Forever Eighteen (LAVS:1)

Heartbeats

Cameron's Point of View

NATAPOS ang klase ng hindi ko na muling sinita si Unica. It looks like she's really tired.

"No, don't. Ako ng bahala sa kanya. Dadalhin ko pa kasi siya sa deans office" pigil ko sa akmang pangigising ni jhulie kay Unica. Napapahiyang ngumiti ito bago tuluyang lumabas.

"Reveka. How's Stephanie??"

"She's still no— stop!! Wag kang magalaw! Baka mabangga tayo!" Kumunot ang noo ko ng marinig ang pananaway ni reveka.

"I said! Stop the car!!!" Sigaw ni Stephanie sa kabilang linya.

"Stop the car and tell me where's your exact location. Lock the door and don't let her go. Pupuntahan ko kayo" mabilis kong sabi bago tuluyang pintay ang tawag. Nasa harap na ko ng nakasaradong pinto ng may masalita.

"Sama ako" sabi ni Unica na hindi ko man lang namalayan na nagising na pala mula sa pagkakatulog.

"No need. I can hadle this" tanggi ko. Pero inikutan niya lang ako ng mata. Tinarayan.

"Wag ka ng makulit" ayaw patalong sabi niya. Ibinaba niya ang bag at pinatong yon sa lamesa kung sna siya nakayupyop kanina at wala pang isang kosap mata. Nasa harapan ko na siya. Ang bilis.

"Pasan na. Sumakay ka sa likod ko oara mas mabilis tayo" alok nito na parang ang gaan gaan ko. I'm 80 kilo for christ sake!!

'Mas mabigat ka man sakin mas malakas naman ako sayo. Sumakay ka na bago pa ko umalis ng hindi ka kasama' sabi niya sakin gamir ang isipan.

"Wag mo ngang basahin ang isipan ko. Hindi kita binibigyan ng karapatan pwede ba?" Matabang na sabi ko. Saglit na napapikit pikit si Unica na parang pina-proces yung sinabi ko. Mahina at saglit siyang tumawa bago ako tinignan ulit.

"Sumakay ka na bilisan mo" Walang emosyong sabi nito. Nagdadalawang isip akong pumasan sa maliit niyang katawan. Pero sa isang iglap. Tumakbo siya at halos hindi ko na makita kung saan kami nadaan. Malabo na ang lahat dahil sa bilis ng takbo niya.

"Bagalan mo naman!!" Sigaw kong utos.

'Kung babagalan ko makikita tayo sa CCTV pati na rin ng tao at malalaman nila na merong katulad ko' sagot niya. Mas binilisan niya pa ang pag takbo kaya napapikit nalang ako.

Ialng minuto pa kong nakapikit ng maramdaman ko ang pag tapik niya sa braso ko.

"Dito na tayo" sabi niya. Dahan dahan akong dumilat at saka lang napagtanto na nadito na nga kami. Tatlong poste ang layo sa nakahintong sasakyan ni reveka. Tumikhim ako at bumaba na sa pagkakapasan sa kanya.

Unica's Point Of View

PINATUNOG ko muna ang buto sa braso at hita bago sumunod sa naglalakad na si cameron. Papunta sya sa nakahintong sasakyan ni reveka. Tinanaw ko muna siya hanggang sa makarating siya ng tuluyan sa sasakyan.

Nakatanaw lang ako habnag nilalabas nila si Stephanie ng nakaposas. Kita ko ang pagpipigil ni cameron na saktan si Stephanie.

"Nasan sila???? Nasan ang kapatid ko??? Sabihin mo sakin" kalmadong tanong ni cameron. Humugot ako ng hangin at naamoy ko ang mabilis na ragasa ng dugo ni cameron dahil sa bilis ng paghinga at pagpipigil niya ng galit.

"Hindi ko alam. Hindi ako addict ano ba?!?? Pakawalan niyo ko!!" Sigaw ni Stephanie. Nagpupumiglas pa siya sa pagkakahawak ni reveka. Sinusubukang makaalis na siyang napag tagumpayan niya. Mabilis siyang tumabo papunta sa kakahuyan na agad namang sinundan ni Reveka. Ialng beses pang tinawag ni Cameron si Stephanie pero hindi ito lumingon o tumigil.

