Defne'den
Kafamdaki düşünceleri bir kenara attım şimdi uğraşamam gerken başka sorunlar var onunla uğraşamazdım. Zoraki bir gülümseme taktım yüzüme. Ömer'i uyandırmam lazım artık
Defne:Ömer hadi uyan aşkım
Ömer:....
Arkasını dönüp yorganı kendine çekti
Defne:Ömer
Ömer:....
Dürtmeye başladım
Defne:Ömer hadi uyan ama. Ne ağır uykumuş be top patlasa duymayacak
Defne:Ömer hadi sevgilim uyan ama
Ömer:Öpersen uyanırım belki
Defne:Yaa yine mi kandırdın beni
Ömer:Yoo uyuyorum ben ama öpersen belki uyanabilirim
Bana doğru döndü gülümsedim
Defne:Ee deneyelim bakalım uyanacak mısın?
Yaklaştım yanağına küçük bir öpücük kondurup ona baktım
Ömer:Ehh işte
Defne:Hadi Öner kalkmamız lazım birazdan Arya uyanır
Yataktan kalktım
Defne:Ben Üstümü değiştirip yemek hazırlayacağım sende fazla oyalanma hadi kalk bakalım hadi
Giyinme odasına gittim üstüme bir şeyler giydim odadan çıktım Ömer'e baktığımda hala odada olduğunu gördüm
Defne:E sen hala buradasın ama geç kalacaksın saat kaç oldu
Ömer:Şirkete gitmeyeceğim bugün Sinan halleder işleri
Defne:Peki o zaman
Makyaj masasına oturdum hafif bir makyaj yaptım odadan çıktım Alaz'ın odasının önüne gittim kapıyı açtım uyuyordu yanına gittim yatağın başına oturdum saçlarını öptüm açılan üstünü örttüm
Defne:Ya dediğini yaparda alırsa seni elimizden... Belki sen annenle mutlu olacaksın ama biz burada sensiz yapamayız. Sen bana doğurmakla anne olunmayacağını öğrettin, senin sayende anneliği öğrendim ben. Sen benim gerçekten oğlum oldun. Sen şimdi benden gidersen ben bir çocuğumu kaybetmiş olacağım
Derin bir nefes aldım
Defne:Sen bunları yaşamak için daha çok küçüksün neler hissettiğini bir nebze anlıyorum. Ama şunu bil o kadın seni alsa bile babanla ben seni çok seviyoruz. Her ne olursa olsun sen benim oğlumsun bu gerçeği hiçbir şey değiştirmez benim için. Seni seviyorum oğlum
Son kez saçlarını öptüm kokusunu içime çektim odadan çıktım
Alaz'dan
Annem odadan çıkınca gözlerimi açtım beni geyçekten seviyoydu. İlk geldiğim günden beyi hiç kötü davyanmamıştı bana ben ilk başta babam için kötü davyanmıyoy diye düşünmüştüm ama yanılmışım. Kendimden çok utanmıştım sonyadan geyçekten ilk defa biyisi bana değey veyiyodu bunu hissettikçe mutlu oluyoydum. Gözümden akan yaşı sildim
Gelen ayak sesleri çok az ayalık olan kapıdan dışayıya baktım babam Ayya'nın odasına giymişti
Alaz:Ne zannediyoydun ki?
Odadan gelen sesleyi dinlemeye başladım arkama döndüm yoyganı daha çok üstüme çektim sessizce ağlamaya başladım. Sevmiyoydu beni anlıyoydum bunu bakışalayından soğuk dayvanıyodu bana neden bilmiyoydum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORBA
Fanfic23 Ağustos 2018 de yazılmaya başlanmıştır.... Defne 25 yaşında tasarım okumuş deli dolu birisidir. Yanlış bir anlaşılamadan dolayı hayatı tamamen değişti. Karşısına çıkan adamın onu bırakmaya hiç niyeti yoktu çünkü Başımı cama yaslayıp düşünüyordum...