"Tatlım, bak fotoğraf buldum." Odette narin sesi ile Lancelot'a seslendiği sırada, anı kutusunu kapatıp ayağı kalkmıştı bile. Resmi elinde sallaya sallaya Lancelot'a doğru neşeyle ilerledi.
"Neymiş bakalım." Lancelot fotoğrafa göz atınca dudaklarında tatlı bir tebessüm oluştu. "Demek düğün günü fotoğrafımızı buldun."
Odette narince kafasını sallayıp fotoğrafa uzun uzun baktı. "Harika bir gündü."
Lancelot bu söze karşılık yorumsuz kalmayı tercih etti. Ne de olsa onu hayata bağlayan tek şeyin Odette olduğunu ikisi de çok iyi biliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lancelot, "Seni seviyorum." diyerek Odette'i kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı.
Odette dudaklarını Lancelot'un dudaklarının üstüne kapatarak usulca öptü ver geri çekildi. "Seni seviyorum Lance."
"Mektubu yolladın mı?" Lancelot merakla baktı.
"Evet, yolladım. Muhtemelen yoldadır."
-------------------------------------------------------------
"Kagura, biraz yavaşla." Hanzo nefes nefese Kagura'ya yetişmeye çalışıyordu.
"Olmaz, Hanabi kötü halde."
Hanzo, Hanabi'nin adını işitince gözleri açıldı ve bir anlığına Kagura'ya yetişmişti bile.
"Niye daha önce söylemedin!" Diye bağırarak karşılık verdi.
Kagura bu ani ses yükselişini dert edecek durumda değildi. Üstelik korkuyla yapıldığını anlayabilecek kapasitesi vardı.
"Rafael yanında, endişelenme." Son sokağı da dönüp hızlarını biraz daha yükselttiler.
Nihayet kapının önüne vardıklarında Hanabi'nin çığlığı onları karşıladı.
Korkudan gözü dönen Hanzo kendini direk evin içine attı.
"Neyin var, ne oldu sana."
Hanabi acıyla gülümseyip Hanzo'nun elini tuttu.
"Sorun yok Hanz. İyileşeceğim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜK DEĞİŞİM
Fanfiction*Mobile legends karakterinden (sadece karakterlere) esinlenilmiştir.* *Büyü olayı yok.* *Hikayeler bir değil.*
