-Hatırlatma-
''Zeynep''diyen sesle kafamı gömdüğüm sıramdan kaldırıyorum.
''Kerem?''diyorum merakla.''Ne oldu?''
''Biliyorum çok yersiz olacak ama..''diyor Kerem mırın kırın ederek. ''Ama söylemek zorundayım''
''Ne o ? '' diyorum merakım dahada çok artarken''Kerem korkuyorum ne oldu?''
''Hani sana aşıkmıyım değilmiyim emin değildim ya''diyor gözlerini kaçırarak.
''E-evet''diyorum şaşkınlıktan kekeleyip.
''Artık bişeylerin farkındayım''
-
''Fa-farkındamısın?''diyorum heyecanla vereceği cevabı beklerken.Allahım lütfen sana aşığım desin lütfen...
''Evet''diyor donuk bir ifadeyle.Onun bu soğuk tavrı ile bende bütün umudumu yavaş yavaş yitirmeye başlıyorum.Seni sevmiyorum diyecek kesin.Sevdiğini söyleyecek olsa böyle suratı sirke satmazdı.Korktuğumla yüzleşmek zorundayım sanırım.Oysaki tam bu gün her şeyin tadını çıkaracağım adıma kendime söz vermiştim.Ne güzel! Son anına kadar tadını çıkardım gerçekten(!)
''Ne karara vardın peki ?''diyorum yeniden konuşmaya başlayarak.''Konuşsana Kerem''
''Seni seviyormuşum''diyor yüzü bir anda aydınlanırken.Duyduklarımla birlikte birdaha düşünüyorum ve söylediklerinin gerçekmi yoksa hayalmi olduğunu ayırt etmeye çalışıyorum.Sanki ben bu olayı daha öncede yaşadım...
Az önce duyduğum her şey gerçekti.Tabiki gerçekti... Bunun doğrulunu gülümseyen yüzündende anlıyabiliyorum doğrusu.
''B-ben anlamıyorum'' diyorum heyecandan bütün vücudum sarsılırken.
''Anlamayacak bir şey yok''diyor Kerem yüzündeki hafif gülümseme ile''Seni.Seviyorum.Şimdi anladınmı ?''
'' Hı hı''diyorum kafamı yavaşça yukarı aşağı sallarken.Anladığımı görmek onu çok mutlu etmiş olacakki yüzündeki gülümseme dahada büyüyor.
***
''Ne var Melis?'' diyorum sert ifademi koruyarak.Bakalım gerizekalının gene ne derdi var.
'' Yaa Kereğm...Böylemi olduk şimdi canım''diyor ağzını yayıp gömleğimin düğmeleri ile oynarken.Onun bu yılışık halleri sinirimi tepeme çıkarınca eline sertçe itip konuşmaya başlıyorum
''Yayma.Ne istiyorsan söyle sonrada defolup git Melis.Sana vakit ayıramayacağım!''
''Ya sen böyle yapınca ben çok üzülüyorum''diyor dudağını büzüp.Gerizakalı insanlar hep neden beni buluyor ben anlamıyorumki! Ne istediğimi belirten bakışlarımı bir an üstünü dikince korkup ağzındakini çıkarıyor.''Ben ne zaman Zeynep'e oyun oynayacağız onu merak ediyorum.''
Ağzından Zeyneple ilgili bişeyler çıktığında onu daha dikkatli dinlemeye başlıyorum.Dinlemeye başladığımdan beride zaten gerilmiş olan sinirlerim dahada çok geriliyor.
''Ne saçmalıyorsun sen''diye kükrüyorum.Sesimin şiddetinden korkmuş olduğu o kadar barizki,yüzü sapsarı oluveriyor birden.
''Sen öyle demiştin ama Kerem''diyor kaşlarını çatıp.Beyinsiz ya! Ben onu sana söyleyeyi yıl oldu.Hem o gün Zeyneple dalga geçmiştim.Hatta dün bu konuyu açıp ne kadar üzüldüğünü anlatmıştı.Ah,kıyamam sana ben. Meleğ- Her neyse! Onu üzdüğüm için bende çok pişmanım.Ve bir daha bunu asla yapmam!
''Yok öyle bir şey. Artık yapmak istemiyorum''diyerek geçiştirmeye çalışıyorum.
''Saçmalama Kerem.Ne güzel dalga geçicektik.Hem bak benim canım çok sıkılıyor,eğlenirim''
Ha! Ne dedi o? Canımı sıkılıyormuş eğlenecekmiymiş? Kaltak, senin canına sokayım senin yüzünden Zeynepimi ağlatıcam .Pis sürtük! Gerizekalı! Benim elma şekerim hiç bir pislik için ağlamıycak bundan sonra.Hele senin için.
'' Senin yüzünden onu üzmem ben! Canın sıkılıyorsa git milletin altına gir! Ben senin gibiler için o kızı ağlatmam''diyorum ağzımdan çıkanların şokunu yaşarken.
''Kerem onun için beni üzüyorsun.Hem ne oldu birden ? Onu korumalar falan''diyor sinirden kıpkırmızı olmuş yüzüyle.
Onun bu söyledikleri bardağı taşıran son damla oluyor ve bende uzun zamandır sakladığım şeyi kendime itiraf ediyorum.
'' Aşığım lan ona varmı!''
***
'' Yani a-arkadaş olarakmı seviyorsun?' diyorum uzun süren sessiziği bozarak.Evet şu an saçmalıyorum ama ne yapayım emin olmam gerek.
''Zeynep,güzelim.Bu kadar saf olma''diyor kollarıyla beni sarmalayıp.''Sürekli öpesim geliyor,sarılmak istiyorum sana. Aşık gibi seviyorum'' diye fısıldıyor dudaklarıma doğru .
Duyduklarımla birlikte ilk ona aşık olduğumu anladağım zaman hissettiklerimi hissetmeye başlıyorum.O zamanda aynı böyle hayaller alemindemi,yoksa gerçek dünyadamıyım ayırt edemiyordum.
Allahım! Ben o kadar uzun zamandır bu anın hayaliyle yaşıyorum ki.O kadar diledimki bu anı,beni sevmediğini her söyleyişinde beni her ezişinde tam o anda dua ediyordum beni sevmesi için.Bazen beni çok üzdüğü zamanlarda o gün başımı yastığa koyduğumda ağlaya ağlaya dua ediyodum.Ama oldu sonunda oldu.
'' Gerçektenmi?''diyorum sesimin titremesine engel olamadan'' Dalga geçmiyorsun dimi? Bu sefer yapmassın dimi?''
'' Asla! Bu sefer o kadar gerçek ki.Biraz önce kendi kendime itiraf ettim''diyor gözleri dolu dolu bir şekilde gülümserken.
'' Nasıl yani?''diyorum bende onun gibi dolu dolu gözlerle gülümsemeye çalışıp.
''Ben sonra sana anlatırım meleğim''diyor yüzümü ellerinin içine alıp''Şimdi sadece seni öpmek istiyorum''
Sonrası malum tabi...
Merhabaaaa! Öncelikle çok kısa bir bölüm olduğu için özür diliyorum.Emin olun sömestır tatilinde daha uzun geliceğine inanıyorum.Umarım beğendiğiniz bir bölüm olmuştur.İyi okuamalar
