~10~

12.7K 555 212
                                    

Jimin: Istersen...omzumda ağlayabilirsin.

Islanmış ve kızarmış yüzümle ciddi olup olmadığına baktım. Ciddiydi.

Şuan gerçekten bir omuza ihtiyacım vardı. Kollarını açtı. Yavaşça yaklaşıp sarıldım. Sol omzunu sırılsıklam ederken saçımı okşuyor ve susuyordu.

Ne kadar öyle durduk bilmiyorum. Ayrildigimda yüzüne baktım. Tebessüm edip yaşlarımı sildi. Buruk gülümsememle karşılık verdim.

Arabaya doğru yürümeye başladık. Arabada sadece yol ve rüzgar sesi varken. Jimin konuşmaya başladı:

Jimin: Neden bu kadar ağlıyorsun Min?

Kafami ona çevirdim. Anlayamazdı.
Sessiz kalmaya karar verdim.

Jimin: Peki... sesin güzelken niye a..

Ben: Jimin konuşmak istemiyorum. Anlayamazsın.

Kafami yola geri cevirdigimde. Bana baktığını anlamıştım.

En son konuşmak istediğim kişi olabilir.

🚘  🚘  🚘

Eve vardığımızda direkt odama geçtim. Suna ile aldığımız kocaman ayıcığıma sarıldım. Ağlamadım. Kendime kızdım. Sulu gözün teki olmuştum şu bir haftada.

Yapabilirim.. Niye ağlıyayim... Güçlü olabilirim... Spora başlarım.. hem okul var... zaman akıp gider.. bir süre sonra boşanırız...

Kapının tıklanmasıyla pozisyonumu hic bozmadan "gel" dedim. Gelen Jimin'di.

Jimin: Biraz konuşmak ister misin?

Başımı sağa sola salladım.

Jimin: Bu konuda değil.

Ben:Ne hakkında?

Yaklaşıp yatağın köşesine oturdu. Bagdas kurup soran gozlerle ona baktım.

Jimin: Biliyorsun okulun buraya daha uzak..

Kafamla onayladım.

Jimin:  Istersen ozel ders veya buraya yakin bir lisede okuyabilirsin.

Ben: Başka lise mi? Neden?

Jimin: Babam daha iyi bir okulda okumani istedi. Hem daha yakın.

Ben: Hah kendi ünü için. Gelini nasıl bir okulda okuyor dır dır dır..

Söylediğim şeyle güldü. Hep gülse Ya.

Jimin: Babam işte.. ne beklersin ki?

Somurtup ayicigimla oynamaya basladim. Aklımda çeşitli düşüncelerle

Ben: Aaaaa neden yapmiyorum kii!

Aklımdan geçenleri bağırarak söylemem. Jimin'i urkutmus yataktan dusmesini sağlamıştı. Gülmekle bile uğraşmadan poşetleri karıştırmaya başladım.

Jimin: Sağol yaaa

Ben: Jimin çıksana odamdan!

Gıcık bakışlarını umursamadım. Sonuçta uğraşıcak bir şey bulmuştum.
Kafami dağıtmalıydım.

Posterlerimi asmam bir saatimi almıştı. Odam canlanmıştı sanki. Çalışma masamıda susledikten sonra kitaplığıma iki yıl önceden aldığım albümü yerleştirdim. Daha sipariş ettiğim şeyler gelmemişti. Yarısından fazlası hazırdı.

H³ gelip yemeğe çağırınca aynada kendime bakıp aşağı indim.

Bay Park vardı. Çekinerek masaya yaklaştım. Herkes oturunca bende oturdum.

 ~PJM~ ❄(TAMAMLANDI)❄Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin