Unica's POV
"What???" Tanong ko
"We've been following you for 6 months..."sabi niya. "We know who you are and what you are" dugtong niya.
"Anong sinasabi mo??? Wala kong alam sa sinasabi mo" maang maangang sagot ko. Umupo ako sa kaharap niyang sofa.
"The blood bags..." nanlaki ang mata ko.
"Nasa fridge diba??" Naka ngising na sabi niya.
"Blood bags?? San ko naman gagamitin ang mga yun??" Walang emosyon kong sabi..
"Well... you haven't kill me yet, so i guest gusto mong malaman kung bakit ako nandito" sabi niya. Tama naman siya... nauuhaw pa naman ako.
"Well... I'm not in the mood, at isa pa mas gusto ko ng O negative" sagot ko. Napalingon siya sa picture frame na nasa side table. I use to drink blood type AB before, pero nakontento na ko sa O dahil yon ang pinaka madaling kuhain dahil Universal donor yon.
"Siguro mahirap para sayo ngayon ang mabuhay lalo na at namatay ang kaibigan mo, I didn't want to know what it feels like, trying to survive on your own" sabi niya.
"I'll live, di ko kailangan ng awa mo" i smirk after i said that.
"It's an interesting choice of words" nakangiting sabi niya bago tumayo at dahan dahang naglakad habang tinitignan ang paligid.
"Ngayon gusto kong tignan mo to" sabi niya at may inabot saking folder. "She is Jenny Angeles..." binanggit niya sa pangalan ng babaeng nasa loob ng folder. "She was a senior in Winter Academy here at manila, stem is her track, namatay siya 2 weeks ago" sabi niya. Lumayo ako sa kanya at pumuntang kusina. Kukuha ako ng blood bag. Binuksan ko to at uminom.
"And??' Tanong ko pagkatapos uminom ng dugo
"Tatlong estudyante ang sunod sunod na nawala these past 2 months sa Up Hill Academy. All mysterious..." tinignan ko lang siya at nag antay ng sunod niyang sasabihin. Sinara niya ang folder bago tuluyang gumarap sakin. "Si jenny, bago siya mamatay ay tumawag siya ng ambulansya, bago siya matagpuang puno ng saksak. 19 wounds to be exact, ang hinala ng mga pulis ay suicide since may nahanap n suicide note sa bulsa nya"kumunot ang noo ko.
"Sino naman ang tatawag ng ambulasya bago siya magpakamatay??" Kunot noong
tanong ko."Yun nga ang tanong, sinubukan naming tanungin ang panig ng Up Hill Academy pero tikom ang bibig nila" sabi niya. Tinapon ko sa basurahan ang blood bag at pumuntang lababo para hugasan ang bibig ko after non tinignan ko siya.
"Well... wala na kong magagawa. Ayaw nila mag salita?? Edi wag. At isa pa... Ayoko, di ko gagawin ang gusto niyo" sabi ko.
"I'm hoping na sana matulungan mo kami, if you change yo–" pinutol ko ang sinasabi niya.
"No. Hindi na magbabago ang isip ko" putol ko sa sinasabi niya.
"Please Unica, tulungan mo kami. When you help us there's no kore hiding, running away from people. Wala ka nang dapat ipagaalala, makakagawa ka pa nang mabuti..." sinasabi niya habang unti unti ko siyang tinutulak papuntang pinto. "At... malalaman mo kung nasaan ang mga katulad mo" dugtong niya dahilan para itigil ko ang pagtulak sa kanya. She shouldn't know it. Fuck.
"Just Go. Hindi na magbabago ang isip ko" sabi ko. Humarap siya sakin at may inabot na papel.
"Here's my calling card,tawagan mo ko pag nagbago ang isip mo. Pwede ring puntahan mo ko sa station. Inaasahan kita" sabi niya bago tuluyang umalis. Bumuntong hininga ako bago pumunta ulit sa kusina. I drink blood. Again. Again. And Again.
Habol ang hininga ako humiga sa kama ko. Imbis na isipin ang sinabi ni Inspector Reveka ay natulog nalang ako. Fuck that woman! Ginugulo niya ang utak ko! I close my eyes and fell a sleep.
*fireworks*fireworks*fireworks*
It's my birthday. Pinalipas namin ang buong mag hapon sa amusement park. Me,Mom,dad, and my younger sister. Masaya kami non. Nang mahahating gabi na may napansin akong sumusunod samin. Pero huli na ang lahat. Pagkatapos akong kaming papasukin ni Mama sa loob sasakyan ay may lalaking biglang sumulpot sa likod niya. In just a snap namatay ang mama ko. Sinubukang labanan ni papa yung lalaki pero pinatay din siya nito, Binali ang leeg. Takot na takot kami ng kapatid ko. Hanggang sa unti unting binuksan ng lalaki ang pinto ng kotse at pumasok sa loob. Sumigaw kami ng tulong pero masyadong kaming nasa malayong parye nang park kaya walang nakakarinig. Hinawakan niya ang ulo ng kapatid ko at kinagat ang leeg nito. I was in shock, wala akong nagawa. Namatay sa harapan ko ang isa sa mga babaeng mahal ko. Nilingon niya ko at unti unting nilapitan. Nakikiusap ako sa kanyang wag akong patayin pero parang wala siyang naririnig. Kinagat niya ang leeg ko. Unti unti akong nilamon ng kadiliman pero bago yon nakarinig ako ng maraming yabag ng mga paa.
~~~~~
Hinihingal ako nang magising saking pagtulog. What a nightmare.
It's not a nightmare idiot! Totoo ang mga nangyaring yon. Alam mo yan. Sabi ng isang parte ng utak ko. Yeah,yeah. Sabi ko nga (-_-)
"Asar!" Sigaw ko. Tumayo ako at pumuntang kusina. Binuksan ko ang ref para sana kumuha ng dugo ng makita kong ubos na. What the heck??
Bumalik ako sa kwarto ko para mag bihis. I just wear a black ripped jeans,white sando, and leather jacket after that i go to the nearest hospital. Kukuha ako ng blood bags.
Nasa parking lot na ko ng hospital ng naalala ko si inspector Reveka. I get my phone from my pocket ang call her.
'Hello?? Who's this??' Tanong ng kabilang linya.
'It's the vampire, punpunta ako diyan sa station ngayon,bye" sagot ko and then i hang up. Di na ko pumasok sa loob ng hospital at pumunta ng police station. I searched detective Reveka's background kaya alam ko kung saang station siya hahanapin at pupuntahan.
*minutes later*
"Nandyan ba si Detective Reveka??" Tanong ko sa police na nasa desk. Akmang sasagutin na niya ko ng biglang may tumawag sakin,sabay kaming napalingon.
"Unica!! Over here!!" Tawag niya. Habang nakataas ang kamay.
"Thanks" pagpapasalamat ko sa police. Nakatulala lang siya sakin. Do i look that beautiful?? Tanong ko sa sarili. Napailing nalang ako dahil sa iniisip ko.
Pumunta siya sa isang office kaya w ako.
"Unica, he is Cameron Thadeus. FBI's senior inspector..." tinigna ko lang siya. "Inspector Thadeus, she is Unica Collins. Our Vampire" pakilala niya sakin kay Cameron.
BINABASA MO ANG
Forever Eighteen (LAVS:1)
VampirForever Eighteen I leave each city every five years and this time, I'm in the Philippines. Ako ang CEO ng kompanyang ako mismo ang nag tayo pitong dekada na ang nakakalipas. On my eighteenth birthday, my parents is killed by an unknown person yo...