59.Bölüm/Her Şeyim

958 67 74
                                    

Ömerden

Hızla hastaneye girdim

Ömer:DOKTOR YOK MU?

Hemen birisi sedye getirdi sedyeye yatıyordım elini tuttum ameliyathaneye ilerdik

Ömer:Bırakma beni Defne'm

X:Buradan sonrasına giremezsiniz beyefendi

Ellermiz ayırldı ameliyathaneye girdiler duvara çöktüm ellerimdeki kana baktım Defne'min kanıydı ağlayarak beklemeye başladım

Bunu yapanı bulacağım sana söz veriyorum bulacağım sevgilim önce buradan çıkacaksın sonra bunu yapanı bulacağım

Çalan telefonumu çıkarttım zorla telefonu açtım gözyaşlarımı sildim konuşmaya başladım

Ömer:Efendim Sinan... Defne vuruldu Sinan.... Hastenedeyim....

O konuşurken dinlemiyordum aklımda sadece Defne vardı bir şey yapamıyordum telefonu kapattım cebime koydum

Zaman durmuştu sanki hiç vakit geçmiyordu çöktüğüm yerden kalktım koltuğa oturdum beklmeye başladım içeriden birisi çıktı

X:Hastanın yakını kim?

Hemen kalktım yanına gittim

Ömer:B-benim eşiyim ben

X:Defne hanımın eşyaları

Poşeti bana verdi

Ömer:Durumu nasıl karımın?

X:Ameliyat devam ediyor beyefendi bir şey diyemem

Kapıyı açtı girdi koltuğa oturdum poşeti açtım içindeki bandanyı aldım burnuma götürdüm saçlarının kokusu duruyordu gözyaşlarım akmaya başladı

Ömer:Sakın bırakma beni Defne'm ben sensiz yapamam

********

Yaklaşık bir saattir bekliyordum omzuma dokunan elle irkildim

Sinan:Ömer kardeşim bir elini yıka

Ömer:Defne oradayken ben bir yere gitmem Sinan

Burak:Biz buradayız merak etme

Ömer:Olmaz burada kalacağım

Elimdeki kan iyice kurulmuştu Sinanla birlikte kızlarda gelmişti bu sürüde ise her çıkan hemşire ve görevliye sinirlenip bağırmıştım

Sinan:Ben sana ıslak mendil getireyim en iyisi

Sinan yanımdan gitti Burak yanıma oturdu kızlar ise karşı kolukta ağlıyorlardı

Ömer:Ben ona bir şey olursa yaşayamam Burak

Burak:İyi olacak Defne kardeşim merak etme

Teselli edercesine vurdu omzuma poşeti tekrar aldım yüzüğüne baktım o gün yüzük seçerken çok beğenmişti bunu hatta tek beğendi buydu

Burak:Yaptıklarından pişmansın değil mi?

Bakışlarımı yüzükten çekmeden konuşmaya başladım

Ömer:Hayır pişman değilim. Ben ne yaptıysam Defne'yi kaybetmemek için yaptım. Yine olsa yine yaparım aynı şeyleri Defne'yi kaybetmemek için her şeyi yaparım ve yaptım da

Elini omzuma teselli verircesine vurdu o sırada yanıma Sinan geldi

Sinan:Islak mendil getirdim ellerini sil kan hep elin

Paketi açtı ıslak mendili verdi bana ellerimi sildim zor çıktı ama silmiştim o sırada ameliyathaneden birisi çıktı koşarak noluyordu orada?

ZORBA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin