Her forgotten boyfriend ✔️

HFB | CHAPTER 1

KABANATA 1

MABILIS na pumaikot sa amin ang mga lalaki. Saint Laurent's students.

"Don't you fvcking Dare touch me" I shouted when one of them tried to touch me.

Agad namang napa atras yung lalaki sa sobrang lakas ng boses ko at ang galit sa tonong yun.

"A-ano bang kailangan niyo? " the guy beside me ask. He is one of my schoolmates! he's scared for god sake. He was just a nerdy boy.

"Just shut up can you please" I whispered na alam Kong narinig niya dahil marahan siyang tumango.

"What do you want ?" I coldly ask. Nagtinginan naman sila tsaka nag ngisian. Now I know kung anong kailangan nila. Lima sila samantalang dalawa Lang kami bakla Pa ata itong kasama ko dahil takot na takot.

I crossed my arms on my chest" you want me? Tsk! As if papayag ako? babaliin ko muna buto niyo bago niyo mahawakan parte ng katawan ko" I answered. Their ears turned red at inis akong binalingan.

Agad na lumapit sa Akin ang isa at malakas akong sinampal na hindi ko inaasahan. Umusbong ang galit at inis sa loob looban ko ng malasahan ang dugo sa making bibig. Damn it ang lakas naman yata ng sampal ng gurilyang to.

Mabilis Pa sa ala-kwatro na pumaibabaw ang kamao ko at malakas siyang sinuntok dahilan upang mapaupo siya sa sahig. " tang-¡na ka ah. Lakas ng loob mong hayop ka" I shouted tsaka sinipa ng buong pwersa ang mukha niya dahilan upang mawalan siya ng Malay. The four of them come To me.

" gumilid ka. This is exciting " sabi ko tsaka ngumisi at mainit na winellcome ang mga maniac na to.

One of them grab my hair na ikina-daing ko. Damn it masakit ah! "Titikman ka Lang naman eh" aniya na ibinulong sa tenga ko. Big yuck damn it.

"Tikman? Anong tingin mo sakin pagkain? " tanong ko tsaka hinila ang batok niya at mabilis na ibinagsak sa sahig. "Ahhh" daing niya at mabilis na hinipo ang likod.

Mabilis Kong sinuntok sa panga yung Isa na akma akong hahawakan sa kamay. I grab his hand and twist it na ikina lagatok ng buto. Bagay niyo Lang Yan.

I was shocked ng hawakan nung dalawang natira ang magkabila Kong kamay. Wala na akong kawala. Maya-maya Pa ay dumami ang mga Tao. Definitely kasamahan nila.

Mahigit sampu na sila ngayon I lost my count. Akmang sisikmuraan ako ng isang bagong dating when a cold voice thundered. " let her go" isang malamig at napaka pamilyar sakin.naka yuko ako ngayon and didn't even bother to lift my head up. I want his eyes to widened when he already saw me.

"What is your name? " the man ask na hindi ko sinagot at ngumisi Lang ako kahit hindi nila nakikita.

"Tinatanong ka ng boss namin" sabi ng isang lalaki and slap me hard. Nakakadalawa na sila ah. Tumagilid ang ulo ko at na alis ang wig na aking suot. My long blue hair revealed.

Nanlalaki ang Mata nila akong tiningnan. Especially to those who knew who am I.

"Long time no see Xaczean Montico" his eyes widened na ikina ngisi ko at ikina iling. Tatlo silang nandito na kilala ko at siguradong kilala ako.

Mabilis Pa sa alas-kwatro silang lumuhod at yumuko. " Alpha" the three of them said in unison. Nagtataka man ang mga bagong dating ay yumuko rin habang nakahawak parin sakin itong dalawa at hindi yata maka paniwala sa narinig.

"Let her go you bastards" muling sigaw ni Xaczean at nang-gagalaiting naka tingin sa dalawa.

"I'm sorry for their actions Alpha. Bagong recruit Lang sila" sabi ng isa sa tatlong lalaki.