Tam olarak dört yıl devrilmişti. Bu süre zarfında bir çok değişiklik olmuştu. Kimisi için iyi, kimisi için kötü.
Vexana bu durumdan etkilenenlerden birisiydi. Çocuğu gibi büyüttüğü kralı eskisinden de çok içine kapanık, kimseyle konuşmaz olmuştu.
Ülkeye bakıldığı zaman, büyük bir gelişme sarf edildiği her şekilde belli oluyordu. Eski Fynoko'dan eser kalmamış, sanki yeni bir yere taşınmışlar gibiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Renksiz ormanda çiçekler açmış, bulutların arkasındaki güneş tekrar yüzünü göstermişti. Vexana bir daha böyle bir güzelliği göremeyeceğini düşünüyordu ama işte, karşısındaydı.
Kralın bu ağır depresyonundan sonra ülkenin daha berbat bir hal alacağını düşünüyordu ama Hayabusa onu şaşırtmıştı. Bir gün bu konuyu konuşmak istediğinde Hayabusa yalnıca şunu demekle yetindi. "Kagura böyle olsun isterdi."
Metsia ülkesinde ise her şey tıkırındaydı. İnsanlar gülüp eğleniyor, çocuklar koşturup oyun oynuyorlardı. Çocuklarla çocuk olan yetişkinleri de hesaba katmak gerekiyordu.
Kagura elini gözünün hizasına getirdi ve söz yüzüğüne baktı. İki ay önce Victor'dan çok güzel bir evlilik teklifi almıştı. Her şey yolunda gidiyorken tek endişesi düğün davetiyelerini ayarlayıp gelinliğini seçme endişesiydi. Ama tecrübeli olan kızlardan Miya, Hanabi ve Layla bu süreçte her zaman arkadaşlarına yardım edeceğini belirtmişti.
Hanabi elini Kagura'nın omuzunda koydu. "Nasıl hissediyorsun?"
"Korkuyorum. Hiç bir şeyi yetiştiremeyeceğim gibi geliyor. Öte yandan düğüne sadece bir ay var."
"Merak etme sana yardım edeceğiz." dedi Miya arkadaşına güven vermek istercesine.
"Biraz fazla hızlı gitmediniz mi sanki?" Layla bu soruyu sorunca Hanabi hızlı ama acıtmayacak şekilde Layla'nın kafasına vurdu.
"Neyin hızından bahsediyorsun? İlişkileri harika gidiyor ve eminim ki ikisi de birbiri ile çok mutlu. Öyle değil misiniz Kagura?"
Kagura cevap vermedi ama kafasını salladı.
"Mestia'nın gördüğü en güzel gelin olacaksın." Hanabi yavaşça Kagura'nın saçlarını sevdi.
"İyi ki varsınız kızlar."
"Tamam, tamam." Miya araya girdi. "Bu kadar duygusallık yeter. Hadi, davetiyeleri hazırlamaya başlayalım."