"Stephanie!! Stephanie nasan ka na?!?!?" Rinig kong sigaw ni reveka mula sa loob ng kakahuyan. Mukang natakasan pa siya.

"Cameron wala na si Stephanie. Hindi ko na siya mahanap" bungad ni reveka ng muli siyang makabalik sa nakahintong kotse.

"Hindi ako pwedeng pumasok sa kaloob looban ng gubat kasi baka maligaw ako. Tatawag ako ng backup para mahanap natin siya bago mag dilim" paliwanag ni reveka bago kalikutin ang cellphone niya.

Tama nga naman. Masyadong masukal ang gubat. Paniguradong maliligaw ang sino mang hindi naman palmilyar dito. At mukang hindi excepted si Stephanie don. Muli kong inamoy ang hangin at hindi nga ko nagkamali. Nasa paligid pa si Stephanie. Malayo na sa kalsada.

'Hindi na, ako na ang hahanap' nakita ko pa ang paglingon ni Cameron sa pwesto ko pero wala na ko ron ng lingunin nya.

"Si Unica na raw ang bahala" rinig ko pang sabi ni Cameron kay reveka bago ako tuluyang makalayo. Nasabi ko na bang triple ng pandinig ng tao ang pandinig ko?? O baka sobra sobra pa.

Tumakbo ako habang sinusundan ang amoy ni Stephanie. Isama mo pa ang tunog ng tuyong dahon na naapakan niya, mga tunog ng sangang ginagalaw nya para makadaan. Ilang segundo pa at...

"Gocha" nakapulupot ang braso ko sa leeg niya habang nakatutok sa isang parte ng leeg niya ang matalim kong kuko.

"P-paanong? Unica??" Hinihingal man. Nagawa niya pa ring tanungin ang pangalan ko.

"Wow, I'm impressed alam mo yung pangalan ko..." Sarcastic kong sabi. "Paano??? Easy as 1,2,3. Ang ingay ingay mong maglakad, isama mo pay yung mga hinahawi mong sanga na may dahon para lang makatakbo. Ok na? Nasagot ko na ba ang tanong mo??"

"Bitawan mo ko. Bitaw" utos niya sakin.

"Bitaw, bitaw your face. Pumikit ka nalang dahil baka madukling ka pa sa bilis ko ok??" Utos ko rin dito bago tuluyang tumakbo papunta kayla Cameron at Reveka.

Nasa kalagitnaan ng pagtakbo si Unica ng...

*tug dug* tug dug*

Nahihirapang itinukod ni Unica ang kamay sa isang puno. Nabitawan niya rin si Stephanie. Sinubukan niyang tumakbo para habulin ito pero hindi... hindi na kaya ng mga paa niya.

"Ano bang nangyayari sa'kin?? Bakit—" naputol ang sasabihin ko ng biglang sa isa ng paghugot ko ng hininga, bumalik ang lahat.

******

"Mauuna na ko" Pagpapaalam ko kay Cameron at Reveka. Mabagal akong naglakad palayo sa lugar kung saan naroon sila at ang ilang mga pulis. Hawak nila si Stephanie, nahulihan siya ng drugs kaya naman ikukulong siya.

"Unica,ihahatid na kita" napalingon ako kay Cameron na hindi ko man Lang namalayan na nakasunod pala sakin. Shit. Ano bang nangyayari??

" wala ka talagang sasakyan. Pinasan lang kita diba?? Paano mo ko ihahatid?" Tanong ko.

"Gagamitin natin yung sasakyan ni reveka. Sasakay siya sa police mobile, interview-hin niya pa kasi si Stephanie" sagot niya na ikinakunot ng noo ko.

"Diba dapat nandon ka?? Ikaw dapat yung kasama. I mean, yung kapatid mo, ano nalang ang iisipin niya??"

"Ihahatid kita, pagkatapos non susunod na ko sa kanila" bumuntong hininga muna ako bago tumango. Sabay lang kaming nag lakad papunta sa sasakyan.