မိုးတွေရွာနေခဲ့တယ် (Completed)

မိုး​တွေရွာ​နေခဲ့တယ်​ (၄)

[ZawGyi]

​​"က်န္​းခ်န္​..."

"​ေျပာ..."

အ​ေဆာင္​​​ေ႐ွ့သစ္​ပင္​​ေအာက္​က ထိုင္​ခံု​​ေပၚမွာ ထိုင္​​​ေနရင္​း ဖုန္​းၾကည္​့​ေနတဲ့ က်န္​းခ်န္​ကို ​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔ ခပ္​​ေဆြး​ေဆြး​​ေခၚလိုက္​သည္​။

"ငါ​ေမးစရာ႐ွိလို႔"

"​ေအာ္​...​ေမး​မဲ့ဟာ​ေမး​ေလ။ ​ေမးစရာ႐ွိတာ​ေတြလုပ္​​ေန​ေသးတယ္​"

က်န္​းခ်န္​ ဖုန္​းပဲကလိရင္​း သူ႔ကို​ေတာ့ အာရံုမစိုက္​ဘဲ ​ျပန္​​ေျဖသည္​။

"မင္​းဖုန္​း ​ေပးစမ္​းကြာ။ ငါအ​ေသအခ်ာ​ေမးစရာ႐ွိလို႔ပါဆို။"

​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔ က်န္​းခ်န္​လက္​ထဲက ဖုန္​းကိုဆြဲယူလိုက္​​ေတာ့မွ စိတ္​ပ်က္​သလိုအၾကည္​့​ေတြနဲ႔ သူ႔ဘက္​လွည္​့လာ​ေတာ့သည္​။

"ဒီလို​ေလ။ အခုရက္​ပိုင္​း ငါနဲ႔ခ်င္​ခ်င္​ကို ​ေႏွာင္​့ယွက္​တဲ့သူ ႐ွိ​ေနတယ္​။ ​ေျပာရရင္​ ခ်င္​ခ်င္​ကို ငါ႐ွိ​ေနရက္​နဲ႔ မထီမဲ့ျမင္​​ေတြလုပ္​တယ္​။ ငါတစ္​​ေယာက္​လံုး​ေဘးမွာပါ​ေနရက္​နဲ႔ကြာ..."

"အဲ့​ေတာ့...ငါနဲ႔ဘာဆိုင္​လဲ"

က်န္​းခ်န္​က သူ႔ဖုန္​းၾကည္​့​ေနတာကို ​ေႏွာင္​့ယွက္​လို႔ထင္​ပါ့ ဆူပုတ္​ပုတ္ႀကီး​ေမးလာ​ေတာ့ သူ႔မွာ​
​ေျပာလက္​စပင္​ တစ္​ပိုင္​းတစ္​စနဲ႔ ဘာမွဆက္​
မ​ေျပာတတ္​​ေအာင္​ ျဖစ္​လို႔။

"မင္​းကလဲ။ ငါ​ေျပာတာကို ​ေသခ်ာနား​ေထာင္​ပါအံုး။ အဲ့​ေကာင္​ကို ငါ​ေက်ာင္​းမွာ တစ္​ခါမွလဲ မျမင္​ဖူးဘူး။ တစ္​ျခားသူ​ေတြဆို မသိရင္​​ေတာင္​ နဲနဲမ်က္​မွန္​းတန္​းမိသလို ျဖစ္​​ေသးတယ္​။ သူက်​ေတာ့ ငါတကယ္​ကိုမသိတာ။ ​​ေနာက္​ၿပီး ဆိုင္​ကယ္​ႀကီးတကားကားနဲ႔ ​ေက်ာင္​းထဲလူမုန္​းခ်င္​စရာ​ေကာင္​း​ေအာင္​ ​ေျမာက္​ႂကြႂကြနဲ႔​ေလ်ွာက္​​ေမာင္​း​ေန​ေသး
တယ္​။"

​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔စကားအရ ​က်န္​းခ်န္​ျပံဳးစိစိနဲ႔ ၾကည္​့လာခဲ့ၿပီ။ တစ္​ခ်ိန္​လံုး ဆူပုတ္​​ေနခဲ့တဲ့သူက အခုမွ အ​ေရးစိုက္​လာ​သည္​။