HAKLI İSYAN

720 24 23
                                    

Merhabalar..

Nasılsınız? İyi olun.

İlk önce bu bir bölüm değil. Sadece uzun zamandır yapmak istediğim ama bir türlü yapamadığım bir duyuru. Aslında pek duyuruda denmezgsjshsks.

İsyan daha uygun olurlsksks.

Sorun şu ki, bölümleri atıyorum ve bundan önce gerçekten benim günlerimi alan bir çalışma yapıyorum. Yazmam, düzenlemem, beğenmediğim, içime sinmeyen yerleri tekrarlamam.. Gerçekten büyük emek harcıyorum. Bunu mesele etmiyorum, bunun karşılığı sizden oy ve yorum istiyorum.

Yanlış anlamayın hemen ama bölümü 500-600 kişi okuyor gelen oy 20-30, yorum ki oda aynıı..

Rica ediyorum, bunu dikkate alın. Ekrana bir defa dokunmak ya da bölüm için birkaç kelime yazmak zor olmasa gerek(!)

Ha birde, bölüm düzenlemede. Kısa bir süre sonra yayımlayacağım. Bu süre içinde bölümden kısa bir kesit ekledim.

Keyifli okumalar..

-

Lara gözlerini bilgisayara dikmiş dikkatle bakarken, stres içinde dudaklarını yiyordu. Geleli bir saat olmuştu ve hala sorunu çözememek onu deli ediyordu. Artık hırsa bindirmişti, Çağatay 'da bir yandan uğraşıyordu.

" Yeter artık, bırakın da gelen ekip halletsin. Olmuyor işte! "

Lara hırsla kalkarak çıplak ayakla zeminde dolanmaya başladı. Lansman öncesi bu durum çok kötü olmuştu.

" Anlamıyorum, yazılımı bizzat ben yazdım. Nerde hata yaptım.. Aklım almıyor! "

Çağatay araya girdi.

" Kendini zorlama Lara, insanlar bunun için aylarca eğitim alıyor, sen daha bunda yenisin. Küçük bir hata, illaki düzeltilecek. "

Bu projenin her şeyiyle bizzat Lara ilgilenmişti. Yazılımına, tezine kadar kendi yazmıştı. Ama yazılım hakkında deneyimi o kadar çok değildi, ve bu onu hataya düşürmüştü. Yarın lansman vardı ve öncesi bir sorun onu strese sokmuştu.

" Biliyorum ama.. Offf, " saçlarını sinirle geriye attı. " Nerde kaldı bu adamlar? " İstanbul 'da bununla ilgilenen ortak çalışanlarımız vardı, ve şu an onların gelmesini bekliyorduk. " Gelmek üzereler, sakin ol! "

Ne kadar sinirli olsada şu an öyle vamp, ve vahşi görünüyordu ki!

Bu aptal kendinin farkında değildi.

Bir süre dışarıya bakarak kafasını sağa sola oynattı. Gevşeye çalışıyordu. Kendini sakinleştirerek dağılan saçını, kıyafetlerini düzeltti. Bugün ayrı bir özen vardı kendinde, altında kısa, dar, siyah bir deri etek vardı. Dolgun kalçalarını ikinci bir deri gibi sarmış, uzun, ince ve kıvrımlı bacaklarını gözler önüne sermişti. Onun üstünde beyaz şifon bir gömlek vardı, V yaka ve göğsüne kadar derin bir dekoltesi vardı. Kolları bileklerinin üstünde duruyordu. Saçları kabarık, nude tonlarda makyaj hakimdi. Onunla gurur duyuyordum.. Kısa bir an gözleri bana takıldı, onu incelediğimi görünce yüzünde serseri bir tebessüm oluştu. Kıpırdanarak koltuğa oturdu, çıplak ayaklarına uzun siyah süet çizmeleri geçirirken bana frikik veriyor, bundan da çekinmiyordu.

" Çek gözlerini üstümden seni sapık! "

Dudaklarım üstün de genişçe sırıtırken gülmekten kendimi alıkoyamıyordum.

" Açana herkes bakar güzelim. "

Gülerek ayağa kalktı.

Şimdi çok daha çekici duruyordu.

" Aptal. "

Kapının çalmasıyla bakışlar oraya dönerken Çağatay seslendi.

" Gir! "

Sekreter gülümseyerek kapıdan baktı.

" Efendim, ekip geldi. Kattalar, alıyorum bu tarafa? "

" Al bizde geliyoruz. "

Lara eline telefonu alarak dışarı adımladı.

Bizde arkasından yürürken Çağatay elini belime attı.

" Yarın bir şeyler yapalım. "

Yüzümde çekici olduğunu umduğum bir gülümsemeyle göz kırptım.

" Yapalım. "

Oda aynı şekil göz kırparak önüne döndü.

İnce koridor boyunca yürürken adamlar karşıda gözükmüş, bize doğru geliyorlardı. Aramızda ki mesafe azalırken Lara 'nın adımları yavaşlamıştı, bakışlarım ona döndü.

Yüzümde şaşkınlık ifadesi kol gezerken bakışları karşıya odaklanmıştı.

Karşıda bize doğru gelen adamlardan biriydi baktığı kişi. Uzun boylu, yapılı, güzel yüzlü bir adamdı. Gri takım elbisesi boyunca güzel fiziği gözüküyordu, elinde siyah bilgisayar çantası vardı. Adam, oldukça genç görünse de, gerçekten çok iyi duruyordu.

Onunda yüzünde şaşkınlık ifadesi vardı, beklenmedik bir şeydi anlaşılan, ama onun şaşkınlığı ki Lara 'nınkinden kısa sürmüştü.

Sahici bir ifadeyle gülüyordu..

Yanındaki adamlardan hızlı bir şekilde buraya gelirken, Lara da gülerek hızla ona doğru yürüyordu.

Yine neler oluyordu!

Gizemli bir adam daha..

Ha?

Peki.. Bu sarılmaları, hemde sıkı sıkıya sarılmaları, bu bizim için de beklenmedik olmuştu..

-















ŞEBEFRUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin