...
Yıllar sonra ilk buluşmamızın akşamıydı, ikimizde mesajlaşırken çekingen davranıyor kibar konuşmaya çalışıyorduk. 25.10.2019'da buluşmak üzere plan yapmaya başladık. Plan basit ve kolaydı, ablasına gidecektik. Ertesi gün için giyeceğim kıyafetleri hazırladım, duşa girdim ve yine kabarık olması için saçlarımı ördüm. Yarın için heycanımı bastıramıyordum çünkü henüz yaşadığımız günün şokunu atlatamamıştım. İstanbul'un bir ucundan diğer ucuna gidecektim ve erken uyanmam gerekiyordu ve sabah 06.00 gibi yollara düşmem gerekiyordu.
Sabah uyandım, hazırladım ve yola çıktım. İlk kez onunla buluşmaya bu kadar rahat ve sakin gidiyordum. Bütün heycanım yok olmuş onun yerini sakinlik ve mantık almıştı. Yol ortalama 2 saat sürdü ve gideceğimiz yer onun evine çok yakındı, öncesinde onun evinin önüne gittim onu beklemeye başladım. Biraz geç kalmıştı ama onun bin yıl sonra geleceğini de bilsem nerde olursam olayım onu beklerdim. Merdivenlerde oturdum ve onu bekliyordum o an karşıdan bana doğru yürüyen onu gördüm... Saçlarını özenle yapmış, çok güzel giyinmişti ve bol parfüm sıkmıştı. Sebebini bilmiyorum ama ona o an sıkı sıkı sarıldım. Nedenini bilmem ama o an yanımdan geçip gidecekmiş gibi hissettim, o kadar almıştımki ona hasret kalmaya her anımızı gidecekmiş gibi yaşıyordum... El ele tutuştuk ve toplu taşımaya doğru yürüdük. Arabayı beklerken günlük konulardan bahsediyor birgün önce yaptığımız komik utangaçlıklardan konuşup gülüyorduk. Gelen arabaya bindik ve inmemiz gereken durakta indik... Eve doğru yürümeye başladık, bana ablalarından bahsediyordu yani kısaca ailesini anlatıyordu. Eskiden onu dinlerken söylediklerini algılayamıyor sadece onu izliyordum... Yüzünü aklıma kazıyor, mimiklerini ezberliyordum... Ama şimdi onu dikkatle dinleyebilecek kadar olgunum sanırım. 😂
Eve ulaştığımızda acıktığını ve yiyecek bir şeyler hazırlamamı söyledi, buzdolabını karıştırdık ve nugget gibi hazır şeyler bulduk... Ben onları kızarttım o ise pilavı ısıtıyordu. Sürekli konuşuyor bir şeyler anlatıyordu ve o an bir şey fark ettim. Hayatım boyunca babamdan sonra kendimi sadece onun yanında mutlu ve güvende hissediyordum. Anneme haksızlık etmek istemem ama gerçek buydu... Mutluydum ve o an içimden ona sarılmak geliyordu, sarılabilirdim ama yapmadım. Çünkü onu her istediğimde ona ulaşamamaya alışmıştm ve kendimi buna alıştırmak istemedim. Yemeğin olduğuna karar verdik ve masaya geçtik, yemeğimizi yedik ve sonra ne oldu dersiniz?
Sigaranın külünü o an atacak bir yer bulmadığım için bir tane peçete koparttım ve külleri oraya attım. Sonra ne göreyim? Peçeteden duman çıkmaya başladı ahfıempdwmdo Resmen yangına davetiye çıkartmıştım... Hemen ayağa kalktı ve peçeteyi söndürüp camdan attı. Tehlikeyi atlatmıştık ama o korku bana yetmişti... 😂
Biraz zaman geçtikten sonra şarabı açmak için mutfağa geçtik, şarabın ağzında bulunan mantarı çıkaramıyorduk, uzun süre uğraştık ama çabalarımız sonuçsuz kaldı. Sonra çatalla açmaya karar verdi ve çatalı şişeye geçirerek mantarı çıkarmaya çalıştı. Ne olsa beğenirsiniz? Şarap patladı ve neredeyse şarabın yarısı mutfağın her tarafına bulaşmıştı. Aksilikler yetmezmiş gibi bir de mutfağı silmeye başladık ahdınflndls Ortalığın temiz olduğundan emin olunca salona geçtik ve kadehlerimizi doldurup şarap içemeye başladık...
