ŞEBEFRUZ

"Kesit"

Şefruz 'lar.. Uzun bir bölümle gelemedim ama heyecanlı bir kesit getirdim size. Çok fazla yazamıyorum, çünkü girmem gereken bir üniversite sınavım var. Çok az kaldı, hayırlısıyla anlatırsam (inşallah) yazın bomba gibi geçecek! Yeni kurgularım var, daha özgürce yazabileceğim, kısıtlama yapmadan yazacağım uç hikayelerim var.

En kısa zamanda görüşmek üzere..

Benle kalın 🔮

●

Elimde tuttuğum dosyalar bile ağır gelmeye başlamıştı artık. Uzunca bir süredir Çağatay 'ı bekliyordum. Kısa bir telefon görüşmesi yapıp gelecekti, bu kadar uzun sürmemeliydi! Söylene söylene dosyaları masaya bırakarak ceketimi üstüme geçirdim. Sırf toplantı için böyle giyinmiş bu kadar özen göstermiştim. Ama gel gör ki, asistan yanlış günü vermişti. Beni buralara kadar boşuna getirmişti!

Üstüme geçirdiğim göğüs dekolteli, beyaz şifon gömleğim hafiften bol duruken, altına giydiğim kahverengi, kısa, sol tarafından birbirine geçen şeritleri ve hafif bir pilesi vardı. Kısa olmasının yanında bacağımda ki birleşim yeri daha kısa ve daha göz duyuruyordu. Gömleği içime sokmuş hafiften kenarlarında bırakmıştım. Dekoltem göğüs olduğuma doğru inerken ince gümüş kolyem göğüslerimin arasında duruyordu. Uzun saçlarımı hafiften dalgalandırıp kabartmış, buğulu bir göz makyajı yapıp, nude bir ruj sürmüştüm. Bugün kendimi ayrı beğenmiştim!

Gerekli olan dosyaları toplayarak çantamı aldığım gibi çıkış kapıya yönelerek koridora attım kendimi. Hafiften bir koşuşturma vardı, bakışlarımla etrafı taradım. Koridorun bir tarafı asonsörlere bakarken bir tarafı büyük geniş çalışma alanına bakıyordu. Birkaç bakış bana dönerken umursamadım. Çağatay 'a bakınmak için birkaç adım atmıştım ki bakışlarım bir yerde takılı kaldı.

O buradaydı!

Burda! Sadece birkaç metre ötedeydi!

Üstüme siyah bir takım elbise vardı. Kumaş pantolonu bacaklarını hafifçe sararken, beyaz gömlek üstüne tam oturmuş, kaslı bedenini sımsıkı sarmıştı. Ceketi üstünde yoktu, gömleğinin kolları dirseklerine kadar bükülmüştü. Heybetli bedeni en son gördüğüme göre zayıflamış, biraz daha incelmişti. Saçları normalden daha uzun, geriye doğru iyice yatırmıştı. Kirli sakalları uzamış, kendini iyice belli etmişti. Elindeki kağıtlara bakarak bir adamla konuşuyor, konuşurken de el hareketleri yaparak anlattığı şeyi tarif ediyordu.

Telaşlanarak etrafıma baktım. Asansör hemen arkamdaydı, birkaç kapı ötedeydi. Son kez dönerek ona baktım. Kahretsin! Bu nasıl bir şeydi! Her defasında azaldı derken bile hep kalmak! Ona olan hislerim, aynıydı! Onu çok özlemiştim. Yüzünü, sesini, kokusunu.. Derin bir iç çektim. Onu iki defa dudaklarından öpmüştüm. Onu hala istiyordum! Ve şimdi burda, birkaç metre uzağımda duruyordu.

Aramızda çok fazla mesafe yoktu!

Kendimi toparlayarak asansöre adımlamaya başladım. Ayaklarıma sanki tonlarca ağırlık binmiş gibiydi, yürümekte zorlanıyordum. Bacaklarım titriyordu. Hadi ama, bu kadar heyecanlanmam haksızlıktı! Asansörün yanına geldiğim gibi düğmeye bastım. Bekleyemezdim, telaşla diğerine bastım. Kafamı çevirip arkama baktığımda soluğum içine kaçmıştı sanki! Yanında adam konuşurken o bakışlarını bana kilitlemiş, emin olmak istermiş gibi gözlerini kısmıştı.

Ve, artık emin olmuştu!

" Lara.. "

Göğüs kafesim hızla çarparken düğmelere hızla vurmaya başladım. Şimdi olmazdı! Olamazdı, daha hazır değildim! Bu, çok ani olmuştu!

Kapının açılma sesiyle bakışlarım kapıya döndü. Büyük bir hışımla adım atıyordum ki, tekrar sesini duydum. Bu sefer bağırmıştı. Herkes duymuş, etraf daha sessiz bi hâl almıştı.

" Lara! Dur, "

Omzumun üstünden ona bakmamla sanki bunu bekliyormuş gibi bana doğru gelmeye başladı, adımları hızlıydı! Heyecanlanmıştı, hemde daha önce görmediğim kadar, ilk defa onu böyle heycanlanmıştı. Yüzünde garip bir ifade vardı. Anlamlandıramamıştım!

Aramızda ki mesafe hızla kapanırken derince yutkundum. Bu sefer kaçış yoktu!

Yakalanmıştım!

●

Yeminle ben bile heyecanlandimhsjekdhe

Bekleyedurun, güzel şeyler olacak.

🌹