün güzellikler bulsun meleğimizi."
Söyledikleri gözlerimin dolmasına sebep olurken başımı salladım.

"İnşallah Eren, darısı başınıza!"
İkisinin de 'Amin' dediğini duydum. Aysu kucağındaki Miray'ı Erene bırakıp bana sarıldı.

"Kardeşim, iyi ki doğmuş miniğimiz!"
Yavaşça ondan ayrılıp büyük karnını okşadım.

"Bizde aslan parçasını bekliyoruz."
Hepimiz gülerek salona geçerken kapı bir kez daha çaldı.