My stepbrother, the badboy. ✔️

Hoofdstuk 13

BLAKE KINGSTON
Ik kijk uit mijn raam naar Camille, ze zit te kijken naar de wolken en af en toe huilt ze. Maar nu barst ze uit, komt het door mij? Want dat zou best kunnen aangezien ik niet altijd even aardig ben ik bedoel, ik gun het Youri en Camille wel. Maar toch is het pijnlijk om die berichtjes te zien.

'Blake? Waarom is Camille overstuur?' Vraagt een stem. Ik schrik ervan en draai me om. 'Lieve! Verdomme je liet me schrikken.' Zeg ik. Lieve lacht. 'Waarom Blake?' Vraagt ze.

Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee Lieve. Maar ik denk niet door mij.' Zeg ik eerlijk. Ze knikt en komt op mijn bed zitten. 'Je wilt haar terug he?'

'Misschien. En anders, het zou niet kunnen en daar komt nog bij dat we te verschillend zijn.' Zeg ik.

'Stop daarover Blake! Jullie zijn verschillend ja, dat klopt. Maar dat neemt niet weg dat jullie van elkaar houden!' Zegt ze boos. Eigenlijk heeft Lieve wel gelijk. Camille en ik zouden het best aan kunnen.

'Ik zeg het niet graag, maar, je hebt gelijk. Ik weet helemaal niet of ik echt verliefd op haar ben.' Zeg ik eerlijk. Lieve kijkt me minder boos aan. 'Dan moet je dat eerst uitzoeken.' Zegt ze. Ik knik en wil opstaan.

'Denk eerst na voordat je met haar gaat praten.' Zegt lieve terwijl ze me nog steeds vasthoudt.

'Oke, maar wat ga jij doen nu dan?' Vraag ik. Lieve haalt haar schouders op. 'Misschien een filmavondje met mijn neef?'

En zo zitten we samen op mijn bed een film te kijken. Ik zou nooit Lieve kunnen verliezen. Ik zou iedereen verlaten voor haar, gewoon omdat ze de beste nicht ever is.

Na een tijdje wordt er geklopt op mijn kamer. 'Binnen.' Zeg ik. Linda komt de kamer boos ingelopen. 'Waarom zit Camille te huilen?!' Zegt ze kwaad. 'En wie is dat meisje?! Heb je met haar?!' Roept ze nu nog bozer.

'Rustig.' Antwoord ik. Linda komt woedend op Lieve afgestormd en wilt haar bij haar arm pakken. Ik duik net voor Lieve en hou Linda vast. 'Dat is mijn nichtje. Lieve Kingston. En ik heb geen idee waarom Camille aan het huilen is.' Antwoord ik nu ook boos.

Mijn vader komt de kamer ingelopen en ziet mij met Linda discussiëren. 'Stoppen allemaal!' Roept hij. Ik zeg geen woord en staar mijn vader aan. 'Wat doet Linda hier?' Vraagt papa aan mij. 'Ze dacht dat ik Camille aan het huilen heb gemaakt wat niet zo is en dat ik iets met Lieve had. Ze had Lieve bijna vastgegrepen!' Zeg ik.

Mijn vader kijkt Linda afkeurend aan. 'Linda, kun je meekomen?' Vraagt hij. Linda knikt en loopt met mijn papa mee. Lieve staat geschokt in een hoek van mijn kamer. Ik loop naar haar toe om haar te knuffelen.

Na een tijdje komt een snikkende Linda mijn kamer ingelopen. 'Het is uit tussen je vader en mij.' Zegt ze. Ik weet niet wat ik moet zeggen, het enigste wat in me opkomt is dat Camille en ik elkaar nooit meer gaan zien.

Lieve kijkt naar me en stuurt Linda de kamer uit. 'Je gaat Camille nog wel zien. Misschien draait je vader wel bij.' Probeert ze nog. Maar nee, het werkt niet want ik barst in tranen uit.

Ik lig in bed. Net toen Lieve weg was gegaan kwam ik Camille tegen in de gang. Ze zei, 'Ik hoop dat ik je ooit nog zie.' Ik knikte en gaf haar een knuffel. 'Tot morgen en slaap lekker.' Zei ik. En nu lig ik in bed te huilen, wachtend tot het moment dat mijn vader mijn kamer binnen komt lopen om te vertellen dat ze niet echt uit elkaar zijn. Maar ik weet wel beter, veel beter zelfs. Dit is het einde, het einde van mijn avontuur met Camille en ik zal het moeten accepteren. Dat is het enigste wat ik kan doen. Accepteren..

***

Einde! Nee grapje, maar ik heb wel veel zin in het volgende hoofdstuk! Sorry voor mijn inactieve periode en ik weet niet of ik erg actief ga zijn maar ik probeer het wel!

Loveyouall!

~ SHARE VOTE AND COMMENT! ~