ZORBA

94.Bölüm/Davet

Yazardan

Defne geri çekildi Ömer'e baktı. Ömer bir şey demeden odadaki banyoya girdi Defne'de yatağın üzerine oturdu

Defne:İllaki oradan çıkacaksın Ömer ben burada seni bekliyorum!

Birkaç dakika boyunca öylece Ömer'i bekledi. Sonunda pes edip banyodan çıktı Ömer

Ömer:Hadi Defne odana git uyuyacağım uykum var

Defne:Odana değil odamıza. Ayrıca o odaya seninle gideceğim kocacım

Ömer:Defne lütfen

Defne:Artık lütfen falan yok beni böyle geçiştiremezsin. Beni dinlemek zorundasın

Ömer:Zorundasın? Ben ve zorunluluk eylemi?

Yataktan kalktı Defne Ömer'in karşısına geçti

Defne:Evet sen zorundasın. Bence beni güzelce dinle

Ömer:Dinlemeyeceğim ve uyuyacağım Defne!

Bir adım attı aralarındaki tüm mesafeyi kapattı Defne

Defne:Dinleyeceksin!

Ömer:Dinlemeyeceğim

Defne:Niye zorluyorsun bu kadar?

Ömer:Zorladığım yok

Defne:Tamam o zaman beni dinleyeceksin

Ömer:Çok inatçısın çok!

Defne:Bunu tamam olarak mı algılamalı mıyım?

Bir şey demedi Ömer Defne öylece Ömer'e baktı. Sonunda karısının öyle bakmasına dayanamadı Ömer

Ömer:Tamam dinleyeceğim seni bakma öyle

Ömer görmeden gülümsedi Defne ikiside yatağa oturdu ortam oldukça sessizdi. Sonunda sessizliği Defne bozdu

Defne:Yani biliyorum haksızım. Geçmişi yüzüne vurmamam lazımdı am...

Defne'nin lafını böldü Ömer

Ömer:Ama yaptın biz birlikte yeni bir başlangıç yapmışken her şeyi unutmaya çalışırken hatalarımı yüzüme vurdun

Defne:İsteyerek yapmadım sinirim çok bozulmuştu sinirden gözüm döndü. Yoksa neden böyle bir şey yapıp kalbini kırayım sen öyle diyince tutamadım kendimi. Özür dilerim. Biliyorum özür dilemem bir işe yaramaz ama yinede sen bilirsin

Bakışlarını ellerine kaydırdı Defne elleriyle oynamaya başladı

Defne:Yani affetmesen anlarım tabiki. Neyse ben artık gideyim dinlediğin için teşekkür ederim. İyi geceler

Oturduğu yerden kalktı. Düşünmeye başladı Ömer Defne'nin kimsenin kalbini İsteyerek kırmayacağını biliyordu pişmandıda zaten. Duymuştu her şeyi. Daha fazla ayrı kalmazdı ondan biliyordu zorlanıyordu Defne'siz yapamazdı Ömer çok iyi biliyordu. Bu küslüğü daha fazla uzatamazdı. Defne kapıyı açacakken ondan önce davrandı Defne'ye seslendi

Ömer:Defne

Defne Ömer'in sesini duyunca durdu.Ömer'e döndü bir şey demedi Ömer yerinden kalktı Defne'nin karşısına geçti

Ömer:Gitme

Defne:Efendim?

Ömer:Gitme işte bende fazla uzattım bu konuyu

Gülümsedi Defne

Defne:Nasıl yani beni af mı ediyorsun?

Ömer'de gülümsedi