Surrender // 𝙅𝙚𝙤𝙣𝙜𝙘𝙝𝙚𝙤𝙡

6

"Hong Jeonghan."

Ağlamam şiddetlendi

Hala bağrıyordum

"JEONGHAN."

"BENİ BIRAKMA JEONGHAN."

"SENİ BIRAKMAYACAĞIM JEONGHAN."

Jeonghan korkulu gözlerle bana bakıyordu

Benden niye korkuyordu?

O sırada bana yaklaştı

Sıkıca sarıldı

Ben de ona sarıldım

Ağlıyordum

Tek tük kelimeler söylüyordum

"Jeong... Beni... Duydun... Değil... mi?"

Jeonghan daha da sıkı sarıldı

Sanki bırakmayacakmış gibi

Ama konuşmadı

Ben ise o tapılası sesini duymak istiyordum

"J-Jeonghan..."

"Sus."

Sözünü yerine getirdim

Kokusunu içime çektim

Özlemiştim

Çok özlemiştim

Daha fazla duymak istedim ağzından çıkıcak cümleleri

"Jeon..."

Neredeyse ağzımı açmışken biri gelip Jeonghan'ı benden ayırdı

Meleğimi benden ayırdı

Ağlamaktan bulanıklaşmış gözlerimden göremiyordum

Ama ne yaptığını anlamıştım

Jeonghan'a yumruk atmıştı

Bağırmayı da ihmal etmemişti

"SÜRTÜK GİBİSİN AYNEN!?!?"

Sürtük...

Jeonghan...

Meleğim...

O anki sinirle adamın üstüne atladım

Dövmeye başladım

En sonunda Jeonghan bağırdı

"DUR!"

Öyle kederli söylemişti ki

Şeytan olsa acır dururdu

Durdum

Ona baktım

Bana baktı

Ağlıyacak gibiydi

Ayağa kalkıp ona sarıldım

"Ağlama."

"O güzel yüzüne ağlamak yakışmıyor."

Ondan ayrılınca gülümsediğini gördüm

Melek gibiydi

Sonra bir anda yerdeki adama baktı

Adam bize bakıyordu

Beni süzüyordu daha doğrusu

Zorlukla ayağa kalktı

Jeonghan da yardım etmişti kalkmasına

Ağzını açtığı an kelimeler yerine bir inleme çıktı ağzından

Dudağını patlatmıştım

Biraz fazla dövmüştüm

Ama hakk etmişti

Sonra kendini toplayıp konuşmaya başladı

"Ben Jisoo."

"Hong Jisoo."

Elini sıkmam için bana uzattı

Sıkmadım

Jeonghan'a laf etmiş birinin elini sıkmam

Elini sıkmadığımı görünce geri çekti

Biraz daha bekledikten sonra Jeonghan'ı göstererek konuşmaya devam etti

"Jeonghan'ın eşiyim."