Bakit Ngayon ka lang Dumating? (glaigeoffXglaimarx)

Chapter 30

Andrew's POV

Di ko Alam kung Ano ba ang nangyayari. Bigla akong napalapit kay Gia. I don't know that feeling of urge that tells me... Di ko alam...di ko na naiintindihan... Di ko napigilang haplusin ang kanyang makinis na mukha... Ang Ganda niya... Siya ang liwanag sa dilim. Siya ang nagsisilbing buwan at mga bituin sa madilim na gabi... Gusto ko siya at ayaw ko na siyang pakawalan pa. Kaya di ko na napigilan pa ang sarili ko. Bahagya ko siyang hinawakan. Ngnuit naramdaman niya ata ito Kaya napamulat siya ng mata sa kabila ng kalasingan niya... Pilit lamang ang pagbukas ng kanyang mga mata... Ngunit umaapaw pa rin ang taglay na ganda...

Gia: A-andrew...Ano ba? M-matulog k-ka na...
Andrew: Gia I love you..Mahal kita... Mahal na mahal... Please give me a chance to love you...

Gia's POV

Dahil sa Narinig ko...halos di ako makapaniwala... Ano ba? Bakit di ko na toh mapaliwanag? Nagtama na ang aming mga mata. Hindi ko Alam kung Handa na ba ako...ngunit isang ngiti lamang ang naibigay ko sa kanya tanda ng pagpayag ko sa kagustuhan niya... Agad ng pumikit ang ako...ng mga mata at pinagbigyan na siya sa kanyang nais...

........................................................................

Jade's POV

Nahihilo pa ako... Nararamdaman ko na kasalukuyan kaming nasa loob ng isang silid...Nakaupo ako sa upuan... Di ko na rin mapaghiwalay ang aking nga kamay at ng matanto ko ay.. Nakatali na pala ako. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at Agad kong Nakita si Jill sa likod ko na nakatali rin ang mga kamay at magpahanggang ngayon ay Wala pa rin siyang malay... Kaya sinubukan ko siyang gisingin.

Jade: Jill...Jill! Gumising ka... Gising Jill!

(Agad din siyang nagising ng marinig ang aking boses...)

Jillian: A-asan tayo?
Jade: Hindi ko alam...Pero tatakas tayo...maghahanap ako ng paraan Para makaalis Tayo rito ng ligtas at buhay...
Jillian: Pero paano?
Babae: Kung sa inaakala niyo ay makakatakas kayo ay nagkakamali kayo!!! Wala na kayong kawala!

Agad kong nilingon kung Sino yung   babaeng nagsasalita at nakita ko siya.. Sandali...bakit ang familiar ata? Teka... Alex? Ikaw ba yan?

Jillian: Sino ka?!
Alex: Oh Hi Jillian! Ako ito...Si Lexa... Lexandra Rae Degauz... Eh Mukhang mas kilala ako ng ate mo eh... Diba Jade?
Jade: Walang hiya ka Bakit mo kami dinala rito ha?! Ano bang ginawa namin sa iyo!
Alex: Siguro si Jill Wala pero Ikaw meron!
Jillian: H-huh? Anong ibig mong sabihin?
Alex: Yung pagsagot mo sa akin sa ospital...Akala mo ba pinalampas ko iyon ha?!
Jade: Gosh! Stop it! Your So childish acting that way! Ano ba?! Para sa ganyan?!
Alex: Hindi ako ganyan...sige Sabihin na nating Hindi ganoon yun kalaki... Pero Wala kang alam!!! Wala kang Alam sinasabi ko sa iyo!!! Tungkol sa tunay mong pagkatao...
Jade: Anong hindi ko alam?!
Alex: Bahala ka..Pero binabalaan kita... Huwag ka ng manlaban kung ayaw mong masaktan!

Agad siyang lumabas sa kuwarto at Naiwan kami ni Jill kasama ang mga tauhan ng impaktang Alex na yun...

Bigla ko namang Napansin ng napatulala si Jill sa kawalan... Ano nanaman Kaya ang nangyari sa kanya?

Jade: Uy Jill,ayos ka lang ba? May problema ba? Bakit ka tulala diyan?
Jillian: A-ah w-wala... Wala yun Hayaan mo na...
Jade: Jill,kilala kita... Ano ba yun?
Jillian: Puwede ba Hayaan mo na ako!
Jade: Si-sige...

Makalipas ang ilang Sandali ay bigla namang Bumukas ang pinto. Agad na bumungad sa amin si Alex na may dalang medyo kalakihang kawayan.. Ano nanaman Kaya ang gagawin nito?

Alex: Boys...ito na oh...gawin niyo na ang dapat gawin sa mga yan... Pakawalan na yang Dalawang yan...
Lalaki: Sige sige mam...gusto namin toh...