[ZawGyi]
အပိုင္း 13 က အပိုင္း 4 နဲ႔ 5 ၾကားေရာက္ေနပါတယ္။
**************************************
လိုက္ကာစေတြကေနတစ္ဆင့္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔မလူးသာမလြန္႔သာနဲ႔ နွိုးလာရသည္။ ေနာက္ျပန္ခ်ည္ခံထားရတဲ့ လက္နွစ္ဖက္က ထံုက်င္ေနၿပီ။ ထိုင္လ်က္အိပ္ထားရတဲ့အေျခေနမို႔ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကလဲ ေတာင့္ခဲလို႔။
တစ္ညလံုးငိုထားခဲ့လို႔ မ်က္လံုးဖြင့္ရတာက တင္း
ၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ ...မေန႔က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ျပန္ေတြးမိရင္း တကယ္ပဲ ရီေပၚလက္ထဲ သူျပဳသမ်ွႏုရေတာ့မွာလားဆိုတဲ့အသိက မ်က္ရည္ေတြကို မနက္ခင္းေစာေစာမွာပဲ က်ေစမိသည္။
"ေဟာ...နိုးေနၿပီလား ? က်ေနာ္ကအျပင္မွာ မနက္စာသြားဝယ္ေနတာ။ က်ေနာ္ျပင္ေပးရင္ က်န္႔ေကာ စားရတာအဆင္မေျပမွာစိုးလို႔ေလ။ "
မနက္စာမုန္႔ဗန္းကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးကိုင္ကာ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ရီေပၚဟာ အခန္းေထာင့္က စားပြဲမွာ သြားခ်ထားသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ေရွ႕လာရပ္ရင္း ၿပံဳးျပေနတယ္။ မေန႔က ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အသြင္နဲ႔ရီေပၚဟာ ဒီေန႔ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ။
"က်န္႔ေကာကဆိုးေတာ့ က်ေနာ္ႀကိဳးေတြ မျဖဳတ္ေပးလိုက္တာ။ ညအိပ္ရတာ ပင္ပန္းသြားတယ္မလား။ စကားနားေထာင္ရင္ ဒီႀကိဳးေတြျဖဳတ္ေပးမယ္။ ထြက္ေတာ့မေျပးနဲ႔ေပါ့...ဒီကထြက္ေျပးဖို႔
ႀကိဳးစားမိရင္ေတာ့ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္မွာပဲ။ "
"ဟက္~~~ "
ေရွာင္းက်န္႔ ပက္ခနဲျပန္ရယ္ျပလိုက္သည္။ ရီေပၚက သူ႔ကိုေတာ္ေတာ္ေလး အထင္ေသးထားတာပဲ။ သူ႔သေဘာအတိုင္း လိုက္ေလ်ာေပးရေအာင္ ဒီလူက ဘာမို႔လို႔လဲ။
ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ ခနဲ႔တဲ့တဲ့အၿပံဳးမွာ ရီေပၚ မ်က္ခံုးေလးတြန္႔သြားရင္း အျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ ရယ္ခ်လာသည္။
" က်န္႔ေကာ ေခါင္းအရမ္းမမာနဲ႔ေနာ္။ က်ေနာ္က အခ်စ္ႀကီးသလို အမ်က္လဲႀကီးတယ္ဆိုတာ သိထား ။ "
တစ္ခ်ိန္လံုးၿပံဳးျပထားတဲ့ ရီေပၚရဲ႕အၿပံဳးေတြက တကယ္ေတာ့ နတ္ဆိုးလိုပဲ။ ၿပံဳးစစနဲ႔ စကားသံေတြကလဲ ေအးစက္စက္နဲ႔ အသက္အ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ သိပ္ကိုထိတ္လန္႔ဖို႔ေကာင္းေနတယ္။
ESTÁS LEYENDO
မိုးတွေရွာနေခဲ့တယ် (Completed)
Fanfic𝐈𝐭 𝐖𝐚𝐬 𝐑𝐚𝐢𝐧𝐢𝐧𝐠 (Yizhan) 'အဲ့ဒီနေ့က မိုးတွေရွာနေခဲ့တာ'
