~PJM~ ❄(TAMAMLANDI)❄

~16~

Jimin: Senden hoşlanıyorum Min..

Tepki vermeden sadece yüzüne bakıyordum. Şaka olabilir miydi?
Hiç öyle gözükmüyor. Gözlerinden gerçekten bir duygu beslediği belliydi.

Üstünden kalkmaya çalıştım. Kolumu tuttu. Bakmadım. Bunu yapacağını tahmin etmiştim. Bana baktığını anliyordum. Çok sürmeden kolumu bıraktı.

Kapıya doğru hızlı adımlarla yürüdüm. Kapı kolunu indirdim. Bir şey söylemeden gitmek çok mu kaba olurdu? Peki suan bende konuşacak cesaret varmı? Bilmiyorum.

Derin bir nefes aldım.

Ben: Y..yemeğini y..ye lütfen. Sonra da dinlenirsen kısa sürede iyileşirsin.

Odadan çıktım. Kekelmeme aldırış etmedim. Duvara yaslandım.

Jimin benden hoşlandığını söyledi. Jimin. Kütük Jimin. Gıcık Jimin. Beni? Neremi beğendi acaba!?

Kalbimin hızlı atışları durmuyordu. Ne diye bu kadar hızlı atıyordu.

Yani zorunlu olduğumuz için evlenmiştik. Bu kısa sürede benden.. Ah bilmiyorum. Neden kendimden şüphe ediyorum. Ondan hoşlanıyor olamam. Hoşlanmıyorum. Hiç böyle bir şey düşünmemiş ve hissetmemiştim.

Bana nasıl davranıcaktı şu bir hafta boyunca?

Kafamdaki dolu ve bir hiçliğe giden sorulardan kurtulmak için bahçeye çıktım. Hava biraz esiyordu ustume bir şey almaya üşendim. Kulaklığımı takıp müziğimi başlattım.

Uzun denmiyecek yürüyüşün ardından yorulmuştum. Eve girmek dahi istemiyordum. Taşlara oturup etrafı izledim. Düşüncelerim içinde boğuluyordum resmen. On yıl düşünsem böyle bir ihtimal olacağı aklıma dahi gelmezdi.

Onu gözümde nasıl tuttuğumu bende bilmiyorum. Ama kesinlikle hoşlantı
değildi.

Telefondan gelen bildirimle ekrana baktım. Mesaj Jimin'den di.

GıcıkYakışıklı: Hava soğuk üstüne niye bir şey almadın.

GıcıkYakışıklı: Söylediğim şey hakkında... Düşünme.

Ekranla baktıştıktan sonra kendi kapandı. Eve doğru yürümeye başladım. Düşünmemek elde değildi. Ne yapıyım.

Mutfaktan su almaya gittim. Tezgahın üzerinde tepsiyi gördüm. Hepsini yemişti. Gülümsedim. Kirlileri makinaya yerlestirirken tabağın altındaki notu görmem ile duraksadım.

Miniğe;

Yemek için teşekkür ederim.

Senden gerçekten bir şey beklemiyorum lütfen düşünme. O an bilemiyorum....

Söylemek istemezdim ama yüzüne nasıl bakacağımı bilmediğimden bir arkadaşıma gidiyorum. Merak etme evde tek kalmıyacaksın. Suna'yı gelmesi için ikna ettim. Akşama doğru gelir. Üşütme ve sıcak şeyler giy.

Gıcık Yakışıklı..

Kısacası utandığı için gitmişti.

Içim yumuş olmuştu. Onu düşünmemi istemişti ama bu mektup üzerine nasıl düsünmeyim.

Bir dakika o hasta haliyle mi gitti!!

Telefonumu çıkarıp Jimin'e mesaj attım.

Ben: Hasta hasta neden gittin?