ZORBA

77.Bölüm/Kabus

Defne'den

Gözlerimi gelen ağlama sesi açtım Ömer yanımda uyuyordu onu uyandırmadan kalktım noluyordu bu saate ne sesiydi bu?

Defne:Belki Alaz kalkmıştır su içmek için hemen paranoya yapıyorsun be kızım

Alaz'ın odasına gittim kapıyı açtım yatağında mışıl mışıl uyuyordu saçlarını okşadım kapıyı kapattım. Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı korkudan, hızlı ve temkinli adımlarla mutfağın önüne geldim

Defne:Kim var orada?

Elimi sıktım mutfağa gittim kimse yoktu. Bu ses nereden geliyordu o zaman

Defne:Arya, Arya'ya bir şey oldu

Hızlıca Arya'nın odasına gittim beşiğine baktım yoktu

Defne:Kızım Arya'm

Dolu gözlerle etrafa baktım koltuğun üstündeki kağıtı fark ettim hemen aldım elime

"Sana demiştim oğlumu alacağım diye ama biraz sende kızından uzak dur Defneciğim beni anla! Üzülme iyi bakarım ona evlat acısı çek biraz belki o zaman beni anlarsın. En kısa zamanda tekrardan görüşeceğiz tatlım bayy!"

****

Defne:ARYA KIZIM

Sıçrayarak uyandım gözyaşlarım akmaya başladı

Ömer:Defne'm sevgilim

Ömer'e sarıldım

Ömer:Şş sakin ol kabustu sadece sakinleş ben buradayım korkma

Ayrıldık

Defne:Arya Arya'ya bir şey oldu Ömer bir şey oldu kızıma

Ömer:Sakin ol Defne'm gel önce şu suyu iç sonra anlat bana ne gördüğünü

Defne:Arya'ya bakacağım önce bir şey oldu ona

Göz yaşlarımı sildi

Ömer:Ağlama Defne'm sadece kabustu. Gel gidelim odasına istersen

Yataktan kalktık Arya'nın odasına gittik beşiğine baktım mışıl mışıl uyuyordu. Derin bir nefes aldım

Ömer:Bak dedim sana burada Arya. Gayet iyi kızımız

Defne:Çok şükür

Saçlarını okşadım bir yandan ise ağlıyordum saçlarını öptüm

Defne:Çok şükür iyi

Ömer:Gidelim mi artık Defne'm

Son kere saçlarını öptüm Arya'nın odasından çıktık kendi odamıza gittik. Yatağa oturduk

Ömer:Su ister misin?

Defne:Hayır

Ömer:Sen ne gördün?

Derin bir nefes aldım sırtımı yataktağın başlığına dayadım konuşmak için ağzımı araladım

Defne:Gece uyuyorduk ikimiz sesler duyunca yataktan kalktım aşağıya indim ilk başta Alaz'ın su içmek için gittiğini zannettim ama Alaz odasında uyuyordu. Tekrar mutfağa gittim kimse yoktu, tekrar sesler gelince Arya'nın odasına çıktım...

Dolan gözlerimi sildim konuşmaya devam ettim

Defne: Ama... B-beşiğinde yoktu almıştı onu almıştı benden.

Bir eliyle elimi tuttu bir eli ile yüzümü avuçladı

Ömer:Sadece kabustu. Hem ben böyle bir şeye asla izin vermem ne kızımızı nede oğlumuzu kimse alamaz!