ZORBA

//110.Bölüm//

Ömer'den

Bu oyuncağı kimin gönderdiğini düşünürken Defne ise bir yandan oyuncağı inceliyor diğer yandan benimle konuşuyordu.

Defne:Kim göndermiş olabilir sence?

Ömer:Bilmem aklıma birisi gelmiyor,ama kimse beni çok iyi tanıyan birisi küçükken çok severdim bu arabaları annemden hep isterdim babam iş seyahatine gidince annem dışarıya gidip alırdı hep bana.

Defne'ye baktığımda yüzünde güzel bir tebessümle beni izliyordu, bende ona bakarak gülümsedim.

Ömer:Her neyse öyle işte.

Elindeki arabayı bıraktı yanıma yaklaştı aramızdaki mesafeyi kapatıp elimi tuttu gözlerime baktı tatlı tatlı.

Defne:Bozulmasın o moralin.

Ömer: Defne ya yanlış yapıyorsam onunla konuşmak hakkında.

Defne:Karar senin sevgilim dediğim gibi için rahat etmeyecekse konuşma bir yol buluruz illaki.

Ömer:Hayır yüzleşmem lazım Defne senin o gün dediğin gibi gidip konuşmam lazım çünkü gerçeği bir tek babam biliyor.

Elimin üstündeki elini sakkallarıma götürdü derin derin gözlerime baktı. O gözlerime baktı bende o bal gözlerle kendimi kaybettim. Sakkallarımı okşarken bende sıcacık elinin bana dokunuşu hissettim sadece.

Defne:Ne zaman kendini hazır hissedersen gideriz beraber.

Tebessümüm dahada genişlemişti. Defne'yi ondan uzak tutacaktım buna izin veremezdim o hayatımdaki herkese zarar vermişti en çokta bana, ama Defne'ye zarar vermesine izin vermesine izin vermem!

Ömer:Hayır onunla ben tek yüzleşeceğim seni görmesine izin veremem.

Defne: Bende seni tek bırakmam yanında olacağım!

İnat etmişti yine üstüne gitmeyeceğim sonra bir şeklide ikna ederdim ben onu.

Ömer:İlla inat edeciğim diyorsun yani?

Gülümsedi.Tatlı tatlı konuştu ona gülümsedim bende.

Defne: Evet, edeceğim. Sana çekmişim işte.

Ömer:Kim inat ben mi?

Defne:Tabi sen, senin kendi inadından haberin yok sanırım. Senin keçi inadını kırabilmek için çabayı bir ben bilirim.

Ömer:Bu anı mı bekliyordun kaç zamandır Defne'm hemen söylendin aşk olsun. Ayıp!

Defne:Ayy kıyamam ben yaaa.

Yanaklarıma sulu sulu öpücükler kondururken ben ellerimi beline sarıp öpücüklerin tadını çıkartmakla meşguldum bir yandansa kokusunu içime çekiyorum. Tabiki bu anı bozmayacaktım o kadar aptal değildim. Son kere öpünce geri çekildi gözlerine baktım uzun uzun, alt dudağını ısırınca bakışlarım dudaklarına kaydı.

Defne:Ben artık çekileyim en iyisi.

Geri çekilecekti izin vermedim bir şey demedim dudaklarına yaklaştım gözlerini kapatmıştı heyecandan hızlanan kalp atışını duyunca gülümsedim. Tek elimi belinden çekip saç uçlarına götürdüm saçlarıyla oynayarak konuşmaya başladım.

Ömer:Sakin ol güzelim, bir şey yok.

Aramızdaki mesafeyi dahada kapattım bende Defne'm gibi gözlerimi kapattım. Gözlerimi kapatmadan önce gördüğüm son şey Defne'min güzel yüzüydü.

Defne:Ö-ömer çocuklar gelebilir böyle görmesinler bizi.

Haklıydı çocuklar gelebilirdi bizi böyle görmeleri doğru olmazdı. Defne'min dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum dudaklarımızı ayırdım saçını okşayarak konuşmaya başladım.