Unica's Point Of View
LAHAT KAMI ay nakaupo na sa sofa na nasa loob ng opisina ko at napapapalit palit lang ng tingin sa paligid.
"Ehem" tumikhim ako para basagin ang katahimikan.
"D-did your heart ... beats??" Paunang tanong ko. Naguguluhan naman nila kong tinignan.
"What?? Did i say something wrong?" Tanong ko. Sa uri kasi ng pagkakatitig nila. Parangsinasabi nilang 'duh?? Syempre hindi'
"Tinanong mo lang naman kung tumibok ang puso namin sinong hindi maguguluhan??" Emotionless at sarcastic na sabi ni neyo. Hindi ko siya pinansin o tinapunan man lang ng tingin. Pang asar lang. walang kahit isa sa kanila ang bukas ang isipan kaya hindi ko alam ang iniisip nila.
"Ako, di ako naguluhan" sabat naman ni lance. Napatingin sa kanya ang lahat dahil sa pagsasalita niya. Naghihintay ng paliwanag kung paano at bakit niya ako naiintindihan.
Tinignan niya ko na parang nanghihingi ng permiso. Tumango ako bilang tugon.
"After her mission with the famous FBI's Senior Inspector Cameron Thadeus. Dumiretso siya rito sa-"
"Wait, Cameron Thadeus?? Yung pulis na nawawalan ng kapatid??" Paninigurado ni Hans. Tumango si Lance. Napalingon sakin si hans ng naguguluhan.
"What's your business with him?" Kuryosong tanong nito.
"Paano mo nalaman na nawawala yung kapatid niya?" Kunot noong tanong ko imbis na sagutin ang tanong niya. Lumipas ang ialng minuto ng hindi siya nag salita.
"Let lance continue his story telling then I'll answer that" pagiiba ko kaya wala na siyang nagawa kundi ang tumingin ulit kay Lance na nakatingin sakin. Tumango ulit ako bilang permiso na magpatuloy siya. Di ko mapigilang mapangiti.
"Pfftt!" Pagpipigil ko ng tawa. Para kasi siyang kindergarten na bata na nautusang mag report sa unahan ng klase. Ahahahahaha.
"Back to what I'm saying earlier, Dumiretso siya rito sa opisina at pinatawag ang super hot ang sexy gorgeous Alexandra Rio Ferre. Ang kanyang private Doctor" nakita ko kung paano kuminang ang mga mata niya ng banggitin niya ang pangalan ng private doctor ko. Baliw talagang manyak. Napailing nalang ako.
"Yun nga, pina check up ni Miss Collins ang kalagayan ng puso niya tas Ang sabi ni Gorgeous Alexandra 'It's look like your brain is playing tricks with you, that's the reason why it's beats in a second or two. That's also the reason why blah blah blah. Rather than that, your heart is still not beating. Cold as ice. your brain is the only organs that work, kaya ka nakakakilos' pang gagaya niya pa sa boses ng private doctor ko. Baliw talaga. Pero kahit ganyan siya, i know that he's still looking up for me. Hindi lang halata pero hinakbangan niya ang parte kung saan sabi ni private doctor ko ay hihina ako at ilang segundo pa bago muli bumalik ang lakas ko mula sa pagiging tao. Iniisip nya sigurong ite-take advantage yun ni neyo para sa gagawing laban two weeks from now. Kaya rin siguro hindi niya na nabanggit.
Pero kahit naman hindi niya sabihin alam kong ite-take advantage pa rin yun ni neyo. Lalabanan ka niya kung kailan ka mahina, kung kailan kailangan mo na ng tulong, kung kailan hindi mo na kayang mag isa.
"So... tumibok yung puso mo??" Naniniguradong tanong ni Rome.
"Baka naman kasi minamahal na ko ng nagyeyelo mong puso Miss. Collins" pagbibiro ni Jonathan habang may nakakalokong ngiti pa siya sa mga labi. Nginitian ko siya ng pagkatamis tamis bago sumagot.
"Kung mag mamahal lang rin pala ko, sisiguraduhin kong hindi sayo o hindi ikaw" tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. "Hindi ako pumapatol sa mga isip batang matanda" pambabara ko.
"Burn Jonathan burn!!" Pang aasar ni Lance with matching sayaw sayaw pa.
"And to answer your question Rome" binalingan ko si Rome na nakatingin din sakin. "Yes. Tumibok siya. First ay nung may hinahabol akong babaeng naka drugs which is Stephanie, second is nung may hinalikan ako, third ay nung hinalikan ako ng hinalikan ko" paliwanag ko.
"OH!!! MYYYY!!! GOD!!!! MAY HINALIKAN KA?!?!?" OA na pag rereact ni Jonathan. What's wrong with this guy??
"Hindi mo ba alam na, na ang sakit?? Ang sakit para sakin na marinig na may hinalikan ka. Nandito ako, matagal na nag aantay sayo, tas binabalewala mo" pag eemote ni Jonathan. May kuwaring iyak pa habang nakahawak sa puso. Si Hans naman ay lumipat at umupo sa tabi niya, hinagod ang likod ni Jonathan na parang pinapakalma ito. Mga baliw talaga.
Tumayo ako at tinignan sila isa isa. "Alam niyo walang patutunguhan ang usap na to. Hindi naman nagsasalita si Neyo, nasagot ko na ang tanong ni Rome, at wala ng ibang ginawa si Jonathan kundi ang mag inarte na pinatulan naman ni Hans, habang si Lance naman ay patuloy sa pang aasar kay Jonathan" paliwanag ko.
"Let's just see each other later at 12. We will kill someone" pagtatapos ko at tinalukuran sila."Miss Collins really have this kind of beauty na lilingunin ng lahat" dinig kong papuri ni Jonathan ng makasakay ako sa elevator.
"Agree" sagot naman ni lance.
"Same here" boses naman ni Hans.
"How about you Neyo?? Did you find Miss Collins attractive?" May bahid ng ngisi at pang aasar sa paraan ng pagkakatanong ni Hans
"No, not at all, hindi siya kasing ganda niya" napangisi ako ng marinig ang sagot ni Neyo. Look like Neyo already find someone. That's good.
'Tell me if you want her to be converted. I will gladly do it for you' kausap ko sa kanya gamit ang isipan.
Tuluyan na kong lumabas sa elevator at tinanguan at nginitian ang mga bumabati sakin. They only know me as Daughter of Mr. Madrigal, they don't know me as Ms. Collins but Ms. Madrigal.
Sinuklay ko ang buhok gamit ang mga daliri bago sumakay sa kotse. Pumikit ako at tinignan ang ginagawa ng gang.
Hans and Rome is busy enjoying their alcoholic beverage, which is I don't know where they get. While Neyo is busy doing something on his phone and Jonathan and Lance Is busy playing Uno Cards.
Mula ng hayaan nila kong maging pinuno nila, binigyan na rin nila ko ng karapatang mahanap sila gamit ang aking isipan.
'Bye guys, see at midnight' paalam ko bago tuluyang pinaharurot ang sasakyan. Napangiti ako ng makita ang pagkagulat sa mga mata nila habang nakatitig sa kisame na parang don nanggaling ang boses ko. I don't usually do it so maybe that's the reason why they're shock.
BINABASA MO ANG
Forever Eighteen (LAVS:1)
VampireForever Eighteen I leave each city every five years and this time, I'm in the Philippines. Ako ang CEO ng kompanyang ako mismo ang nag tayo pitong dekada na ang nakakalipas. On my eighteenth birthday, my parents is killed by an unknown person yo...