The Star Next Door

Chapter 27: For My Sister

Nicolai's pov

I am currently here at the Tremaine's mansion. Shiela called me for the first time. May sasabihin daw siyang importante.

Mr. Lim knocked on the office's door before he opened and entered. Then seconds later, he looked at me and told me I could come in. So I did go inside the mini office.

"Shiela" I called out her name. Nakaupo siya sa nakatalikod na swivel chair so pagkabanggit ko ng pangalan niya, the swivel chair turned and there, she faced me.

Her eyes were swollen, her cheecks are wet, probably she were crying the whole time. "N-Nico" she said. Lumapit ako sakanya at siya'y tumayo rin para salubungin ako ng isang mahigpit na yakap.

Yeah, she just hugged me. Then she started crying. "N-Nico. I-I'm so sorry. Sorry kung basta-basta na lang ako umalis noon. S-Sorry na din sa abala d-dahil ikaw ang nag-aalaga sa kapatid ko nung mga buwan na wala ako. Sorry k-kung iniwan ko din kayo at n-nagtago. Pinapatawad na din k-kita Nico. A-actually, pati si ate, napatawad ko na din" humihikbing sabi niya.

"Salamat Shiela at napatawad mo na kami. Ano nga pala ang maitutulong ko sayo? I heard what had happened to your sister. Nasa balita eh, palibhasa mayaman. Haha" I tried to make the heavy atmosphere dissapear by saying it and it did work!

Umalis na siya sa pagkakayakap saakin at saka pinahid naman na niya ang kanyang mga luha. "Sorry na rin at nabasa ko ng luha yang damit mo. Haha" she said. I smiled as I saw her face brightend up.

"Is your company doing great? Naayos mo na ba yun problema ng kumpanya?"

She nodded. "Oo. Pero I still need you help in handling that huge company"

"Ok. I will help. Anyway, naghahanap na din ako ng donor. Mukhang matatagalan pa nga dahil wala talagang pwedeng maging donor. Your sister is in the hospital for 3 weeks already, Right?" I asked. Then she nodded.

"She needs a donor right away. We don't have much time" sabi niya.

*ring ring*

Shiela grabbed her phone and answered the call. "Kiel. May nahanap ka na ba na donor jan?"

Napakunot naman ang noo ni Shiela. Hmmm, mukhang bad news.

Then biglang bumukas ang pinto at bumungad saamin si Mr. Lim na hinihingal at pawis na pawis.

****

Shiela's pov

I picked up my phone and then sinagot ang tawag. It was Kiel. "Kiel. May nahanap ka na ba na donor jan?"

Napakunot naman ang noo ko sa narinig na sagot. /"Sorry Shiela. May nahanap nga kami pero bigla din naman siyang umatras"/

Bigla namang pumasok si mr Lim na pawis na pawis at hinihingal. He didn't bothered to knock first so kinabahan ako ng sobra.

"M-Ma'am Kristine needs a donor right now. Kelangan na niyang operahan ngayon din"

Shit! A-anong gagawin ko?! Wala pa kaming donor? Sigh.

Tumulo ang luha ko. "K-kiel---" he cut me off.

Narinig ko ang isang pagmumura mula sa kabilang linya. /"F*ck Shiela! I know what you're thinking! Don't you ever do that!"/

Dahil dito, mas lalo akong umiyak. "I'm sorry Kiel. I'm sorry" tanging sabi ko.

/"Shiela! Don't be so stupid! Pwede kang mamatay jan diba?! Ikaw na nga mismo ang nagsabi----"/ I cut him off.

"I HAVE NO CHOICE KIEL! Nasa panganib na ang buhay ng kapatid ko! Any minute now, she could die if hindi siya naoperahan agad! I'm sorry. I love you Kiel" Di ko alam pero napasigaw ako sa unang limang salita. Pinatay ko na din ang tawag at saka mabilis na tumakbo pababa para pumunta sa kotse ko at para na rin makarating na sa ospital.