My stepbrother, the badboy. ✔️

Hoofdstuk 53

CAMILLE NEWTON
Ik sta trillend op. Het is nu 11:00 en over ongeveer 3 uurtjes komen Stefan en mam. Dan gaan we de cadeautjes uitpakken en komen ze er allemaal achter dat ik zwanger ben.

Blake trekt me terug het bed in en ik giechel. 'Blake, kom we moeten nog van alles doen.' Grinnik ik. 'Weet ik. Maar ik wil ook nog wat doen.' Zegt Blake. Ik draai me naar hem om en hij zoent me. 'Blake kom ik ga nu opstaan.' Zeg ik daarna.

Blake mompelt wat en loopt achter me aan naar de kledingkast.

Na een tijdje sta ik klaar in de keuken. Ik maak snel wat hapjes en zet alles netjes neer op de tafel. Al gauw is het 13:00 en bellen Stefan en mam aan. Ik kijk in paniek naar Blake die grinnikt en me een kus geeft.

'Love You.' Zegt hij. 'Love you more.' Glimlach ik terug. Dan loopt hij naar de deur en laat hij Stefan en mam binnen.

'Hee lieverd.' Zegt mijn moeder terwijl ze me een kus op mijn wang geeft en een knuffel. 'Hee mam.' Antwoord ik. Dan loopt Stefan naar me toe en geeft hij me ook een kus op mijn wang met een knuffel erachteraan. 'Hee Steef.' Zeg ik.

'Zullen we straks in de avond de cadeautjes uitpakken?' Vraag ik. 'Ja is goed, voor mij dan. Want vinden jullie pap en linda?' Vraagt Blake. Beiden knikken ze.

'Nog wat leuk nieuws gekregen ofzo?' Vraagt mijn moeder. Weet ze het al?! Nee vast niet. 'Nee. Jullie?' Antwoord ik. 'Jaaaa, wij krijgen nog een hond, een leuk vriendje voor bear. Een samojeed.' Zegt mijn moeder. O ja, voor de mensen die niet wisten waar bear was, hij woont bij Stefan en mam.

'O wat leuk!' Zeg ik gelijk. 'Ja wat leuk!' Glimlacht Blake. 'Zullen we maar wat gaan eten?' Vraag ik. 'Ja lekker.' Glimlacht Stefan.

'Dan gaan we aan tafel.' Zeg ik. Iedereen stemt in en samen lopen we aan de tafel. Ik tegenover Blake en naast mam. Blake tegenover mij en naast Stefan.

Even later is het al gauw 17:00 en tril ik weer helemaal van de zenuwen.

'Lieverdje wat is er nou? Je lijkt zo zenuwachtig.' Zegt mam. Ik schud trillend mijn hoofd. 'N-n-nee h-hoor.' Zeg ik nog steeds zenuwachtig.

'Laten we de cadeautjes maar gaan uitpakken!' Roept Stefan vrolijk. Ik knik, weer trillend en samen lopen we naar de bank toe.

Na een paar cadeautjes ligt er precies nog maar een cadeautje, je kunt het al raden. DIE VAN MIJ!

Ik begin heftig te trillen. 'M-maak maar O-open.' Zeg ik. Blake grinnikt en trekt het papier van de doos af. 'Haha, ik moet gaan graaien zeker.' Grinnikt hij.

Ik grinnik mee en hij gaat graaien. Dan haalt hij nog een kleiner doosje eruit en maakt hij die zo langzaam mogelijk open. Ik kan hier niet tegen oke!

Als hij de zwangerschapstest uit het doosje heeft gehaald worden zijn ogen groot. 'Nee dit meen je niet.' Zegt hij. Tranen vullen mijn ogen en Blake trekt me in een knuffel.

'Dit is het beste cadeau ooit.' Fluistert hij in mijn oor. 'Meen je dat?' 'Ja tuurlijk, wat is er niet leuk aan een kind met mijn vriendin.' Glimlacht hij. Blake laat me voorzichtig los en ik kijk naar mijn moeder en Stefan.

Mam barst in huilen uit en snel loop ik naar haar toe. Ik geef haar een knuffel en begin dan zelf ook met huilen. 'Ik wordt oma.' Mompelt ze. Meteen daarna glimlacht ze. 'Dit is geweldig!' Zegt ze. Stefan knikt. 'Dat klopt.' Zegt hij vrolijk.

Dan loopt Blake weg naar de bergings kast.

'Camille wil je even daar gaan staan?' Vraagt Blake. Ik grinnik en knik.

'Aangezien jij mij het allerbeste cadeautje hebt gegeven kan ik ook niet langer meer wachten.' Vragend kijk ik hem aan.

Dan gaat Blake op een knie zitten en vullen tranen weer mijn ogen.

'Luister, in ben hier niet goed in maar gelukkig hoef ik dit maar een keer te doen.' Begint hij. 'Lieve Camille, als ik zeg dat ik van je hou dan besef je je volgens mij nog steeds niet hoeveel. Wij hebben bewezen dat we dit kunnen! Ik hou van jou Camille, het meest dan van wie dan ook en nu dat ons kindje onderweg is leek me dit een perfect moment.

Lieve Camille, zou jij met mij willen trouwen? En mij de allergelukkigste man ter wereld willen maken?' Vraagt Blake. Een traan rolt over mijn wang en ik knik.

'Natuurlijk wil ik dat!' Zeg ik terwijl ik Blake zoen.

Alsof er niks anders op de wereld is, alleen wij twee.

***

Dat was het dan, het allerlaatste hoofdstukje. Na bijna een jaar ben ik trots hierop. Er volgen natuurlijk nog twee epilogen en een dankwoord maar ik ben jullie zo dankbaar!

lots of love & stay tuned voor het deel 2!

~SHARE VOTE AND COMMENT~

Xx,Me.