Another real psycho

Psycho 31 - Moves

Psycho 31.

Moves

[Lorsen’s point of view]

NASA bahay ako ngayon. It feels  good to be back home, really. Matagal akong natulog, matagal tagal din akong nagkunwaring tulog dahil hiniling sa akin ni Leila. Pero, ayos lang sa akin. As long as she knows what she’s doing. Masaya ako na nakikita ko sa kanya ang pagbabago niya, ibang iba siya sa Leila na gusto akong patayin back then.

 Altough hindi ko talaga masasabi na, siya pa rin yung dating siya nung mga bata kami. May mga pagbabago sa kanya pero mas mabuti na ata ‘yun, at least now she knows how to protect herself. Hindi tulad noon, na ako naman talaga ang may kasalanan. I took her for granted. I took away her near perfect life because of my selfishness.

But everything changed now, we’re okay and I’m willing to help her out kahit na ikamatay ko pa. Hindi na nga ata ako natatakot sa kamatayan, after all I deserves it right? Pero, gusto ko may maitulong ako kahit na kapalit noon ang buhay ko.

I have to saved him!

I have to save Clyde. Kailangan ko siyang iahon sa kung ano man masamang pwersa ang bumabalot ngayon sa kanya. Hindi ako makapaniwala na magagawa niyang pagtangkaan ang buhay ni Chris, gaya ng sabi sakin ni Leila. As far sa I remembered, my boyfriend isn’t a killer. He’s a psycho maybe but he is not crazy as you think he is!

Maybe, he’s just being posses by some evil plus the fact that he can’t remember anything from his past, even me! And it makes my heart sank really hard.

Pero, hindi ko hahayaang tuluyan siyang malunod sa kasamaan. He have to remember everything. He have to stay at our side! I have to do something about it.

Kaya nga naiyak nalang ako ng sabihin sakin ni Leila na, haharapin ko na si Clyde. Sobrang tuwa ang naramdaman ko at the same time kinakabahan. Paano kung wala pa din akong magawa? Is he going to harm me? Paano kung tuluyan na siyang nalason na kung sino man? Is he going to be like Earl?

Iniisip ko palang parang mababaliw na ako. I can’t take that. Hindi ko kakayanin! Gagawin ko ang lahat para maalala niya ang lahat, kung kinakailangan na iumpog ko yung ulo niya sa pader o sa kahit ano mang matigas na bagay gagawin ko.

“Are you ready?” tanong sakin ng kakapasok lang na si Leila sa loob ng kwarto ko. Sinilip ko siya mula sa salamin na sana harap ko.

Ngumisi ako sa kanya at sinuot ko ang kulay itim kong shades. Tinignan ko ang repleksyon ko sa salamin bago nagsalita.

“I guess, I am.”

Sabay kaming umalis sa bahay ni Leila pero magkaiba kami ng direksyon. I’ll take care of Clyde and she will take care of something. Sana lang magtagumpay kami, kami nina Jhay. Dahil sa oras na ito, kaming tatlo nalang ang magdadamayan. Sana pagkatapos ng lahat ng ito. Maging normal na ulit ang lahat.

Like we used to do when we’re highschool except yung nangyare sa summer class. That was so tragic. Kung iisipin, sa akin lahat nagsimula. It was all my fault! Wala naman kailangan mamatay pero nagbago naman ako e. Huli nga lang ang lahat pero sana ngayon, hindi na huli. I have to saved some lives and I’m willing to give my own life for it.