Heart Teacher ✦ Jeon JungKook

fifteen

Bu saçı başı dağınık, sırıksıklam ve ağlamaktan şişen gözlerinden anlaşılır biçimde JungKook'tu. Bu manzarayı görmek ona her ne kadar acı vermiş olsa da yapamazdı. Sevdiği kadını bir şekilde kazanmalıydı. Kız jimin'den JungKook odaya girer girmez uzaklaşmıştı. Adam kızın kolundan hızla tutup jimin'den uzaklaştırmayı başarmıştı. Uzaklaştırdıktan hemen sonra jimin'in yakasına yapışıp okkalı bir yumruk geçirmişti. Kız fazlasıyla şaşkındı. Araya Taehyung girmişti ki bu kavga sona ermiş oldu. Jimin bu darbe karşısında tepki vermeyecekti. Çünkü arada YooJung vardı. Bunu ona yapamazdı.

Adamı kız tutarken jimin'i taehyung tutmuştu. "Ne yapıyorsun sen?!" Şiddetli bağırmıştı kız. Nerdeyse tüm ev inlemişti bu sesle. "Asıl sen ne yapıyorsun?!" Evet çiftin bağrışmaları  cidden şiddetliydi. Taehyung araya girecekti fakat Jimin izin vermemişti buna çünkü onların birbirini sevdiğini biliyordu. "Git burdan JungKook!" Adamın hiç gitmeye niheti yoktu. Zaten buraya YooJung'u almaya gelmişti. "Seni almadan şurdan şuraya gitmem yoo senin için geldim" kız bıkkınca "Jungkook yeter! İstemiyorum dedim sana! Ben en başında bizden olmayacağını söyled-" bu sırada kızım konuşmasına izin vermeyerek omuzlarına almıştı. Kız adamın omuzlarında debelenirken jungkook çoktan evden çıkmıştı. "Bıraaak beni!!!" Ayaklarını rasgele sallıyor kolları ile omuzlarına vuruyordu adamın. "Canında mı acımıyor bıraksana!" Adam kendinden emin bir şekilde "acımıyor" demişti.

Kız her ne kadar zoraki bir biçimde olsa da arabaya binmişti. Adam koltuğa geçip çalıştırmıştı arabayı. "Gecenin köründe bu da ne oluyor JungKook?" "Ne ne demek oluyor? Ben karıma sahip çıkıyorum." Kız sinirlice "JungKook kendini kandırma!" Adam bu karanlıkta arabayı ara bir sokakta durdurmuş ve karısına bakmıştı. "Ben kendimi kandırmıyorum. Kendimi affettirmeye çalışıyorum." Kız eli ile anlını bıkkınca kapatıp "Cidden böyle mi affettireceksin? Ah JungKook seni affetmeyeceğim!" Adam tekrar aracı çalıştırarak "Ona sonra karar verirsin karıcım." Neden bu kadar emindi ki her şeyden? Nasıl unutuvermişti yaptıklarını. Kız onun bu tavırlarına deli oluyordu. Gerçi deli olmamak elde değildi.

(...) Kız iki kolunu bağlamış somurtkan bir biçimde yolu izliyordu. Gecenin köründe dağ yolunda olmakta neyin nesiydi? "Beni nereye götürüyorsum böyle?" JungKook hafif sırıtarak "Bu bir sürpriz." "Nerdeyse 1 saattir yoldayız neyin sürprizi bu? Bak atlarım!" Kızın bu cümlesine gülmüştü adam. Kız bu kadar kızgınken onun böyle olmasına anlam veremiyordu. "Çocuk kilidi aktif atlayamazsın" cidden delirmek üzereydi kız. Seslice homurdanmış ve önüne dönmüştü. Bir süre sonra yorgunluktan olsa gerek kendini uykunun kollarına bırakmıştı kendisini. JungKook kafasını yoldan bir nebze de olsa çekip karısına bakmıştı. Şu an dalarsa onun bu güzel yüzüne yolda kaza yapabilirdi. Bu sonucu yaşamamak için fedakarlık yapabilirdi. En azından sonra bakabilme umuduyla.

Artık gelebilmişlerdi, dağ evine.  Adamın sıkıntılardan kaçıp sığındığı barınağına gelmişlerdi, kimsenin bilmediği barınağına. Ne zaman kendini kötü hissetse istemsizce kendini burda bulurdu. YooJung'a bakmıştı inceden. Ama bir yavru kedi gibi horuldarcasına uyuyordu. Kıyamamıştı onu böylesine güzel uykusundan etmeye. Arabadan inmişti. YooJung'un tarafına geçip onu kucağına almıştı. Önce biraz kıpırdansa da kafasını adamın boyun girintisine bırakmıştı. JungKook pişmandı. Yaptığı her hareketten dolayı pişmandı. Ona soğuk yapması, terslemesi hataydı kendince. Şimdi ise bunun pişmanlığını yaşıyordu zavallı adam.
Az bir mesafede yürüyüp kız ile birlikte eve girmişti. Kızı hemen salondaki çekyata yatırıp üzerini bir pike ile örtmüştü. İçerisi soğuk olduğundan taştan olan şömineyi çakmak ve odunlar aracılığıyla yakmıştı. Manzarası o kadar güzeldi ki parayla satın alınamayacak kadar güzeldi. Gerçi Yoo'ya olan sevgisi pahabiçilemezdi.

Bir süre sonra tüm günün yorgunluğunu sevdiği kadının yamacında atacağı için kendini dünyanın en şanslı adamı gibi hissetmişti. YooJung'un yanına yavru kedi misali kıvrılmış ve sarıp sarmalamıştı onu. Aşkını tamamı ile hissettirmek için sabah olmasını bekleyecekti. Tabi sabah olursa...

Oy beklirem sizden bexbexlerim