"Ayakkabılarım nerede benim?"
Bir saat sonra nikahım kıyılacaktı fakat ayakkabılarım ortada yoktu.
"Ay ben de!" diye cırlayan Aysu'nun sesiyle rahatça nefesimi dışarı verdim.
"Salak ne yapıyorsun ayakkabımı?"
Yanıma gelip beyaz ayakkabılarımı yere bıraktı ve konuştu.
"İsmimi yazıyordum, İnşallah hemen silinir. Üst kısıma yazdım, üzerine çok bas tamam mı?"
Gözlerimi devirdim.
"Kızım siz zaten nişanlısınız. Ne gerek var?"
"Yine de."
Bir kez daha gözlerimi devirdim. Kapının çalınma sesi kalbimin sesini bastırdı.
"Güzelim, artık çıksanız ya?Nikah memuru gelecek birazdan."
"Güzel olmuşum değil mi?" dedim heyecanla Aysu'ya bakarak.
"Hayır," diye dalga geçtiğinde "Oh,iyi." yanıtını verdim.
"Hadi çıkalım. Ay ben senden heyecanlıyım kız!"
Benden heyecanlı olması mümkün değildi. Az daha düşüp bayılacaktım.
"Tamam, hadi."
Ayakkabılarımı ayağıma geçirdikten sonra elim kapının kulpuna gitti. Açtığımda takım elbisesiyle tapılacak kadar mükemmel olan Emir vardı.
"Çok güzelsin be!" diye konuştu beni incelerken.
Utanarak başımı aşağı eğdim. Böyle bir anı ilk kez yaşıyordum.
E yani insan hayatında kaç kez evleniyordu ki?
Normal insan işte.
"Sen de," diye mırıldandım.
"Ben de ne?" diye yüzüme yaklaştığında yüzlerimizin arasında mesafe kalmamıştı neredeyse.
"Sen de yakışıklı olmuşsun işte."
Sırıttı.
Serseri!
Burnuma küçük bir öpücük kondurup geri çekildi.
"Artık gidelim ha?"
Kolunu bana uzattığında yanımızda hayranlıkla bizi izleyen Aysu ile Eren'i farkettim.
Koluna girip Aysuya göz kırptım. Başını Eren'in omuzuna yaslayıp sıcak bir tebessüm bahşetti bana.
Hava sıcak olduğu için düğünü Emirlerin evinin bahçesinde yapıyorduk.
Annemin hüzünlü bakışları, babamın sakinliği, Masal'ın tatlılığı, Güzide teyze ile Haşmet amcanın mutluluğu gözlerinden okunuyordu.
Güzide teyze ikinci annem gibiydi. Bana kayınvalide gibi değilde, anne gibi davranıyordu. Hatta bazen bir olup Emiri çıldırtıyorduk.
Haşmet amcaysa çok babacan bir adamdı. O kadar çok değer veriyordu ki karısına, oğluna.Bu tavrı bana da yansıyordu.
Nikah masasında yerimizi aldığımızda ellerim heyecandan terliyor, kalbim sıkışıyordu.
Bu, çok farklıydı..
Nikah memuru kısa süre sonra geldiğinde heyecanla Emir'in elini sıktım.
"Birtanem,sakin olur musun?"
Birtanem mi?
Bu adam iyi mi?
"Birtanem?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marketteki çocuk || Texting
RomanceMarkete birkaç şey almak için girmişti oysa ki, kalbini vermek için değil... Emir'le Ayda'nın garip ama tatlı hikayesine hazır mısınız? *Bu bir yarı texting❤️ Not: Ciddiye almanız gereken bir kitap değil ve ya özenle yazılmış bir roman. Sadece eğlen...
