Forever Eighteen (LAVS:1)

Midnight

Unica's PoV

TINANAW KO ang malaking mansyon kung saan naninirahan si Adriano. He's one of the four bosses na pinapatumba namin. Pangalawang henerasyon na sila dahil kami rin mismo ang pumatay sa mga tatay nila. They're the reason why drugs is all over the Philippines. Isama mo pa yung presidente ng bansa na mastermind ng lahat. Tss... mga walang silbi sa mundo. Napailing nalang ako dahil sa naiisip.

'Don't let anyone see one of you, we need to kill him as fast as we could' bilin ko sa kanila. Habang isa isa silang tinitignan.

'I need every each help that all of you can give.banta siya sa mga katulad nating sinusugpo ang ilegal na gawain nila. Alam nilang merong mga katulad natin kaya naman gumagawa sila ng paraan para mapatay tayo. Alam din nilang tayo ang pumatay sa mga walang awa at walang kwenta nilang ama kaya naman galit sila satin. Kailangan natin sialang mapatay sa lalong madaling panahon.' Paliwanag ko. Tumango silang lima.

'All of them know that you're the CEO of Collins Company, na isa pa sa mga dahilan kung bakit nila tayo gustong patayin' dugtong ni Neyo. Tumango ako.

'Banta tayo sa buhay nila at ng kompanyang tinaguyod nila sa loob ng isang daang taon' Ngumisi ako at tinignan si Neyo. Madali siyang mapikon kaya paniguradong kayang kaya nya to.

'Hell yeah' -lance

'Hmm' -hans

'I'm so proud ' -Jonathan

Sabay sabay na pag sangayon nila sakin.

'Let's get this en—"

*insert ring tone*

'Answer it, nakakabulabog yan.' May awtoridad na utos sakin ni Neyo at dahil masunurin ak—este, it's not a big deal sakin na inutusan nya ko dahil totoo naman, sinagot ko na yung tawag.

'Wag nyong pakinggan ang phone call ko' mas May awtoridad na utos ko sa kanilang lahat.

"Hello" bungad ko.

"Fuck! Where are you?!?!? I thought your at our house resting tas wala ka pala ron?!?!? Nasan ka ba?!?!" Bulyaw sakin ng nasa kabilang linya. Si Cameron. And wait, what?? OUR house?? Talaga lang ah??. Napangisi ako.

"I'm not in OUR HOUSE obviously..." diniinan ko pa yung pagkakasabi ng our house para naman marealize niya kung ano yung sanabi niya. "i need to do something important so you don't need to shout at me. I'm killing someone tonight so it'll be much better if i end this and do that" pagpapaliwanag ko sa kanya.  Natahimik sa kabilang linya at tunog lang ng sapatos ang namutawi.

"Cameron? Still there?" Tanong ko. Ibinaba ko ang cellphone at tinignan ang screen, connected pa naman.

"Where are you?" Tanong niya ulit sa mas seryosong tono. Should i be scared or what??

"I'm at the private property of Adrianos, to be specific Adan Adriano here at Silang.Why?" Tanong ko pagkatapos sagutin ang tanong nya.

"I'm going there, don't do something without me" Seryoso pa rin ang tono ng boses nito kay nagkibit balikat nalang ako.

"Using your duccatti?? Nahh, even if you drive 160 km per hour hindi ka makakapunta rito sa loob ng limang minuto" tanggi ko. "Dahil kausap kita, malamang nag handa na ang mga kalaban ko sa loob, ang ingay ng ring tone ko,So if I were you stay at OUR HOUSE and sleep. I can do it" paliwanag ko, walang balak na makaoffend. I'm just worried at him. If he'll try to be here in five, baka maaksidente siya dahil sa bilis ng takbo ng motor niya. Ayoko namang mangyari yun, kahit naman masungit yan minsan mabait pa rin yan, staka sayang yung dugo niya, masarap pa naman. Hmmm... yum yum.