Surrender // 𝙅𝙚𝙤𝙣𝙜𝙘𝙝𝙚𝙤𝙡

0

" Mutluluklar."

" Güzel günler dileğiyle."

" Çok yakışıyorsunuz."

" Ne kadar da güzel bir çift."

İnsanlar başka ne diyebilirdi ki? Bu bir düğündü sonuçta.

Ama benim gözlerime takılan kişiler farklıydı, arkadaşlarımın çoğunu telaş içinde koşarken görüyordum, bende korkmuştum çünkü çok kötü görünüyorlardı, ne olmuş olabilirdi ki?

Yanlarına gidicekten eşim kolumdan tuttu:

"Nereye gidiyorsun aşkım?"

Ah, babam olmasa yüzüne bile bakmazdım, sesi resmen kulaklarımı tırmalıyordu, "aşkım" ne kadar itici gelmişti o kelime o an.

"Gelicem birazdan." dedim bıkkınlıkla

Tam arkadaşlarımın peşinden gidicekken güvenliklerden biri beni tuttu:

"Üzgünüm efendim babanızın emri var, ne olursa olsun çıkamazsınız."

"Ama ya kötü bir şey olduysa."

"Bilmiyorum efendim ama babanız bizi sıkı sıkıya tembih etti."

Bıkkınlık gözlerimi çevirdim, şu an elimden sadece kötü bir şey olmaması için dua etmek geliyordu.