My stepbrother, the badboy. ✔️

Hoofdstuk 44

BLAKE KINGSTON
Kelsey, Levi en ik zitten bij de Mac Donalds. 'Drie Mac kipnuggets menu's groot met alle drie fritessaus.' Zeg ik. 'Oke dan mag u doorrijden naar het eerste raam.' Zegt de vrouw.

CAMILLE NEWTON
'Oliver?' Roep ik vragend door het huis heen. Oliver reageert niet dus loop ik zachtjes naar de woonkamer. Ik zie twee vrienden van Oliver zitten en ze praten wat met elkaar.

'Hee Ol!' Zeg ik. Oliver kijkt op en loopt half slapend naar me toe. 'Ik hou van je.' Fluistert hij. Ik grinnik weer en pak Oliver zijn sloffen.

'Kan ik erbij zitten?' Vraag ik aan Oliver. Hij knikt en maakt wat plaats op de bank zodat ik er ook bij kan zitten. 'Max, Cameron kunnen jullie weggaan?' Vraagt Oliver. Ze knikken beiden. 'Ik moest sowieso naar huis.' Zegt Max. Ik glimlach naar ze.

Ik geef snel Max een knuffel en daarna Cameron ook. 'Doei babe.' Zegt Cameron. Ik begin te lachen en plof weer op de bank.

'Filmpje?' Vraag ik aan Oliver. Hij knikt. 'Ja is goed, welke?' 'Sinterklaas en de verdwenen pakjesboot!' Roep ik vrolijk. 'Maar Cam, het is pas oktober.' 'Boeien.'

Na een tijdje begin ik me slaperig te voelen. 'Ol, ik ben moe.' Zeg ik. 'Ga maar slapen, app Blake wel ff dat je bij mij blijft slapen.' Zegt hij. Ik knik langzaam.

[19:00] U: hee Blake, ik blijf toch bij Oliver slapen!
[19:02] Blake: okee see u! x

Na een tijdje vallen mijn ogen dicht en val ik in slaap in Oliver zijn armen.

'Oliver?' Mompel ik ineens. Snel werp ik een blik op de klok en zie ik dat het 01:03 is mijn hart bonkt als een malle. 'Ik laat haar niet alleen nu. Nee geen weddenschap midden in de nacht. Max ik kom niet naar je toe oke. Doei.' Hoor ik. Als ik voetstappen vanuit de gang naar de woonkamer hoor doe ik snel mijn ogen dicht.

'Camille, ik hou van je.' Zegt hij. Nog steeds hou ik mijn ogen dicht en hoor ik hoe Oliver nog wat chips en nootjes pakt en een film opzet.

Het is nu even later en ik ben er klaar mee, ik kom niet in slaap doordat Oliver die film zit te kijken. Voorzichtig, en heeeeeeel slaperig doe ik mijn ogen langzaam open.

'Ol, kan de tv iets zachter?' Vraag ik zachtjes. Oliver knikt. 'Kon je niet slapen?' Vraagt hij. Ik knik. 'Camille, je moet weten dat ik heel veel van je hou he.' Zegt hij. Ik knik weer langzaam.

'Dat weet ik en ik hou ook heel veel van jou.' Glimlach ik voorzichtig. 'Maar ik wilde even zeggen dat je morgen ook bij me kunt slapen. Alleen Max en Cameron zijn er dan ook. Maar dat is juist heel gezellig met hun vriendinnen, of nou ja de vriendin van Max.' Zegt hij.

'Ik zal even kijken, anders kom ik morgenavond gewoon als jullie gaan avondeten, ik denk dat dat beter is en beter uitkomt ook voor mij. Maar we zien morgen wel.' Zeg ik. Oliver knikt.

'Kijk maar wat je doet, ik vind alles prima. Wil je trouwens nu gaan slapen of even meekijken met de film?' Vraagt hij. Ik voel dat mijn lichaam moe is. 'De eerste optie.' Glimlach ik.

'Oke komt voor elkaar.' Zegt hij. Ik glimlach weer en voel hoe Oliver mij oppakt en in zijn bed legt. 'Dankjewel Oliver, je bent de beste.' Zeg ik nog voordat ik in dromenland ben beland.'

PIEP PIEP PIEP

Ik schrik op en kijk op de wekker van het nachtkastje van Oliver. 'Ol! Ol!' Zeg ik terwijl ik aan hem schud, met geen succes. Een glas water! Ik grinnik een beetje van mijn eigen plan en loop voorzichtig naar de keuken, ik pak een klein beetje water en loop weer voorzichtig terug.

Ik giet een beetje op hem en meteen wordt hij wakker. Een grijs speelt op zijn lippen. 'Ik krijg je nog wel!' Zegt hij. Ik ren naar de woonkamer en we rennen samen tientallen rondjes om de bank heen.

'Ik geef me over.' Zeg ik na tien minuten. 'Jij houdt het lang vol.' Zeg ik. 'Spieren he.' Schept Oliver een beetje op. Ik begin te lachen.

'Waar he, zie je je hebt gewoon geen spieren.' Lach ik. Oliver begint mee te lachen. 'Zal ik een ontbijtje voor je maken?' Vraagt hij lief. Ik glimlach. 'Als je dat zou willen?' Vraag ik.

'Ja duh, voor mijn lieve vriendin wel. Of nou ja, een lieve? Nee een stoute.' Zegt hij. 'Gemenerik.' Zeg ik lachend.

Na een tijdje wat "scheldwoorden" te hebben gebruikt zit ik toch uiteindelijk op de bank.

'Ik blijf wel alleen eten vanavond he!' Roep ik. 'Jaja is goed! Ontbijt is bijna klaar!' Roept Oliver.

Na een tijdje ben ik klaar met eten en doe ik mijn zwarte dokter Martins aan. 'Doei Oliver.' Zeg ik terwijl ik hem een kus geef. 'Het was gezellig, Hoelaat moet ik straks hier zijn?' Vraag ik.

'Om 18:00 is wel goed. Tot straks!' Roept hij me na. 'Tot straks!' Roep ik. Snel kijk ik even op mijn telefoon.

[11:34] Blake: kom je?
[11:35] U: ik kom naar huis, ben wel te voet en heb geen sleutel. Ow ja? Vanavond ga ik bij Oliver eten.
[11:35] Blake: okee tot zo x
[11:36] U: tot zo x

Snel sluit ik mijn telefoon af en loop ik vlug door naar huis.

***

Wowwwww, ik dacht ik ga nooit meer een heel lang XL hoofdstuk kunnen maken met de feestdagen en op tijd zijn met het online te gooien, dus wel!

Geniet van dit XL hoofdstuk en fijne feestdagen.

Iloveyouguys soo much

lots of love

XX,ME.

~SHARE VOTE AND COMMENT~