When Fools Rush In (COMPLETED)

8

"Bianca." Greg's voice was quiet, but something in it drew her eyes to him. He looked concerned, regretful. Pero ang ekspresyon ng mukha nito ay nagbabadya na hindi ito basta sasang-ayon na lang sa magiging pasya niya.

"What?" padabog na sagot ni Bianca. At wala siyang pakialam kung isipin man nitong kumikilos siyang parang bata.

"I am not in the habit of marrying a woman, making love to her and then divorcing her the next day. It's just not my style. Not to mention that there's no divorce in this country..."

"We can have it annulled!"

"Especially not when that woman happens to have been a virgin," dugtong ni Greg na parang hindi siya nagsalita.

Bianca's eyes jerked up to his. At pagkatapos ay muli ring iniwas ang mga mata. Natitiyak niyang namumula siya. Sana ay huwag na lang nilang pag-usapan pa ang nangyari.

Mas gusto na lang niyang umuwi, to her lonely bed and bury her head under the covers and stay there for the next five or ten years. She never felt so humiliated in her life.

"It's no big deal," she murmured.

Humakbang ito palapit sa kanya. Ni hindi siya nakaimik nang maupo ito sa tabi niya at hawakan ang kamay niya. Then gently, he said, "Don't lie, Bianca. Sa unang pagkakataong nakipagtalik ang isang tao ay isang malaking bagay."

Sinisikap niyang bawiin ang kamay subalit hindi iyon binibitiwan ni Greg. Nang mag-angat siya ng mga mata ay naroon ang simpatya sa mga mata nito. Unti-unting natunaw ang galit niya.

She sighed miserably. "Kalimutan na natin ang lahat, Greg. Wala na tayong magagawa pa roon."

"You're right. But we can build on it."

She smiled drily. "You don't build on drunken marriage."

"Bakit hindi?" He searched her eyes. "Huwag mong itangging walang atraksiyong namagitan sa ating dalawa, Bianca. Drunk or not, we wouldn't have gotten married last night if we didn't feel something for each other."

"Attraction, yes, but—"

"We've got this far, Bianca. Why don't we give it a try? Besides, annulment takes months, even years." She was weakening. Nararamdaman ni Greg iyon at nagpatuloy ito. "You slept with me last night... we made love and—"

"I was drunk! I have never been that drunk all my life."

"So was I. Pero hindi kaya sadya tayong nagpatangay sa alak para malaya nating magawa ang mga bagay na hindi natin magagawa kung hindi tayo nakainom?"

She snorted. "You sound like a cross between Freud and a liquor salesman."

Greg grinned, nahihimigang unti-unti na siyang bumibigay. "Let's give it a try, Bianca."

Bigla siyang tumayo. "Hindi ako makapaniwalang binibigyan ko ng konsiderasyon ang sinasabi mo! This is ridiculous. Paano kung magkaproblema? Ni hindi ko alam kung saan ka nakatira. Hindi mo alam kung saan ako nakatira. Sino ang lilipat? Paano kung burara ka? Paano kung iniiwan mo lang ang mga gamit mo sa kung saan-saan. Paano kung hindi mo magustuhan ang mommy ko?" Natutop niya ang bibig. "Ang mommy ko. Paano ko ito ipapaliwanag sa kanya?"

Tinawid ni Greg ang kaunting espasyo sa pagitan nila. Muli nitong inabot ang mga kamay niya. Isang ngiti ang sumilay sa mga labi nito bago nagsalita. Animo ay nabunutan ng tinik.

"I already like you," anito. "I'm reasonably neat. Hindi ako makalat. May sarili akong bahay. Sigurado akong magugustuhan ko ang mommy mo. Pero kung hindi, I can still manage to be civil and polite. Karamihan naman ay hindi gusto ng in-laws nila, but that doesn't mean the marriage is doomed."