My stepbrother, the badboy. ✔️

Hoofdstuk 32

BLAKE KINGSTON
Ik sta op het feestje van Ken, het is best leuk hier alleen mis ik Camille. Vandaag was haar eerste werkdag en was ik niet thuis toen ze terugkwam.

Ik ben al behoorlijk aangeschoten totdat ik Camille binnen zie komen. Boos loopt ze naar me toe.

'Meneertje, ik dacht dat je me zou op komen halen? Pap en mam waren er niet.' Ze noemt Stefan inmiddels pap.

'Shit. Het spijt me, wie heeft je nu gebracht?' Vraag ik. 'Oliver, mijn baas.' Zegt ze. Een steek van jaloezie gaat door me heen.

'Kom erbij zitten.' Zeg ik terwijl ik Camille een beetje mee trek. 'Nee, ik ga naar huis. O ja, Oliver zet me thuis af.' Zegt ze boos. 'Prima.' Zeg ik boos. 'Stik er lekker in Camille.'

Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Ik krijg een klap met een platte hand in mijn gezicht. 'Ik ben er echt helemaal klaar mee Blake.' Zegt ze.

'Camille! Kom terug!' Roep ik als ze wegloopt. 'Wat wil je?!' 'Ik breng je thuis.' Zeg ik. 'Nee. Oliver doet dat.' Zegt ze boos.

'Cam, het spijt me echt!' Roep ik. Maar ze loopt al weg.

CAMILLE NEWTON
'Ik breng je nog steeds naar huis?' Is het eerste wat Oliver vraagt als ik in de auto stap. Ik knik. De tranen staan in mijn ogen. Oliver kijkt me aan. 'Is er wat gebeurd?' Vraag hij. Ik schud mijn hoofd, Oliver brengt me alleen naar huis.

Als we thuis aankomen wil ik eigenlijk meteen naar bed. Het is al laat maar ik kan Oliver niet zonder niks laten gaan.

'Wil je wat drinken?' Vraag ik. Oliver schudt zijn hoofd. 'Ik ga naar huis. Tot morgen Camille.' Zegt hij. 'Bedankt, dat je me naar huis hebt gebracht.' Zeg ik. 'Geen probleem. Het was gezellig.' Zegt hij. Ik glimlach.

Ik sla de autodeur dicht en loop naar binnen. Ik besluit maar een boterham te eten en vooral snel te eten. Ik heb geen zin in nog een ruzie met Blake.

Pap en mam zijn ook nog niet thuis. Ineens voel ik een paar trillingen achter elkaar.

Pap: mam en ik slapen bij opa en oma van je moeder. Morgen zijn we weer terug om koffers te pakken voor de vakantie.

O ja, hun gaan op vakantie, 2 weken zonder mij en Blake. Dat gaat nog wat worden..

Blake❤️: Cam, het spijt me echt van wat ik zei. Het was een hele grote fout die ik nooit meer zal begaan. Ik hou echt heel veel van je!

U: had je je eerder moeten bedenken.

Blake❤️: het is toch niet uit he? We kunnen dit toch oplossen?

U: ja, dat kunnen we, maar daar ben ik nu nog zeker niet aan toe.

Blake❤️: ik hou echt van je

U: ik ga slapen.

Ik voel me echt moe. Blake en ik hebben de laatste tijd vaker ruzie. Geen idee waarom. Misschien is dat wel gewoon hoe het even loopt..

Snel doe ik een pyjama aan en loop ik naar boven. Blake zal wel zometeen komen. 'Cam?!' Hoor ik vanaf beneden komen. Ik zucht. Snel stap ik mijn bed in en doe ik alsof ik slaap.

Na 5 minuten ongeveer hoor ik iemand naar boven lopen, het is Blake. Hij komt op het bed zitten. 'Ik hou echt van je. Jij bent mijn alles, ik kan niet zonder je.' Zegt hij. Ik doe mijn ogen echt niet open. Ik ben echt niet toe om zo laat een diepgaand gesprek te gaan voeren. Forget it.

Volgende dag

Als ik wakker wordt zie ik op mijn bed een ontbijt liggen. Ik glimlach. 'Blake?' Vraag ik. Blake komt de deur ingelopen met een warme kop thee. Ik zie een rode wang en herinner me ineens alles.

'Heb ik je zo hard geslagen?' Vraag ik. Blake knikt. 'Ja, maar het doet geen pijn. Het is mijn schuld.' Zegt hij. 'Nee. Ik ga het verzorgen.' Zeg ik vastbesloten.

'Nee, eet eerst even je ontbijt.' Glimlacht Blake. Ik lach. 'Okeeee.' Zeg ik.

Als ik op de klok kijk zie ik dat het 10:00 is. Ik moest al op mijn werk zijn! Snel bel ik Oliver op.

C: hee Oliver. Het spijt me dat ik er niet ben. Ik wordt nu pas wakker en voel me echt niet goed.

O: blijf maar lekker thuis, het is toch niet druk. Is het trouwens goed met je vriendje?

C: hij heeft net ontbijt op bed voor me gemaakt.

O: heb je hem al vergeven? Ik zou dat niet doen. Als je dat zo blijft doen dan gaat ie zo door.

C: ja ik heb hem vergeven, ik was evengoed stom en dronken. Ik heb hem iets te hard geslagen. Zo erg was de ruzie ook weer niet.

O: oke, je moet dat zelf weten. Ik ga, doei.

C: doei, tot over een week!

Ik zucht. Wat moet ik aan met iedereen?

***

Hee, ik had echt ff de behoefte om te schrijven. Maar als Youri er niet meer is betekent t niet dat er geen andere jongens meer zijn..

SHARE VOTE AND COMMENT

XX,ME!

(Wil jij nou mee bepalen over dit verhaal? Zeg wat jij erin zou willen en misschien zet ik het er wel in! )