Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Titreyen dizleri, birbirinden çözemediği elleri, ve konuşamayan diliyle birlikte koca stüdyonun ortasında Selçuk Yöntem'in karşısında oturuyordu Mine. Bakmasa da babasının, annesinin, Toprak ve Peri'nin gözlerini sırtında hissedebiliyordu.
Ne ara olmuştu, nasıl olmuştu hatırlamıyordu bile ama işte buradaydı! Kim Milyoner Olmak İster'in stüdyosunda, birazdan gelecek olan ilk sorunun heyecanıyla oturuyordu sandalyesinde..
Tüm bedenini saran heyecan soğuk soğuk terler atmasına sebep oluyordu.. Eli ayağı titriyor, durduk yere ağzı kuruyordu..
Ahh kızım ahh!! Nasıl düştün sen bu stüdyoya.
Oturduğu sandalyede bir anlığına da olsa arkasını döndü Mine.. Sevdiklerinden güç almak istiyordu.. O kısacık anda anne ve babası gülen gözlerle baktı Mine'ye.. Peri ve Toprak ise jest ve mimikleriyle "Her şey yolunda! Sorun yok, biz sana inanıyoruz!" dediler..
Mine, rahatlamış ve sakinleşmiş bir ruh haliyle döndü Selçuk beye.. Artık başlasındı yarışma!
Mine'yi duymuş gibi söze girdi Selçuk bey.
"Evet Mine, hoş geldin, nereden katılıyorsun bakalım?"
Mine, kaskatı kesilen suratında zoraki bir tebessümü dünyanın en zor şeyini yapıyormuşçasına acı çekerek yaptı.. Hiçbir eklemini fazladan oynatmak istemiyordu.. Put gibi oturmak, soruları A B C ya da D, eminim, son kararım diyerek cevaplamak ve bir an önce evine gitmek istiyordu.. Fazladan konuşacağı her bir kelime onda ritim bozukluğu yapıyordu çünkü.. Saçmalamak , her şeyi batırmak ve buradan beş kuruşsuz ayrılmaktan ödü kopuyordu.. Kazanmaya değil de kaybetmeye odaklamıştı sanki kendini.. Çok yanlış yerlerde volta atıyordu çok..
"H-hoş buldum! Ben. İzmir'den k-katılıyorum!"
"İnşallah hemen sorulara geçer Allah'ım lütfen lütfen lütfen!" diyerek kendi kendini telkin etmeye çalıştı Mine.. Cemil'i yıllar sonra ilk gördüğündekinden daha fazla bir heyecan kol geziyordu şimdi bünyesinde.. Cemil'in yarattığı etkiyi beş, on, on beşle çarpsalar anca hesaplarlardı damarlarında gezen kanın akış hızını.. Yine kekemeye bağlamış, yine eli ayağına dolaşmış, yine içinden konuşmaya başlamıştı! Tam da istediği şeyler!
Mine, yine içinden konuşmaya başladığı sırada bir alkış tufanı kopmuştu, ancak kendi içinde transa geçen Mine, bu tufanın sonlarına yetişebildi.. İzmir'den geldiğini söylediğinde stüdyodaki insanların çoğu yarışmacının, hemşerileri olduğunu duyunca 'hep destek tam destek!' örneği sergilemişlerdi.. Tabii, bizim içiyle konuşan Mine'miz sonradan fark etti durumu..
"Bütün İzmirlileri stüdyoya sen mi topladın yoksa?"
"Hee ben topladım, işim gücüm budur çünkü benim! Bir yere gideceğim zaman takarım hemen arkama bir stüdyo dolusu İzmirliyi öyle giderim! Selçuk'cuğum iyisin hoşsun da biraz boşsun be güzelim!"
"Ayyy ben bunları dışımdan söylemedim değil mii??!!"
"Yok, yok söylememişimdir yaa!!"
"O kadarını da yapmam herhalde.. Ya da yapar mıyım? Yok, canım yok yapmam!"
"Hem baksana Selçuk beye, cevap bekleyen gözlerle bana bakıyor, demek ki içimden söylemişim.. Ohh iyi bari!"
"İyi de adam cevap bekliyor Mine cevaaap!! Hadi çık artık içinden!"
"Çıksana kızııımm çıııkk!"
"Al işte sen çıkana kadar adam başka cümleye geçti..!"
Mine'nin heyecanını tahmin edebilen Selçuk Yöntem, onu biraz daha sakinleştirmek için başka bir soru sorup konuyu dağıtmak istedi..
"Kimlerle geldin buraya?"
"Evet, bildiğim yerden geldi.. Bunu cevaplayabilirim!" deyip gülümsedi Mine.. Biraz daha sakindi..
"Annem, babam ve arkadaşlarımla!"
Mine'nin cevabıyla seyircilere döndü Selçuk bey.. Mine'nin yakınlarını taramaya başladı kalabalık arasında..
"Görelim bakalım Mine'nin yakınlarını.."
Beyaz ışıklı huzme Fatih amca ve Ayşe teyzenin üstünde durdu.. Mine'ye döndü Selçuk bey, babasının ismini sordu fısıltıyla.. Başka nasıl hitap edecekti ki adama.. Bu soruyu da hızlıca cevapladı Mine.. "Fatih" dedi..
"Merhaba Fatih bey, hoş geldiniz!"
Mine, sahneye çıkmadan önce ellerine verilen mikrofonu kullanma sırası gelmişti işte.. "Hoş bulduk!" dedi Fatih.. Ama ses çıkmadı mikrofondan.. Peri, hemen olaya müdahale edip mikrofonu açtı ve tekrar uzattı Fatih amcasına.. "Hoş bulduk!"
"Nasılsınız, heyecan var mı?"
"Olmaz mı" dedi Fatih.. "Hem de nasıl.. Mine'den daha heyecanlıyız. Ama güveniyoruz Mine'ye.. Çok kitap okur benim kızım. Çok iyidir genel kültürü!"
Mine'nin heyecanını az da olsa yatıştırabildiğini düşünen Selçuk bey, Mine'ye döndü tekrar.. Artık başlasalar iyi olacaktı zira daha 3 yarışmacı bekliyordu kuliste..
"Evet, başlayalım mı Mine?"
Sabahtan beri başlamayı bekleyen Mine göz devirdi içinden. "Tabii" dedi "Başlayalım!"
"Minee!! Kızım uyan hadi artık, Minee!! Yemek hazır kızıımm"
Ayşe'nin kızını uyandırma çabaları Mine'ye ulaşmadan ona geri dönüyordu sanki. "Başlayalım" dedi Mine heyecanlı heyecanlı.
Kızının rüya gördüğünün farkına varan Ayşe gülümsedi Mine'nin bu haline. Akşamüzeri odasına girer girmez uyumuş kısacık uykusunda bir de rüya görmüştü. Kim bilir ne görüyordu kızı. Amma velakin uyanması da gerekiyordu, yemek hazırdı.!
Rüyalar.. Gerçek hayatta yapmak isteyip de yapamadıklarımızın bilinç altımız sayesinde gün yüzüne çıkması durumu. Bir o kadar da tatmin edici oluşu.. Aslında birkaç saniye içinde gördüğümüz o görüntüler Einstein'ın izafet teorisine ispat niteliğinde gibi. İzafet teorisi demişken.. Ne? İzafet teorisi mi? Konu izafet teorisine ne ara gelmiş? Bağlamdan koptun yazar hanım! Çık hadi bakalım.
