Chapter 3: Voice

200 20 4
                                    

*kriiinggggg*

Lunch time. That's the sound of the bell.

The whole morning, wala akong ibang ginawa kundi ang magbasa at makinig sa music. I'm not even paying attention to the discussions.

Yung seatmate ko naman, eh ayun. Di rin nakinig. Kunwari nagsusulat siya ng notes pero ang totoong ginawa niya? Magcellphone.

"Di ka ba maglalunch? Lahat na sila lumabas oh" sabi ni Kiel at saka tumayo. 

"H-huh? Ah---susunod na lang ako" maikling sabi ko. Tumango naman siya duon at saka lumabas na.

I Lied. It was a lie na susunod ako. Ang totoo niyan eh lalabas ako ng classroom ngayong lunch time pero hindi para maglunch.

Pupunta ako sa kabilang building na kung saan ay di pa tapos ayusin. Di pa siya tapos ayusin pero safe naman ito. Pintura at mga gamit na lang kasi ang kelangan. Duon ako sa rooftop ng building na yon pupunta, para tahimik at walang sagabal. Ano naman ang gagawin ko? 

Call me a nerd pero tatambay lang ako dun at makikinig sa  music. Syempre iidlip na din. Like what I said, I am allergic to others.

Ayokong makipaghalubilo sakanila. Why? Kasi takot na akong magtiwala. Takot akong lumapit kasi----- TAKOT na akong masaktan ulit.

I don't want the history to repeat by itself! Kaya ako ito... iwas na lang ng iwas bago pa mahuli ang lahat, at masaktan muli ako.

Kinuha ko na ang bag ko at iplinay ang isang kanta. I'm still wearing my earpods.

Lumabas na ako ng room at naglakad sa hallway pababa sa hagdan.

Tahimik lang naman na bumababa ako ng hagdan, nang biglang may humarang sa daanan. "Hoy! Anong karapatan mo para isnabin si Kiel?!" Pagtatanong ni Charmaine.

"At wag ka ng magpanggap na hindi mo kilala si Kiel! Like duh! Malamang nagpapanggap ka lang para mapansin ka niya!" Pagtataray ni Sophia saakin at saka itinulak ako, kaya napaatras ako ng konti.

"HOYYY! ANONG GINAGAWA NIYO?!" Sigaw ng isang guro saamin. "Charmaine, Sophia? Anong ginagawa niyo kay Shiela?" Lumingon naman saakin si ma'am Mendez. "Are they bullying you?" Mabilis naman akong umiling habang nakayuko.

"Mauna na po kami ma'am" sabi nila Charmaine at saka mabilis na umalis.

Itiningala naman ni maam Mendez ang ulo ko at tiningnan ako sa mata. Kitang kita din niya ang pag-agos ng luha ko. "I'm sorry. Please don't tell my aunt" pagmamakaawa ko.

Pinunasan naman niya ang aking luha at saka tumango. "Its alright Shiela. Don't worry about it. Oh siya, mauna na ako ha" paalam niya. Nagpaalam na rin ako at dumiretso na sa building na yon.

I want peace. And I want to be away from people.

*****

"Shiela! Shiela wake up!" Dahan dahan kong ididinilat ang aking mata nang may yumuyogyog saakin para gisingin.

Bumangon ako at kinusot-kusot ang aking mga mata. "Nagpuyat ka na naman sa kakaiyak kagabi noh?" Tanong niya.

"Ikaw pala Josh. Teka, anong oras na?" Tanong ko. "Uwian na. So nagskip ka sa class mo ngayong hapon. Pinapahanap ka sakin ni aunt Laurell" sabi pa nito.

Si Josh ay kababata ko din nuon. At auntie din ang tawag niya kay aunt Laurell at kay aunt Isabelle.

Kahit na kababata ko to si Josh, eh umiiwas pa din ako sakanya. Talagang takot na takot na ako eh. Biruin mo, sarili kong kababata at kaibigan eh iniiwasan ko din?

The Star Next DoorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon