Unica's PoV
"Bigyan mo ko ng valid reason para tanggapin ko ang misyong inaalok mo" sabi ko. Bumuka yung bibig niya at naghanda para sa pagpapaliwanag. Maya maya lang.
"Nasabi ko na kanina dahil ng–"
"Totoong rason" madiin na putol ko sa sinasabi niya. Bumuntong hininga ulit siya. Ano ka ngayon ha?? *smirk* bumuntong hininga siya bago magsalita ulit.
"It's because of my sister..." tumingin siya sa'kin. Nanatili akong seryosong nakatingin sa kanya at nagaantay ng sunod niyang sasabihin. "Isa siya sa mga nawawalang babae. Gusto ko siyang makuha sa walang hiyang taong kumuha sa kanya!" Naiigting ang pangang sigaw niya at binato ang trow pilloy na nasa tabi niya. "At kailangan ko ang tulong mo. Please Unica..." lumuhod siya sa harap ko at hinawakan ang kamay ko "tulungan mo ko. Tulungan mo kami ng kapatid ko" pagmamakaawa niya. Tinignan ko ang kamay niya bago tumingin sa mga mata niya, pagkatapos ay sumagot. Ngumiti ako.
"Tutulungan kita... wag kang magaalala" nakangiting sagot ko sa kanya. Unti unti siya napangiti at bigla akong niyakap.
"Salamat! Maraming salamat" nayakap na sabi niya sakin. Niyakap ko lang din siya pabalik.
~~~~~~
"We will train you" sabi niya ng makarating kami sa base nila, nakasunod lang ako sa kanya.It's an underground base full with different weapons. Nice. Nilingon ko siya at tinitigan, ilang minuto lang ay ag salita na rin ulit ako."I know how to use all of this weapons so no need Cameron"
"So... what do i have to do?" Tanong ko kay cameron ng makabalik kami opisina niya we are with reveka. May binigay siyang folder, i open it.
"At the first page dun mo makikita ang school kung saan ka papasok..." sabi niya sakin ng makitang binuksan ko na ang folder.
"Gaya nga ng sinabi ni reveka, sa Up hill ka papasok as a senior high student age 18 years old" pagapatuloy niya.
"Ba't dito? Nandito ba yung suspect niyo??" Tanong ko. Sumerysos siya bigla. "What?? Ba't ganyan ka makatingin? Did i did something wrong??" Nakataas ang dalawang kilay na tanong kp.
"Natin unica. Natin." Pagtatama niya. Di ko naman napigilang paikutin yung mata ko. Tssk! Yun lang pala.
"Whatever you say" asar na sagot ko. Napapikit siya at hinilot ang kanyang noo para pakalmahin ang sarili. Mukang naasar na sakin si loko.
~~~~~~
"Hey. Siguro naman madali nalang sayo maging isang high schooler no?" Nangaasar na tanong ni inspector reveka. Inirapan ko siya bago sumagot. "Malamang, i been a high schooler since I didn't know when. I finish Science Technology, Engineering and Mathematics. Ilang beses na rin akong nakapag tapos sa track na kinuha ko.Im a doctor, Teacher, Lawyer, Army and a CEO. Kaya siguro naman obvious na kayang kaya ko maging isang high schooler no?" Sarcastic na sagot ko habang nakangisi. Bumuntong hininga lang siya. Ano? Talo ka no? Tssk!
"Just be careful ok??,wag kang kumilos ng padalos dalos" pagpapaliwanag ni inspector reveka sakin ng gagawin "Understood?" Tanong niya. Tumango lang ako bilang sagot. Akmang lalabas na'ko sa sasakyan niya ng hawakan niya ang kamay ko para pigilan. Nilingon ko siya.
"What??" Nakataas ang kilay na tanong ko. Nginitian niya ko at may inabot na paper bag. Tatanungin ko na bale siya kung anong laman non pero naunahan niya ko.
"It's your lunch" nanguuyam na sabi niya. I open it.
"Really?? Gulay? Di mo naman siguro nakakalimutang bampira ako diba?" Sarcastic na tanong ko.
"Of course im not. Kailangan mong kumain para naman di nila mapansing iba ka" paliwanag niya. Nagkibit balikat nalang ako. Im about to enter the gate ng dumigaw siya.
"Bye honey!! Take care!!" Sigaw niya. Nilingon ko siya at tinarayan. Pinakita ko sa guard yung I.D ko at pinapasok naman ako. Hmm... what's with this new school? Cool akong naglalakad ng may makabangga sakin. Fuck this?!?
"What's your problem?!?" Sigaw ko. Naaligaga naman yung babae at di alam ang gagawin. Bumubtong hininga ako at inilahad ang kamay ko sa kanya.
"Hi. I'm Unica Collins, transferry..."Pagpapakilala ko sa kanya."And you are??" Tanong ko sa pangalan niya. Unica?? What ate you doing?? Tanong ng isang parte ng utak ko. Nag alinlangan pa siya bago sumagot pero at the end sumagot parin siya.
"I'm Jhulie Anne Gañades. Nice to meet you" nakangiting pakilala niya. Sinuklian ko naman to.
"The pleasure is mine" nakangiting nakipag kamay ako sa kanya. "Alam mo ba kung saan ang classroom ang section Candle Tree?" Tanong ko, tinutukoy ang section kung saan pansamantala akong papasok.
"Yieeee~~~ alam ko yan!!! Magkaklase tayo!!!!" Tili niya. Medyo masakit sa tenga ha. Awkward ko naman siyang nginitian. Ang sakit pa ng tenga ko eh. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako kung saan, hinayaan ko naman siya.
"Ma'am, sorry were late" nakayukong paghingi ng tawad ni jhulie Tumango lang yung teacher at pumasok na kami. Nang balingan niya ko ng tingin ay muli siyang nagsalita.
"I guess you're the one that the guidance counsellor talking about, the newbie. Right??" Tanong ni ma'am. Tumango ako.
"Stand straight in front and Introduce yourself" sabi ni ma'am. Di ko na siya sinagot at nagpakilala na.
"I'm Unica Collins" walang emosyong pagpapakilala ko. Mga nakatingin lang sila sakin. Nang lingunin ko si ma'am ay tinanguan niya ko. Pinapatuloy ako sa pag sasalita. Wala na kong sasabihin. -_-
"Nice to meet you all" dugtong ko at nginitian sila ng pagkatamis tamis. God! Ang plastic ko na. Tssk.
"You may take your seat" sabi ni ma'am. Umupo naman ako sa bakanteng upuan na nasa tabi ni jhulie. Nag start na rin ang klase. Hayys... eto nanaman. Pang ilang beses ko na bang nag high school?? More than five na ata??
*canteen*
"Who are they??" Tanong ko kay jhulie. Tinutukoy ang mga grupo ng lalaking maiingay. Mas masakit pa sa tenga yubg ingay nila eh. Tsk! Tinignan sila ni jhulie bago ako sinagot.
"They're the Fame. One of them are the COO, kaya ang lakas ng loob nilang mag ingay ng ganyan" sagot niya. Ngumisi ako.
"Child of Owner huh? Jerks" bulong ko. Tumingin ulit ako sa paligid para mag hanap ng pwedeng maging person of interest. Nakita ko sa bandang dulong dulo ng canteen ang isang lalaki. Magisa lang siya, may pinapanood siya sa kanyang cellphone. Nanliit ang mata ko.
"Siya. Sino siya??" Tukoy sa lalaking masa pinakasulok. Ngumuya muna si jhulie bago ulit ako sagutin.
"Sino?? Hindi ko makita" sagot niya.
"Never mind" maginang sagot ko. Nanatili paring nakatingin sa lalaki. Pumikit ako para subukang pakinggan ang pinapanood niya sa kayang cellphone. Ang ingay naman kasi, tsk!
BINABASA MO ANG
Forever Eighteen (LAVS:1)
مصاص دماءForever Eighteen I leave each city every five years and this time, I'm in the Philippines. Ako ang CEO ng kompanyang ako mismo ang nag tayo pitong dekada na ang nakakalipas. On my eighteenth birthday, my parents is killed by an unknown person yo...