Surrender // 𝙅𝙚𝙤𝙣𝙜𝙘𝙝𝙚𝙤𝙡

24

Arabayı rallide gibi kullanıyordum ama yanımda her an kalkma ihtimali olan bir adet Cibidik'le bu pek kolay olmuyordu.

Dikiz aynasından bakınca arkamdan Soonyoung ve bir polis arabasının geldiğini gördüm.

Hayatımda hiç kullanmadığım kadar hızlı bir şekilde arabayı kullanırken trafiğin ortasına geldiğimizi fark ettim, bir şekilde buradan çıkmam gerekti ama nasıl olucağını bilmiyordum.

Aklıma gelen fikirle bir anda arabayı yn çevirip durdurdum polis arabasının yolu tıkanmıştı Soonyoung'un olduğu araba ise hemen arkamdaydı, arkadaki arabaya koştum.

Soonyoung'u arabadan indirdikten sonra hemen Jeonghan'ı bagajdan çıkarmasını söyledim, ben de elindeki silahı aldım. Soonyoung yanımdan ayrıldıktan sonra ben de arabadaki kişiyi arabadan indirecektim ki o kişiyi gözümün bir yerden ısırdığını fark ettim.

Biraz inceledikten sonra kim olduğunu anladım.

"Jihoon..."

Tamam bunu beklemiyordum çünkü öldüğünü sandığım arkadaşım arabada duruyordu ve bu garipti cidden.

Jihoon'u omzundan kaldırıp yan koltuğa koydum, ben Jihoon'un yerine değiştirdikten sonra Soonyoung ve Jeonghan da yanıma gelmişti.

Anında arabaya bindik v ilerleyecektik ki polis arabasının tam yanımıza geldiğini gördüm, ama cahil cesareti işte saniyede arabayı çalıştırıp biraz da polis arabasını çizip ilerlemeye devam ettim.

Baya gittikten sonra eve gidemeyeceğimi anlayıp Seokmin'i arayıp onlara geleceğimizi söyledim.

Ben Seokmin'le konuşurken Soonyoung Seokmin adını duymasıyla ağzının içinde gevelemeye başladı.

Kafamı çevirmeden sorumu yönelttim.

"Bir şey mi oldu?"

"Seokmin... Öyle dedin değil mi?"

"Evet."

Biraz şüpheci söylemiştim.

"Yok yani... Sadece aklıma bir şey geldi."

•••

Seokmin, Hansol ve Seungkwan'ın kaldığı eve gelince Jihoon'u da yukarı çıkarmayı düşündüm, onu yanımda götürmeliydim.

Jihoon'u da omuzladıktan sonra apartmanın ilk katındaki eve gitmemiz uzun sürmemişti.

Kapıyı çalarken aklıma takılan bir şeyle Soonyoung'a döndüm.

"Seokmin ve Jihoon... İkisini de tanıyorsun, hani şey dedim de acaba..."

Bir anda Seokmin'in kapıyı açmasıyla Seokmin korku dolu gözlerle bize bakmaya başladı.

"Jeonghan, Jihoon... Soonyoung? Ay bana bir fenalık geldi..."

Bir anda Seokmin yeri boylamıştı, hepimiz şok içinde ona bakarken arka odadan bağıra çağıra gelen Hansol'la ortam bozulmuştu.

"Canım hyungum gelmiş mi Seokmin... Vay anasını, SEUNGKWAN EVİ HAYALETLER BASTI, PARALARI TOPLA GİDİYORUZ."

Soonyoung yerdeki Seokmin'i ayıltmaya çalışırken cevap veriyordu.

"Gel buraya Vernon, gel de kaldır şunu ya."

Bir anda resmen aklım başıma geldi.