CHAPTER 4
Malakas ang tibok ng puso ni Hanna nang makapasok sa kuwarto ni Caleb. Sumandal siya sa likod ng pinto at marahang pinakiramdaman ang pintig ng puso.
"What just happened?" tanong niya sa sarili. She kissed him back. Ano nalang ang iisipin ng tao?
Gulo pa rin ang isip ni Hanna na bumalik sa kama at humiga. How can she face him tomorrow? Maybe she should leave early in the morning.
Nagising si Hanna sa sikat ng araw na tumatama sa mukha niya. Bumaling siya sa kabilang side ng kama and there she saw her baby, sleeping peacefully. Napangiti siya at hinaplos ang maliit na pisngi nito.
"Good morning baby" bati niya rito.
Muli siyang umayos ng higa. Nangunot ang noo niya ng makita ang kulay gray na kisame. Kulay pink ang kulay ng kisame ng kuwarto niya.
Agad na napabangon siya sa higaan ng maalala ang nangyari ka gabi. Agad siyang umalis ng kama at nag isip ng gagawin. Ang planong pag alis niya ng maaga ay hindi nangyari dahil sa napasarap ang tulog niya.
"Ang bobo mo talaga, Hanna. Pano ako makakaalis dito kung nandiyan lang si Kian sa labas? Isip isip ng paraan Hanna." kastigo niya sa sarili.
Nagtungo siya balcony. Nakita niya sa baba ang hardeniro na nagdidilig ng mga halaman. May katulong din na nagwawalis.
Bumalik siya silid at dahang dahan lumapit sa pinto. Linapat niya ang tenga sa pinto at pinakinggan sa labas. Wala siyang narinig kundi ang katahimikan.
Binuksan niya ng dahan dahan ang pinto at parang tumatakas na dalaga sa ama niyang istrekto ang paglabas niya. Dahan dahan niya ring isinara ang pinto para hindi magising si Cali.
Nang maisara ang pinto pumikit siya at huminga ng malalim. Siguro nasa work na ang magkapatid.
Sa paglingon niya agad siyang napaatras ng makita si Kian sa likod niya. Napasandal siya sa pinto na kasasara pa lang niya. Agad niyang nadama ang bilis ng tibok ng puso niya.
Napatingin siya sa mukha nito. Tumutulo pa ang tubig sa buhok nito. Nakasuot ito ng white sando at cargo pants. Kita niya ang malalaking braso nito at bakat ang walong pandesal sa tiyan. Ang sarap namang agahan.
"Done checking me out?"
Napamulagat siya nang marinig ang boses nito.
"I'm not checking on you" usal niya at pinilit na maging matigas ang boses.
"What do you want for breakfast?" tanong nito na hindi pa rin inaalis ang tingin.
Tiningnan niya rin ito sa mata. Ang mga matang mapupungay at mababasa don ang pag aalala ang una niyang napansin. She missed him so much.
"Uuwi na ako" ang tanging na sabi na lang niya.
"Iniiwasan mo ba ako?"
"No" wika niya at umalis sa harapan nito. Sumunod naman ito.
"Then have breakfast with me"
Napahinto siya sa paglalakad at nilingon ito. Tiningnan niya ito ng seryoso.
"Why are you doing this?"
"Look Hanna, if you are thinking about what happened las night its nothing. I'm drunk and I don't know why I did that to you"
"I'm not thinking about it."
Its a lie. Nasaktan siya ng sinabi nitong wala lang ang halik na yun. Ang akala niya may something. She thought that he still love her.
"Uuwi na ako dahil may trabaho pa ako. Pakisabi nalang kay Caleb to take care my baby"
Pagkasabi niya non agad siyang umalis. Paglabas niya ng bahay agad na nag unahan ang luha niya sa pagtulo.
She will not come back here.
*****
"No need. Nakita ko na siya. Investigate the child if Caleb is the real father. Andrei, I need it as soon as possible" kausap niya sa pinsan.
"Got it" wika naman ng pinsan niya bago pinatay ang tawag.
Sumandal siya swivel chair at tiningnan ang picture na nasa desk niya.
"Babawiin kita."
Mariing ipinikit niya ang mga mata. He lied earlier. That kiss. Ginusto niya yun and he want it over and over again. He can't get enough of her lips. He missed her so much.
"Sir, Mr. Lopez is here." his secretary said.
"Send him in"
Agad namang tumalima ang sekretarya niya.
***
